واکسیناسیون آنفلوانزای سگ: آیا سگ شما به آن نیاز دارد؟

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

در شمال شرقی زندگی می کنیم ، افرادی از ما هستند که از برف ، یخ و دمای ناگهانی وحشت دارند ، در حالی که دیگران نمی توانند منتظر بمانند تا در پودر تازه یا بسته نرم افزاری برای برخی از سورتمه ها بازی کنند. ما در این بحث تا نیمه تقسیم خواهیم شد ، اما یک چیزی که همه می توانیم در مورد آن توافق کنیم این است که هیچ چیز بدتر از فصل آنفولانزا نیست.

ما به عنوان انسان به اندازه کافی خوش شانس هستیم که آنفولانزا به طور کلی به یک فصل محدود می شود. اما دوستان سگ ما چندان خوش شانس نیستند. آنفلوانزای سگ (آنفلوانزای سگ) بیماری بسیار مسری است که تهدید کننده آن در تمام طول سال است.

آنفلوآنزای سگ چیست و از کجا بوجود آمده است؟

دو سویه ویروس آنفلوانزا شناسایی شده است که می تواند سگ های ما را تحت تأثیر قرار دهد و به عنوان H3N8 و H3N2 طبقه بندی می شود. اولین شیوع آنفلوانزای سگ نژاد H3N8 در ژانویه 2004 در یک مسابقه تازی در فلوریدا رخ داد. در کل 11 ایالت در ایالات متحده مواردی گزارش شده است ، اما فقط در میان سگها در امکانات پیست مسابقه وجود دارد.

ویروس H3N2 اولین بار در آسیا در سال 2006 شناسایی شد. هیچ مدرکی برای تأیید وجود ندارد ، اما گمان می رود که در سال 2015 سویه H3N2 توسط سگهایی که نجات یافته و از آسیا وارد شده بودند ، به ایالات متحده وارد شده است. این مقدمه آمریکایی در شیکاگو هنگامی رخ داد که چندین سگ در یک مرکز شبانه روزی بیمار شدند. این شرکت به سرعت چندین محل شیکاگو را برای ضد عفونی کردن تعطیل کرد ، اما نه قبل از آن که شهر بدترین شیوع در 35 سال گذشته را تجربه کند. در آن زمان بیش از 1،000 مورد بیماری تنفسی عفونی گزارش شده است. از آنجا ویروس H3N2 از طریق غرب میانه گسترش یافت و به کشش خود در سراسر کشور ادامه داد.

آیا لازم است نگران آنفولانزای سگ باشم؟

آنفلوانزای سگ از طریق ترشحات تنفسی (به عنوان مثال سرفه ، عطسه و پارس) از سگ به سگ دیگر منتقل می شود. ویروس می تواند تا 48 ساعت روی سطوح زنده بماند ، بنابراین سگ ها می توانند ویروس را از سطح آشیانه ها ، کاسه های آب و غذا ، یقه ها ، بندها و غیره بگیرند. ویروس می تواند 24 ساعت روی لباس و 12 ساعت روی دست انسان زندگی کند. ، بنابراین افراد همچنین می توانند ویروس را از سگ های آلوده به سگ های آلوده منتقل کنند. همه سگها در هر زمان مستعد ابتلا به ویروس هستند اما سگ ها در مکان های محدود (مانند پناهگاه ها ، لانه های شبانه روزی ، مراقبت های روزانه و غیره) در معرض خطر بسیار بیشتری قرار دارند.

علائم آنفولانزای سگ

سگ های آلوده به ویروس علائم را دو تا سه روز پس از مواجهه نشان می دهند. آنها سرفه ای دارند که می تواند به صورت سرفه ای مرطوب ، نرم یا سرفه خشک هکری باشد که می تواند از 10 تا 21 روز ادامه داشته باشد. سرفه می تواند همراه با ترشح از چشم و بینی ، عطسه ، بی حالی (کاهش فعالیت) ، کاهش اشتها و تب باشد. سگهایی که سیستم ایمنی ضعیف تری دارند (توله سگهای جوان ، سگ های سالخوردگی یا سگهایی با سابقه پزشکی پیچیده) می توانند تحت تأثیر شدیدتری قرار بگیرند و با علائم ذات الریه (تب درجه بالا ، افزایش میزان تنفس و تنفس سخت) روبرو می شوند.

زیرا این علائم همان تعداد عفونت های تنفسی است, آنفلوانزای سگ را فقط با علائم نمی توان تشخیص داد. آزمایشاتی وجود دارد که می تواند برای تأیید تشخیص انجام شود. از آنجا که سرفه می تواند تا 21 روز ادامه داشته باشد ، قرنطینه 21 روزه برای سگ های آلوده توصیه می شود.

