واکنش های انتقال خون در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

واکنش های مختلفی وجود دارد که می تواند با انتقال هر فرآورده خونی رخ دهد. بیشتر واکنشها معمولاً در طی تزریق یا اندکی پس از آن اتفاق می افتد. به ویژه سگ های نژاد خالص که قبلاً انتقال خون داشته اند در مقایسه با سگ های دیگر در معرض خطر واکنش های شدید به انتقال خون هستند.

وضعیت یا بیماری توصیف شده در این مقاله پزشکی می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

واکنش به انتقال خون را می توان با یکی از شرایط زیر طبقه بندی کرد: مربوط به سیستم ایمنی بدن. واکنش حاد (یک واکنش فوری و ناگهانی) ؛ یا تاخیر در واکنش

علائم حاد واکنش به انتقال خون ممکن است شامل تب ، استفراغ ، ضعف ، بی اختیاری ، شوک ، فروپاشی و از بین رفتن عمومی اثر تزریق باشد. علائم واکنش تاخیری معمولاً به طور مستقیم مشخص نیست و فقط منجر به از بین رفتن اثر انتقال خون می شود.

بسیاری از علائم بسته به علت دقیق آن متفاوت هستند. انتقال خون آلوده می تواند منجر به تب ، شوک و سپتی سمی شود - حمله به باکتری های تولید کننده بیماری در جریان خون. اضافه بار گردش خون ناشی از انتقال سریع یا بیش از حد می تواند منجر به استفراغ ، سرفه و نارسایی قلبی شود. هیپوترمی ، که می تواند ناشی از انتقال خون سرد در یخچال باشد - معمولاً در سگهای کوچکتر یا در بیماران هیپوترمیک (دمای غیرطبیعی بدن پایین) - در لرز و اختلال در عملکرد پلاکت مشهود است.

علل

شرایط مختلفی وجود دارد که ممکن است مسئول واکنش انتقال خون باشد ، مانند انتقال یک گروه خونی که با هم تطابق ندارد. انتقال خون آلوده و در نتیجه بیماری متولد خون از یک اهدا کننده آلوده. بیش از حد گردش خون ناشی از مقدار بسیار سریع یا خیلی زیاد تزریق خون. یا انتقال گلبولهای قرمز آسیب دیده که به طور نامناسب ذخیره نشده اند (یعنی به دلیل گرم شدن یا یخ زدگی بیش از حد). علاوه بر این علل ، سیستم ایمنی سگ ممکن است به اجزای مختلف خون اهدا کننده واکنش نشان دهد. علائم معمولاً طی سه تا چهارده روز ظاهر می شوند.

تشخیص

تشخیص واکنش به انتقال خون عمدتا براساس علائمی است که پس از تزریق نشان می دهد. آزمایشات شامل تجزیه و تحلیل ادرار ، آزمایش مجدد گروه خونی برای تأیید رد خون اهدا کننده و تجزیه و تحلیل باکتری در خون انتقال یافته است.

علائم واکنش که منجر به تب یا افت فشار خون (فشار خون پایین) می شود نیز ممکن است به عنوان بیماری التهابی تشخیص داده شود ، یا ممکن است به دلیل بیماری عفونی ایجاد شده باشد.

رفتار

اگر سگ شما نسبت به انتقال خون واکنش نشان داد ، دامپزشک بلافاصله انتقال خون را متوقف کرده و مایعات را برای حفظ فشار خون و گردش خون سگ متوقف می کند. بسته به شدت و علت واکنش ، ممکن است مداخلات اضافی لازم باشد. درمان خاص به علت و علائم آن بستگی دارد و همچنین ممکن است از طریق دارو تجویز شود. به عنوان مثال ، ممکن است آنتی بیوتیک های وریدی (IV) برای سپتی سمی یا عفونت باکتریایی تجویز شود.

زندگی و مدیریت

علائم اساسی حیاتی بیمار (تنفس و نبض) باید قبل ، در حین و بعد از انتقال خون پیگیری شود. علاوه بر این ، درجه حرارت ، صدای ریه و رنگ پلاسما باید به طور مکرر بررسی شود.

جلوگیری

با رعایت پروتکل استاندارد انتقال خون ، می توان از واکنش های انتقال خون جلوگیری کرد: بررسی دقیق متقابل گروه های خونی برای اطمینان از تطابق ، وضعیت خون اهدا کننده برای جلوگیری از عفونت یا گسترش بیماری و ذخیره مناسب خون اهدا کننده. انتقال باید در ابتدا با مقدار یک میلی لیتر در دقیقه آغاز شود و کلیه فعالیت های انتقال خون باید به طور مناسب در پرونده پزشکی بیمار ثبت شوند.