سگ لئونبرگر نژاد ضد حساسیت ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

لئونبرگر ، همانطور که از نامش پیداست ، یک سگ مقاوم است که از آلمان منشأ گرفته است. طبق افسانه ، کت ضخیم و یال متراکم آن برای تقلید از شیر بود. در حقیقت ، این نژاد تحمیل کننده یکی از بهترین سگ های نگهبان محسوب می شود.

مشخصه های فیزیکی

مشخص ترین ویژگی لئونبرگر خز سیاه است که صورت آن را می پوشاند و شبیه ماسک است. لئونبرگر همچنین دارای کت ضخیم دو خز و اندام عضلانی بزرگی است که بسیار متعادل و متناسب به نظر می رسد.

تشخیص جنسیت به دلیل فرم بسیار مردانه یا فرم ملایم و زیبایی که لئونبرگرهای ماده دارند ، آسان است. طول نرها از 28 اینچ تا 31.5 اینچ و وزن آنها از 120 تا 170 پوند است. قد ماده ها كوچكتر است و از 25.5 اینچ تا 29.5 اینچ قد و 100 تا 135 پوند وزن دارند.

رنگ های کت در انواع مختلفی از قرمز تا زرد تا ماسه ای دیده می شوند. بعضی از کت ها ممکن است نوک های مشکی داشته باشند ، که ممکن است به رنگ کل کت عمق اضافه کند.

شخصیت و خوی

گفته می شود Leonberger همراه عالی برای خانواده ها و کودکان در دوران مدرن است. با داشتن قنداقه متعادل و کنترل شده ، مطیع است ، به راحتی آموزش می بیند و صداهای بلند اغلب اذیت نمی کنند. علاوه بر این ، لئونبرگر با هوش ، بازیگوشی ، وفاداری و توانایی سازگاری با شرایط مختلف متمایز است.

مراقبت

با کت ضخیم و دو خز ، لئونبرگر به شدت ریخته می شود. در واقع تا حدی که نیاز به مسواک زدن حداقل یک بار در هفته و هر روز هنگام ریختن زیر لایه دارد. کت Leonberger اما نقش مهمی در تنظیم درجه حرارت بدن دارد و هرگز نباید اصلاح شود.

از آنجا که لئونبرگر یک سگ اجتماعی است ، پیاده روی روزانه ، آموزش و زمان بازی برای سلامتی عاطفی این نژاد بسیار مهم است.

سلامتی

لئونبرگر که عمر آن حدود 7 سال است ، به طور کلی یک نژاد سالم محسوب می شود. با وجود این ، شناخته شده است که از برخی شرایط مانند سرطان ، دیسپلازی مفصل ران و نفخ شکم (یا پیچ خوردن معده) رنج می برد ، که با تغذیه دو بار در روز به جای یک وعده غذایی بزرگ می توان از این بیماری جلوگیری کرد.

بیماری های دیگری که ممکن است رخ دهد اما معمولاً با لئونبرگر همراه نیستند شامل مشکلات قلبی ، آب مروارید و مشکلات تیروئیدی است.

تاریخچه و پیشینه

لئونبرگر در دهه 1830 زمانی بوجود آمد که هاینریش اسیگ ، یک پرورش دهنده سگ از لئونبرگ ، از یک ماده لندزیر با نژاد "باری" عبور کرد ، که بعدا به نژاد سنت برنارد تبدیل شد. اولین سگهایی که به عنوان لئونبرگر ثبت شده اند در سال 1846 متولد شدند. طبق افسانه ها ، آنها شبیه شیر روی نشان بازوی لئونبرگ پرورش داده شدند.

گفته می شود که بسیاری از سلطنتی از جمله ناپلئون دوم ، شاهزاده ولز و امپراتور ناپلئون سوم دارای لئونبرگرز بودند. همچنین از آنها در کانادا به عنوان سگ نجات استفاده شده است. با این حال ، نژاد در جنگ جهانی اول و جنگ جهانی دوم تحت تأثیر منفی قرار گرفت ، زیرا بسیاری از سگها پس از کشته شدن یا فرار صاحبان آنها تنها ماندند. گفته می شود که این نژاد امروزه فقط به هشت سگ بازمی گردد که از جنگ جهانی دوم جان سالم به در بردند.