درمان می تواند شامل مایعات برای حفظ آبرسانی ، داروهای ضد التهاب برای کاهش تب و ناراحتی و از آنتی بیوتیک ها برای هرگونه عفونت باکتریایی ثانویه مشکوک برای حمایت از سلامت سگ تا زمان مبارزه با ویروس توسط سیستم ایمنی بدن استفاده شود.

آیا باید در برابر آنفلوانزای سگ واکسینه کنید؟

اگر سگ شما باید به مراکز شبانه روزی ، نظافت یا مهد کودک منتقل شود ، از او دفاع کنید. اطمینان حاصل کنید که این امکانات با استفاده از محصولات ضد عفونی کننده مناسب ، از یک هنگ و برنامه دقیق نظافت پیروی می کنند و پرسنل برای درک آلودگی متقابل و نحوه جلوگیری از آن آموزش کافی دیده اند. سرانجام ، یافتن تسهیلاتی که قبل از ورود به سگ ها واکسینه شود ، به محافظت از سگ شما نیز کمک می کند.

سگهایی که در معرض خطر بیشتری قرار دارند باید واکسینه شوند. اولین واکسن آنفلوانزای سگ در ژوئن سال 2009 برای کمک به کنترل عفونت با ویروس آنفلوانزای سگ H3N8 معرفی شد ، زیرا این تنها ویروس در آن زمان در ایالات متحده بود. در سال 2015 و به دنبال شیوع شیکاگو ، Merck Animal Health از وجود واکسن H3N2 خبر داد. اکنون که هر دو سویه در ایالات متحده شناسایی شده و وقوع یک سویه یا سویه دیگر غیرقابل پیش بینی است ، توصیه می شود که سگ های پرخطر باید در برابر هر دو سویه ویروس محافظت شوند.

در ماه اکتبر ، واکسنی برای کمک به کنترل عفونت با هر دو سویه ویروس معرفی شد. می توان واکسن به سگ های سالم هفت هفته یا بیشتر تزریق کرد که به دو واکسیناسیون با فاصله دو تا چهار هفته نیاز دارد. مطالعات اولیه نشان داده است که سگ ها مدت طولانی ایمنی بدن را حفظ نمی کنند ، بنابراین مهم است که آنها را سالانه واکسیناسیون کنیم.

اگرچه آنفولانزای سگ در 40 ایالت گزارش شده است (از جمله واشنگتن دی سی) ، اما واکسن در تمام مراکز پر خطر به یکی از ملزومات تبدیل نشده است. به طور کلی ، تنها کسانی که مواردی از آنفلوانزا را در مرکز یا شهر خود گزارش کرده اند ، مجبور به نیاز به آن هستند. به همین دلیل ، همه دامپزشکان واکسن را در انبار نگه ندارند. اگر تصمیم گرفته اید با استفاده از واکسن آنفلوانزای سگ از سگ خود محافظت کنید ، حتما با دامپزشک خود صحبت کنید تا اگر به طور معمول آن را ذخیره نمی کنند ، آن را برای شما سفارش دهند. برای اطمینان از اینکه سگ شما از واکسن محافظت کامل می کند ، باید حداقل دو هفته قبل از قرار گرفتن در معرض این واکسن ، آن را تزریق کنید.

ما به عنوان والدین باید بدانیم که سگهای واکسینه شده هنوز هم می توانند آلوده شده و به این بیماری مبتلا شوند. هدف از واکسیناسیون کنترل شیوع بیماری از طریق کاهش شدت و مدت زمان بیماری و علائم ، کاهش میزان ویروس ریخته شده توسط سگ های آلوده و مدت زمان ویروس است.

اگر س moreالات بیشتری در مورد آنفولانزای سگ دارید ، در صورت خطر سگ خود مطمئن نیستید یا تعجب می کنید که آیا واکسن برای دوست چهار پا شما لازم است یا مناسب ، لطفاً با دامپزشک خود صحبت کنید. آنها به شما کمک می کنند تا بهترین راه برای محافظت از بهترین دوست خود را تعیین کنید!

چارلی در بیش از 18 سال گذشته در زمینه دامپزشکی بوده است ، 14 سال از آن را به عنوان یک تکنسین مجاز هیئت مدیره گذرانده است. وی با درجه ممتاز فارغ التحصیل شد ، از کالج هارکم به عنوان عضو Phi Theta Kappa ، و دارای مدرک کاردانی علوم فناوری دامپزشکی است.