فهرست مطالب:

مسمومیت با موش صحرایی
مسمومیت با موش صحرایی

تصویری: مسمومیت با موش صحرایی

تصویری: مسمومیت با موش صحرایی
تصویری: РАКАЛИ — потрошит ядовитых жаб живьём и охотится на уток! Ракали против жабы и рака! 2024, ممکن است
Anonim

مسمومیت با جوندگان برومتالین در سگ ها

مسمومیت با جوندگان برومتالین که معمولاً به آن مسمومیت با موش گفته می شود ، وقتی سگ در معرض ماده شیمیایی برومتالین قرار می گیرد ، ماده سمی که در انواع سموم موش و موش یافت می شود ، اتفاق می افتد. مصرف برومتالین می تواند منجر به افزایش فشار مایع مغزی نخاعی (مایع درون غشای جمجمه که مغز اساساً در آن شناور است) و ادم مغزی (تجمع آب اضافی در مغز) شود. انواع مختلفی از علائم مبتنی بر عصبی می تواند ناشی از این امر باشد ، از جمله لرزش عضلات ، تشنج و اختلال در حرکت.

در حالی که گونه های دیگر ممکن است تحت تأثیر بلعیدن تصادفی سم موش قرار بگیرند ، گربه ها و سگ ها بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند.

علائم و انواع

علائم رایج سمیت در سگها شامل از دست دادن اشتها (بی اشتهایی) ، اختلال در حرکات ، فلج اندام عقب حیوان ، لرزش اندک عضلات ، تشنج عمومی و افسردگی سیستم عصبی مرکزی است. مصرف دوزهای بسیار زیاد ممکن است باعث شروع ناگهانی لرزش عضلات و حتی تشنج شود.

علائم بالینی معمولاً طی دو تا هفت روز از مصرف بلومتالین ایجاد می شود. اما ممکن است علائم تا دو هفته بعد از مصرف ایجاد نشوند. اگر مسمومیت خفیف باشد ، با کمترین مصرف بلومتالین ، علائم ممکن است طی یک تا دو هفته از شروع آن برطرف شود ، اگرچه برخی از سگ ها ممکن است چهار تا شش هفته همچنان علائم خود را نشان دهند.

علل

مسمومیت با جوندگان برومتالین با مصرف جوندگان کش حاوی ماده شیمیایی برومتالین اتفاق می افتد. اگر سگ ها موش یا موش هایی بخورند که خود سم را بلعیده اند ، ممکن است سموم ثانویه نیز باشند. دوزهای سمی برومتالین برای سگ ها 5/2 میلی گرم در کیلوگرم تخمین زده می شود.

تشخیص

در صورت مشکوک بودن به سمیت برومتالین ، آزمایش شامل تجزیه و تحلیل ادرار و تصویربرداری مغز با تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) یا اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) است که ممکن است مایعات اضافی را در مغز آشکار کند (از نظر پزشکی به عنوان ادم مغزی شناخته می شود).

سایر تشخیص های احتمالی که ممکن است علائمی مشابه با سمیت بروماتالین ایجاد کند شامل سندرم های عصبی ناشی از حوادث آسیب زا (مانند تصادف اتومبیل) ، قرار گرفتن در معرض عوامل عفونی و سمی دیگر یا رشد تومور است.

رفتار

در صورت بروز سمیت برومتالین ، دستگاه گوارش سگ باید در اسرع وقت ضد عفونی شود. این کار ممکن است در ابتدا با القا v استفراغ ، و سپس استفاده از ذغال فعال و کاتارتیک اسمزی (این باعث تخلیه روده های سگ) می شود. این کار باید هر چهار تا هشت ساعت حداقل به مدت دو تا سه روز پس از مسمومیت یا طبق دستور دامپزشک انجام شود. برخی از داروها در دسترس هستند که ممکن است برای کنترل علائمی مانند لرزش عضله و تشنج استفاده شوند.

زندگی و مدیریت

سمیت برومتالین می تواند باعث کاهش طولانی مدت اشتها (بی اشتهایی) شود. بنابراین ، برخی از سگ ها مدتی پس از درمان اولیه به مکمل های تغذیه ای نیاز دارند. بهبودی از مسمومیت خفیف ممکن است چندین هفته طول بکشد و برای جلوگیری از عوارض بعدی باید علائم آن را کنترل کرد.

جلوگیری

برای جلوگیری از سمیت برومتالین ، اطمینان حاصل کنید که سگ شما به سموم جوندگان دسترسی ندارد. اگر ترجیح می دهید از سم موش صحرایی در خانه خود با سگ استفاده کنید ، می خواهید مراقب جوندگان مرده باشید تا بتوانید قبل از ورود سگ به آنها به درستی آنها را دفع کنید.

توصیه شده: