چرا راه راه گورخر؟ مطالعه جدید توضیحات عجیب و غریب ارائه می دهد
چرا راه راه گورخر؟ مطالعه جدید توضیحات عجیب و غریب ارائه می دهد
Anonim

پاریس ، 01 آوریل 2014 (خبرگزاری فرانسه) - بر اساس یک پیشنهاد تازه برای حل و فصل بحثی که بیش از 140 سال در میان زیست شناسان جریان داشت ، گورخرها راه های زیادی برای جلوگیری از تسه تسه و سایر مگس های خونخوار دارد.

از دهه 1870 ، در یک اختلاف توسط بنیانگذاران نظریه تکامل چارلز داروین و آلفرد راسل والاس ، دانشمندان در مورد چگونگی ظاهر گورخر به علامت تجاری خود اختلاف نظر داشتند.

آیا نوارهای آن برای استتار ، محافظت از گورخر با "اثر حرکت گیجی خیره کننده" در برابر کفتارها ، شیرها و دیگر شکارچیان در ساوانا است؟

آیا نوارها برای خنک نگه داشتن گورخر گرما می تابانند؟ یا آیا آنها نقش اجتماعی دارند - شاید برای هویت گروهی ، یا جفت شدن؟

این یافته به طرز فریبنده ای توسط آزمایشات آزمایشگاهی در سال 2012 مطرح شد که نشان می داد مگس های خونرس چگونه از سطوح استریپی دوری می کنند و ترجیح می دهند بر روی رنگهای یکنواخت قرار بگیرند.

محققان به سرپرستی تیم کارو از دانشگاه کالیفرنیا در دیویس می گویند هیچ پاسخی سیاه و سفید برای معمای بزرگ راه راه وجود ندارد - اما تئوری حشرات با در نظر گرفتن بهترین شرط است.

یک راه حل برای معمای راه راه گورخر ، که توسط والاس و داروین مورد بحث قرار گرفت ، در دسترس است."

تیم تحقیقاتی همبستگی جغرافیایی شدیدی بین گورخرها و دو گروه مگس گزنده ، تابانوس و گلوسینا یافت که از گونه های مساوی تغذیه می کنند ، و این توضیح می دهد که چرا گورخرها به سپر در برابر این آفت نیاز دارند.

آنها می گویند که بسیاری از شواهد غیر مستقیم نیز وجود دارد. گونه های متعادل دیگر مانند اسب های وحشی به احتمال زیاد گرفتار حشرات گزنده می شوند.

محققان نسبتاً کمی خون از گورخرها در مگس های تسه پیدا می کنند ، حتی اگر گورخر کت نازکی با رشته های مو دارد که کوتاه تر و ظریف تر از زرافه ها و گیاهان خارپشت است.

در همان زمان ، گورخرها کمتر در معرض ابتلا به بیماری خواب هستند ، یک بیماری منتقله از طسسه که در میان سایر اسباب های آفریقایی گسترده است.

این مطالعه می گوید: همبستگی بین کاهش دردسر مگس گزیده و راه راه "قابل توجه است". برعکس ، هیچ پشتیبانی مداومی از استتار ، جلوگیری از شکارچیان ، مدیریت گرما یا فرضیه تعامل اجتماعی وجود ندارد که مگس های انگلی می توانند طیف وسیعی از بیماری ها را در هنگام نیش زدن طعمه های خود تحویل دهند و اشتهای آنها بسیار زیاد باشد.

آزمایش های انجام شده با مگس اسب در ایالات متحده نشان داد که گاوها می توانند بین 200 تا 500 سانتی متر مکعب (0.4 تا 1.05 پینت) خون در روز به حشرات و حتی 16.9 کیلو (37.2 پوند) وزن بیش از هشت نفر خون از دست دهند. هفته ها

توصیه شده: