نژاد سگ Jindo کره ای ضد حساسیت ، بهداشت و زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

توسط پائولا فیتزیمونز

جیندو کره ای با گوشهای راست ، دم ضخیم و ساختاری ورزشی ، نژادی سگ مانند گرگ است که از کره جنوبی منشا می گیرد. سگهای جیندو بسیار عالی حل کننده مشکلات هستند ، به شدت وفادار هستند و به شدت شکار می کنند ، ویژگی هایی که موقعیت آنها را به عنوان شکارچی و نگهبان در وطن خود تضمین کرده اند.

آنها تا حدودی در ایالات متحده به خدمت در این نقش ها ادامه می دهند ، اما سگهای جیندو در درجه اول به اعضای خانواده گرامی تبدیل شده اند.

کلوپ لانه های آمریکایی (AKC) هنوز جیندو کره ای را به عنوان نژاد جدید سگ به رسمیت نشناخته است. در سرویس سهام بنیاد سازمان در انتظار شناسایی است.

بسیاری از پرورش دهندگان جیندو آمریکایی به استانداردهای نژادی که توسط Fédération Cynologique Internationale (FCI) تعیین شده است اعتماد می کنند.

مشخصه های فیزیکی

نژاد سگ اسکیمو آمریکایی ، چو چو ، هاسکی سیبری و سایر سگها با ظاهری گرگ مانند ، نژاد کره ای جیندو نژاد اسپیتز است.

سگهای جیندو توله های ورزشی ، متناسب و متوسط هستند که از نظر جنسیت کاملاً متفاوت هستند. Nichole Royer ، عضو بنیانگذار انجمن Jindo کره ای آمریکا ، می گوید: زنان تمایل دارند باریک تر به نظر برسند ، در حالی که مردان تمایل به بدنی و ساختاری گسترده تر دارند.

قد استاندارد FCI برای مردان 19 ½-21 hes اینچ با وزن 40-50 پوند است. رویر می گوید ، ماده ها چند اینچ کوتاه تر و وزن آنها 33-41 پوند است.

گوش های Jindo مانند گرگ ها به شدت خز و دارای نوک های گرد است. رویر می گوید: "از همه مهمتر ، هنگام هوشیاری ، گوشهای آنها کلاه دار است ، به این معنی که وقتی از پهلو مشاهده می شوند از عمودی به جلو خم می شوند و هرگز گوشهایی ندارند که به سمت راست بالا باشند."

آنها دم قوی و پر پر دارند. ممکن است جیندوها دم خود را به آرامی حلقه کنند و نوک آن را به پشت بمالید ، یا ممکن است یک دم داسی داشته باشد که منحنی ملایم آن را بالا گرفته و به پشت آنها لمس نکند ، یا ممکن است دم صبر داشته باشد و به سمت بالا باشد. دم آنها هرگز محکم پیچ نمی خورد و هرگز به پشت و پهلو دراز نمی کشد.”

سگهای جیندو دارای یک کت دوتایی هستند که متشکل از یک زیرپوش نرم و مبهم و کت بیرونی سفت است که به گفته رویر این رنگ در شش رنگ کلی وجود دارد: قرمز ، سفید ، مشکی و برنزه ، برنز ، خاکستری و مشکی جامد.

جینا دی ناردو ، دبیر اجرایی AKC در شهر نیویورک ، می گوید: "آنها دارای یک چرخ دنده سریع و الاستیک هستند که باعث می شود جیندو بتواند به سرعت از طریق هر زمینی حرکت کند." توانایی حرکت سریع در هر نوع منظره ای برای موفقیت در شکار ضروری است.

شخصیت و خوی

جیندوها به شدت وفادار و محافظ هستند ، ویژگی هایی که تمایل دارند برای یک شخص یا خانواده حفظ شوند. رویر توضیح می دهد: "گرچه آنها باید آرام ، با اعتماد به نفس و هرگز بدون دلیل پرخاشگر باشند ، اما نژادی محتاط و دقیق هستند که اغلب علاقه خاصی به تعامل با افراد یا سگهای خارج از خانواده و بسته بندی آنها ندارند."

با این وجود رویر می گوید: "یک جیندو کاملاً اجتماعی ، کسی را که مورد قبول صاحبش باشد ، می پذیرد و حتی از آن لذت می برد."

نژاد سگ Jindo کاملا مستقل است و استعداد بالایی در حل مسئله دارد. جیندوها قادر به تصمیم گیری به تنهایی هستند و لزوما به دنبال صاحب خود نیستند تا جهت بگیرند. اگرچه بسیار باهوش و به راحتی آموزش می بینند ، اما به راحتی خسته می شوند.”

اگر قصد دارید بیش از یک جیندو بگیرید ، جنسیت سگ ها را در نظر بگیرید. رویر می گوید: "پرخاشگری سگهای همجنس برای مرغ نژاد است و همنشینان جنس مخالف از همه موفق ترند."

جیندوها به عنوان نژادی با انگیزه طعمه زیاد به ورزش بدنی روزانه و تحریک روانی نیاز دارند. رویر می گوید: "در فضای باز ، آنها بسیار فعال هستند ، به طور مداوم به دنبال طعمه و گشت زنی در اموال هستند." "در داخل خانه ، آنها هوشیار هستند و دوست دارند خود را در نزدیکی صاحبان خود قرار دهند. با این حال ، آنها از همراهان آرام و آرام خانه هستند."

آنها اغلب در اطراف خانه انسان خود را دنبال می کنند ، "چسبنده نیستند ، اما خوشحال می شوند که در گوشه ای حلقه می شوند که می توانند در آن نزدیکی باشند و مراقب شخص یا خانواده خود باشند."

