فهرست مطالب:

بیماری پوستی ناشی از لیسیدن سگ ها
بیماری پوستی ناشی از لیسیدن سگ ها

تصویری: بیماری پوستی ناشی از لیسیدن سگ ها

تصویری: بیماری پوستی ناشی از لیسیدن سگ ها
تصویری: آشنایی با بیماری پاروو در سگ ها 2024, نوامبر
Anonim

درماتیت لیس Acral در سگ ها

درماتیت لیس آکرال یک پلاک محکم ، برجسته ، زخمی یا ضخیم است که معمولاً در قسمت پشتی مچ دست ، مچ پا یا بین انگشتان پا قرار دارد. این بیماری در درجه اول سگ ها را مبتلا می کند و معمولاً نژادهای بزرگ ، به ویژه دوبرمن پینچرز ، لابرادور رتریورس ، گریت دان ، ایرلندی و انگلیسی سِتِر ، گلدن ریتریور ، آکیتاس ، دالمیان ، شارپیس و ویمارانر. سن بروز آن در حیوانات با توجه به علت متفاوت است. برخی از متخصصان معتقدند که شیوع آن در مردان بیشتر است. دیگران نشان می دهند هیچ ترجیحی وجود ندارد.

علائم و انواع

در زیر برخی از علائمی وجود دارد که ممکن است در صورت ابتلای سگ شما به درماتیت لیس آکرال مشاهده شود:

  • لیسیدن زیاد و جویدن ناحیه آسیب دیده
  • گاهی اوقات ، سابقه ضربه به افراد آسیب دیده وجود دارد
  • برجستگی های طاس ، زخم ، ضخیم و برجسته (معمولاً در پشت مچ پا ، پاشنه یا بین انگشتان پا قرار دارد)
  • ضایعات غالباً منفرد اتفاق می افتد ، اگرچه ممکن است در بیش از یک مکان ایجاد شود

علل

  • بیماری های پوستی ، مانند عفونت های استاف
  • آلرژی
  • مشکلات هورمونی ، مانند پرکاری تیروئید
  • کنه ها
  • عفونت قارچی
  • واکنش به جسم خارجی
  • سرطان
  • آرتروز
  • ضربه
  • اختلال عملکرد عصب

تشخیص

یک دامپزشک ابتدا باید سابقه رفتاری را روی سگ شما انجام دهد. در زیر لیستی از سایر معاینات ممکن است که به طور کلی برای تشخیص درماتیت لیس آکرال استفاده می شود:

  • تراشیدن پوست ، کشت قارچ و باکتری ، بیوپسی و داروهای Tzanck (برای عفونت تبخال)
  • آزمایش آلرژی پوستی - حیوانات آلرژیک اغلب التهاب چند لیسه و سایر مناطق خارش دارند که با آلرژی خاص سازگار هستند
  • تست های آزمایشگاهی برای رد بیماری های غدد درون ریز (مانند پرکاری تیروئید) ، عفونت های باکتریایی ، سرطان ، عفونت قارچ و انگل ها
  • رژیم حذف مواد غذایی

مهم است که دامپزشک قبل از تشخیص اختلالات پوستی ناشی از عصب شناختی (روان زا) ، بیماری های زمینه ای را رد کند.

رفتار

بیماری لیس آکرال به سختی درمان می شود ، خصوصاً اگر هیچ دلیل اصلی شناسایی نشود. سگ شما باید بسیار مورد توجه و ورزش قرار گیرد. ضد شرطی سازی نیز ممکن است مفید باشد. از محدودیت های جسمی مانند یقه های الیزابت و بانداژ می توان در کوتاه مدت استفاده کرد. رژیم غذایی باید ثابت بماند ، مگر اینکه مشکوک به آلرژی باشید. و جراحی فقط درصورت استفاده از سایر روشهای درمانی به کار رفته است.

برای درمان این بیماری می توان از انواع دارویی زیر استفاده کرد:

1. آنتی بیوتیک ها

  • براساس فرهنگ و حساسیت باکتریایی
  • سگ خود را تا زمان رفع کامل عفونت ، حداقل حداقل شش هفته به او بدهید

2. سیستمی

  • آنتی هیستامین ها
  • داروهای روانگردان ممکن است مفید باشد
  • بازجذب انتخابی سروتونین
  • درمان هورمونی
  • داروهای ضد افسردگی

3. موضعی

  • داروهای موضعی را باید با دستکش استفاده کرد
  • به مدت 10 تا 15 دقیقه باید از سگ زدن لیس شود

زندگی و مدیریت

اگر یک بیماری زمینه ای دلیل آن تشخیص داده شود ، درمان آن باید از بروز مجدد درماتیت در سگ شما جلوگیری کند. در صورت عدم یافتن ، دلایل عصبی - اختلالات وسواسی اجباری یا خودزنی - مقصر هستند. در این موارد ، پیش آگهی محافظت می شود.

مهم است که شما لیسیدن یا جویدن سگ خود را کنترل کنید.

توصیه شده: