آیا پرندگان شست دارند؟

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

پاریس - این نوعی س questionال است که زیست شناسان را شب بیدار نگه می دارد: از نقطه نظر تکاملی ، آیا درونی ترین رقم بال سه شاخه پرنده بیشتر شبیه انگشت شست یا انگشت اشاره است؟

تحقیقی که یکشنبه بصورت آنلاین توسط نیچر منتشر شد ، می گوید که کمی از هر دو است.

سلول های بنیادی در پرندگانی که به طور معمول رقم اول را تولید می کنند ، در مراحل اولیه رشد جنینی از بین می روند ، در حالی که سلول های برنامه ریزی شده برای تولید واحد شاخص به جای یک زائده انگشت شست رشد می کنند.

به عبارت دیگر ، عضو شماره 2 دچار تغییر در هویت دیجیتالی شده است.

همه حیوانات چهار پا با ستون فقرات - مهره داران - از یک الگوی قدیمی با پنج رقم برای هر اندام استفاده می کنند. اما این امر مانع تولید یک شیرینی فروشی متنوع از نظر تعداد ، چنگ زدن و راه رفتن نشده است.

دستها و پاهای انسان و پستانداران معمولاً هر کدام پنج انگشت یا انگشت دارند. پرندگان سه بال دارند و دو ، سه یا چهار رقم روی پاهای خود دارند. تنبل های دو انگشتی خودشان صحبت می کنند.

مارها اندام خود را به طور کامل می ریزند ، در حالی که پاندا دارای پنج انگشت پنجه ای و یک زائده شصت پا مانند است ، بهتر است هنگام صرف غذا ساقه های بامبو را بگیرد.

به طور کلی ، از بین بردن یک ویژگی از طریق تکامل آسان تر است.

با شواهد متناقض ، بیش از یک قرن بحث در مورد اینکه آیا داربست سه پایه بال پرنده با انگشت شست ، انگشت اشاره و میانه مطابقت دارد یا با انگشت اشاره ، میانی و حلقه ، بیشتر رونق داشته است.

تحقیقات دیرین شناسی ، ردیابی پرندگان به دایناسورهای تروپود که دویست میلیون سال پیش در زمین پرسه می زدند ، فرضیه "یک-دو-سه" را پسندید.

با این حال ، سرنخ های حاصل از مطالعه رشد جنین ، احتمال دارد سناریوی "دو-سه-چهار" بیشتر باشد.

محققان دانشگاه ییل با هدایت گونتر واگنر با جوجه ها از روشی به نام پروفایل بیان ژن برای حل رمز و راز دیجیتالی استفاده کردند.

آنها نشان دادند که اولین ارقام بال و پای جوجه ها هر دو از یک کدگذاری ژنتیکی ناشی می شوند ، اما در بال ، این رقم از موقعیت جنینی که به طور معمول برای ایندکس اختصاص دارد ، ایجاد می شود.

واگنر از طریق ایمیل گفت: "ما از فناوری جدیدی به نام توالی متن رونویسی استفاده کردیم. چند سالی است که وجود دارد و اتفاقاً اولین کسی بود که برای این سوال از آن استفاده کردیم."

این مطالعه همچنین یک رمز و راز جدید را کشف کرد: عدم مکاتبه ، یا همسانی ، بین دو رقم دیگر که در بال پرنده دفن شده اند و آنهایی که در پا پیدا شده اند.

در زیست شناسی ، همسانی یک شباهت اساسی است - در بین گونه ها یا ، در این مورد ، در همان ارگانیسم - بر اساس تبار مشترک یا منشا رشد.

واگنر گفت: "ما می خواهیم بدانیم كه آنها چگونه هویتی منحصر به فرد پیدا كرده اند."