مراقبت

رویر می گوید ، وقتی مجرای خروجی برای انرژی آنها فراهم شود ، جیندوها در خانه و خانه آرام و ساکت هستند. جیندوها به عنوان یک نژاد نگهبان سگ برنامه ریزی شده اند که هر چیز غیرمعمول یا غیرمجاز در محیط خود را مشاهده و واکنش نشان دهند. به همین دلیل ، آنها به عنوان توله سگ به اجتماعی شدن احتیاج دارند تا بتوانند مفهوم گسترده ای از آنچه در جهان طبیعی است را توسعه دهند."

گرچه شدیداً به خانواده وفادارند ، سگهای جیندو همچنین متفکرانی مستقل هستند. رویر می گوید: "آنها اطاعت خود را با قضاوت خود تعدیل خواهند كرد." رویر می گوید: "بهتر است صاحبان سگهای خود را از طریق یک یا چند کلاس آموزشی بچرخانند تا پیوند خود را سیمان کنند و مهارت های پایه ای خوب شهروند سگ را فراهم کنند."

دیناردو می گوید ، جیندو کره ای یک نژاد ورزشی است که نیاز به تحریک جسمی و روحی معقولی دارد. "آنها از ورزش هایی مانند دوره های فریب و چالاکی لذت می برند و خوشحال هستند که می توانند ورزش خود را به هر وظیفه فعالی معطوف کنند ، حتی اگر یک پیاده روی طولانی باشد."

رویر می گوید ، جیندوها بوی بدن کمی دارند و اغلب شبیه گربه خود را تمیز می کنند. "در بیشتر سال آنها به مسواک زدن هفتگی نیاز دارند تا ریزش و حمام گاه به گاه به حداقل برسد. سالی دو بار جیندوس کت خود را "باد" می کند و بیشتر زیر کت آنها در مدت زمان نسبتاً کوتاهی بیرون می آید. در این مدت آنها بیش از حد و به طور مداوم ریخته می شوند و مسواک زدن روزانه (و جاروبرقی) ضروری است."

سلامتی

جیندوها به طور کلی سگهای مقاومی هستند که مشکلات سلامتی کمی دارند. با مراقبت بهینه ، طول عمر آنها به طور متوسط 11 تا 13 سال است.

شرایط سلامتی که در چندین سگ شناسایی شده است ، کم کاری تیروئید و لوپوس اریتماتوی دیسکوئید (لوپوس اریتماتوی پوستی) است ، یک بیماری پوستی است که می تواند علائم مختلفی از جمله رنگ آمیزی لب و بینی ، ضایعاتی که می تواند خونریزی کند ، از بین رفتن بافت و زخم باشد را ایجاد کند. رویر می گوید:

رویر می گوید همچنین موارد جداگانه ای از آب مروارید ، دیسپلازی مفصل ران ، تشنج ، آلرژی محیطی و سیستینوریا وجود دارد ، یک بیماری ارثی که منجر به سنگ کلیه ، حالب و مثانه می شود. "با این حال ، هیچ یک از این مسائل با تکرار ثبت نشده است." یک پرورش دهنده مسئول این بیماری ها را آزمایش می کند.

تاریخچه و پیشینه

منشا جیندو کره ای جزیره جیندو است که در سواحل جنوب غربی کره جنوبی واقع شده است.

دی ناردو توضیح می دهد: "سگ ها هزاران سال در کنار جزیره در جزیره بی بند و باری زندگی می کردند تا به نژادی طبیعی با توانایی های معتبر شکار تبدیل شوند." "جیندوها به دلیل غریزه طعمه و وفاداری شدید در کشور خود در اصل به عنوان سگ شکار استفاده می شدند."

انتظار می رود كه آنها شكار كوچك را شكار كرده و كشته و سپس طعمه را به خانه بیاورند. "آنها همچنین گوزن و گراز وحشی را در بسته های کوچک شکار کردند. این غریزه شکار در نژاد هنوز بسیار قوی است و بسیاری از صاحبان هنوز با سگهای خود شکار می کنند."

در آمریکا ، به قدرت شکار قوی آنها نیز اعتماد می شود. بسیاری از جیندوها مال صاحبان خود را از حیوانات موذی مانند موش ، سنجاب و خرگوش خلاص می کنند. Jindos همچنین در وسوسه ها و فعالیت های شکار انبار بسیار عالی ثابت شده است.”

در سال 1962 ، قانون شماره 53 نگهداری دارایی های فرهنگی جمهوری کره تصویب شد که به Jindos لقب "بنای طبیعی (شماره 53)" را داد.

دیناردو می گوید Jindo هنوز در لیست نژادهای AKC نیست اما از سال 2008 در سرویس سهام بنیاد خود بوده است. "این جایی است که نژادهایی که در مرحله شناسایی هستند گروه بندی می شوند."

رویر می گوید سگهای نژاد مخلوط جیندو و واردات نجات یافته از کره کاملاً رایج است و گاهی پدر و مادرهایی زباله می آورند که گویا نژادی اصیل دارند اما ثبت نشده اند.

"فقط حدود 20 Jindos ثبت شده در AKC در ایالات متحده وجود دارد. ما فقط دو پرورش دهنده در ایالات متحده داریم که به طور فعال درگیر این نژاد هستند ، [که] سگهای خود را آزمایش می کنند و صاحبان جدید را با دقت غربال می کنند. بنابراین ما هنوز یک گروه بسیار کوچک هستیم ، اما همیشه امیدوار به رشد هستیم."