عفونت تنفسی فوقانی (کلامیدیا) در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

کلامیدیوز در گربه ها

کلامیدیوز به عفونت مزمن تنفسی مبتنی بر باکتری ها گفته می شود که توسط باکتری Chlamydia psittaci ایجاد می شود. گربه هایی که به این عفونت مبتلا شده اند ، معمولاً علائم سنتی عفونت دستگاه تنفسی فوقانی مانند آبریزش چشم ، آبریزش بینی و عطسه را نشان می دهند. با درمان ، پیش آگهی مثبت است.

علائم و انواع

عفونت کلامیدیوز بر سیستم تنفسی ، چشم ها ، دستگاه گوارش و سیستم تولید مثل حیوانات تأثیر می گذارد. گربه ها علائم استاندارد دستگاه تنفسی فوقانی را تجربه می کنند ، از جمله:

• عطسه کردن
• چشمان خیس
• تخلیه از چشم
• سرفه کردن
• مشکل تنفس
• آبریزش بینی
• کم اشتهایی (بی اشتهایی)
• تب
• ذات الریه ، اگر درمان نشود

علل

در حالی که شیوع این عفونت در بچه گربه ها بیشتر است ، این بیماری در همه سنین و نژادها وجود دارد. گربه هایی که در محله های شلوغ با حیوانات دیگر نگهداری می شوند ، همانند یک لانه لانه ، در معرض خطر ابتلا به عفونت قرار دارند. سهولت سفر این باکتری به خطر اضافه شده است. انتقال می تواند حتی بدون تماس مستقیم با حیوان آلوده انجام شود ، زیرا مولکول های ناشی از سرفه یا عطسه می توانند از طریق یک اتاق عبور کنند ، یک سرایدار انسانی می تواند باکتری را حمل کند و آن را با لمس پخش کند ، یا گربه ممکن است با یک آلوده تماس پیدا کند. شی object ، مانند تختخواب یا محل تغذیه.

تشخیص

دامپزشکان شما نمونه ای از ترشحات چشم را که به آن خراش ملتحمه یا سواب نیز گفته می شود ، می گیرند تا فرهنگ مایعات انجام شود تا مشخص شود که منشا بیماری چیست. اگر اعتقاد بر این باشد که ذات الریه وجود دارد ، یک رادیوگرافی از ریه های گربه شما برای بررسی وجود مایعات انجام می شود.

رفتار

درمان اغلب به صورت سرپایی انجام می شود و از آنتی بیوتیک برای گربه هایی مانند تتراسایکلین یا داکسی سایکلین شروع می شود. درمان های آنتی بیوتیکی ممکن است به صورت خوراکی یا بصورت مستقیم خارجی روی چشم انجام شود. کل روند درمان ممکن است تا شش هفته طول بکشد.

زندگی و مدیریت

گربه باید تا زمان بهبودی عفونت از حیوانات دیگر دور شود ، زیرا این بیماری قابل انتقال است. همچنین توصیه می شود گربه را در خانه نگه دارید. اگر حیوانات متعددی در خانه وجود دارد ، باید همه آنها تحت درمان قرار بگیرند تا از شیوع مجدد بیماری جلوگیری شود.

جلوگیری

هیچ اقدام پیشگیرانه ای برای این مسئله پزشکی وجود ندارد ، اما واکسیناسیون می تواند به کاهش شدت شیوع در هنگام وقوع کمک کند.