پودل (مینیاتوری) نژاد سگ ضد آلرژی ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

Poodle در انواع مینیاتوری و استاندارد موجود است ، نژادی متعلق به طبقه بندی غیر ورزشی است. گرچه منشا direct مستقیم آن زیر سوال است ، این فرانسوی ها بودند که ابتدا انواع مختلف آن را پرورش دادند. در اصل به عنوان کمک برای شکارچیان اردک استفاده می شد ، پودل به یک سیرک ، یک برنده مکرر نمایش سگ ، یک سگ راهنما و یک حیوان خانگی دوست داشتنی تبدیل شده است.

آمار حیاتی

گروه نژاد: سگ همنشین قد: 13 تا 15 اینچ وزن: 15 تا 17 پوند طول عمر: 13 تا 15 سال

مشخصه های فیزیکی

نوع بدن Poodle که از نژاد Retriever کار می کند ، بازتابی از ریشه ورزشی آن است. پودل متناسب با مربع ظاهری برازنده و کالسکه ای مغرور دارد. راه رفتن آن فنری ، بدون زحمت و سبک است. کت متراکم ، فرفری و خشن است. اگر سیم دار باشد ، محکم آویزان می شود. به طور سنتی از کلیپس ها (یا مدل های مو) برای اهداف تزئینی و کاربردی استفاده می شد. توله سگ ، قاره ، زین انگلیسی و ورزشی انواع کلیپ های قابل قبول برای نمایش پودل است.

شخصیت و خوی

این سگ حساس به یک فرد اختصاص داده می شود ، و در ابتدا ، با غریبه ها خجالتی است. بعضی زیاد پارس می کنند. به طور کلی ، آنها با سگ ها ، حیوانات خانگی دیگر و کودکان خوب هستند. مینیاتور پودل سرزنده ، بازیگوش و دوست داشتنی باهوش ، پاسخگو ، مشتاق رضایت خاطر و مطیع است - و به همین دلیل امروزه یکی از محبوب ترین سگ ها است.

مراقبت

پودل ها به یک معاشرت و تعامل زیاد با انسان و همچنین ورزش جسمی و روحی نیاز دارند. یک جلسه بازی کوتاه مدت و چالش برانگیز یا اطاعت ، علاوه بر پیاده روی ، هر روز مورد نیاز است ، اگرچه پودل ها مجاز به زندگی در فضای باز نیستند. پودل های استاندارد به فعالیت های بدنی بیشتری احتیاج دارند (به عنوان مثال ، آنها شنا را دوست دارند).

Show Poodles نیاز به مسواک زدن روزانه مو دارد ، با این حال کسانی که کت کوتاه تری دارند فقط به یک مسواک هفتگی نیاز دارند. در حین ریزش ، موی پودل نمی افتد ، بلکه در موهای مجاور گیر می کند و باعث ایجاد حفره می شود. بنابراین ، باید به هر قیمتی حذف شود. این کار را می توان با مصرف پودل برای کلیپ حیوان خانگی (یا مدل مو) انجام داد ، که این کار می تواند هر چهار تا شش هفته یک بار انجام شود.

سلامتی

عمر مینیاتور پودل 13 تا 15 سال است و ممکن است مستعد مشکلات جزئی مانند تریشیازیس ، آنتروپیون ، دیستیکیازیس ، آب مروارید ، گلوکوم ، آترزی مجرای اشکی و نگرانی های عمده مانند آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) ، صرع ، بیماری لگ پرتس ، و تجمل کشککک. سنگهای ادراری گاهی در این نژاد دیده می شوند. آزمایش های چشم ، زانو و مفصل ران برای مینیاتور پودل توصیه می شود ، همچنین آزمایشات DNA ، که می تواند PRA و بیماری فون ویلبراند (vWD) را شناسایی کند.

تاریخچه و پیشینه

گفته می شود که اولین اجداد پودل سگهای فرفری آسیای میانه هستند ، اما با فرانسه نیز شناخته می شود. بسیاری از سگهای آب دار روکش دار نیز با اصل و نسب سگ در ارتباط هستند. اولین نژاد سگ در این گروه Barbet بود ، نوعی سگ با پوشش موج دار ، که در مجارستان ، فرانسه و روسیه مشاهده شد. با این حال ، نژاد آلمانی سگ حداکثر تأثیر را بر پودل که امروز می شناسیم اعمال کرد. کلمه آلمانی pudel ، به معنی چلپ چلوپ کردن یا گودال ، منبع نام Poodle است و توانایی های آب آن را نشان می دهد.

در فرانسه به این سگ نیز chien canard یا caniche گفته شد که این ویژگی های شکار اردک را نشان می دهد. بنابراین ، از ریشه های آب و گله ، به یک همراه عالی برای شکار آب تبدیل شد. همچنین به عنوان سگ راهنما ، سگ نگهبان ، سگ نظامی ، مجری سیرک و کشنده واگن برای سرگرمی ها مورد استفاده قرار گرفت. کت آن برای کمک به شنا کوتاه شد ، اما به اندازه کافی روی سینه ماند تا بتواند در آب سرد گرم شود. برخی معتقدند که موهای اطراف نوک دم و مفاصل پا برای محافظت در هنگام شکار بوده است ، اما شواهد قوی تر نشان می دهد که آنها به عنوان یک زینت در روزهای اجرای سگ شروع شده است.

زنان شیک پوش فرانسه ، پودل ها را به عنوان همراهانی زیبا و اشراف فرانسه حمل می کردند و آن را سگ رسمی ملی می کردند. کلیپ معمولی پودل در فرانسه برجسته شد ، و تلاش مشترکی برای تمیز کردن انواع کوچکتر توسط پودل پودل وجود داشت. در اواخر قرن نوزدهم ، پودل ها به حلقه نمایش دسترسی پیدا کردند. برخی از سگهای نمایشی اولیه ، به جای کتهای کاملاً براق ، کتهای طنابی داشتند که دارای پارچه های بلند مات یا نازک بودند. این باعث شد پودل ها بسیار چشمگیر به نظر برسند. اما به عنوان یک سبک ، حفظ آن دشوار بود و روند در اوایل دهه 1900 پایان یافت. به زودی ، سبک های بوفان جایگزین آن شد و مد شد. با این حال ، محبوبیت پودل در ایالات متحده کاهش یافت و در دهه 1920 ، آمریکای شمالی به سختی سگ از این نژاد داشت. Poodle پس از حدود یک دهه بازگشت موفقیت آمیزی را تجربه کرد و اکنون به یکی از محبوب ترین سگ های ایالات متحده تبدیل شد.