سنگ های ادراری در موش صحرایی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

بیماری واریتوز

یولاریتیازیس نوعی بیماری پزشکی است که به وجود سنگهای ادراری - سنگ ها ، بلورها و یا سنگ های سنگی - در کلیه ها ، مثانه یا هرجای دستگاه ادراری اشاره دارد. موشهای مبتلا به این بیماری به دلیل مالش سنگهای ادرار به مجاری ادراری از عفونت های باکتریایی ثانویه و درد رنج می برند. موش های نر به دلیل مجاری ادرار طولانی تر مستعد ورم سنگ هستند.

علائم و انواع

ماهیت ادرار خشن است و باعث می شود مجرای ادرار ، مثانه ادرار یا کلیه های موش ملتهب شوند. کلیه ها همچنین می توانند به دلیل عفونت های باکتریایی ثانویه ملتهب شوند. موش هایی که از این بیماری رنج می برند ، ناحیه ادرار را لیس می زنند یا گاز می گیرند. و در حالی که برخی قادر به دفع ادرار یا حداقل ادرار صحیح نیستند ، برخی دیگر مرتباً ادرار می کنند اما فقط در مقادیر کم باعث می شود که خز اطراف پرینه مرطوب باشد. در موارد شدید ، التهاب مثانه ممکن است منجر به نارسایی کلیه شود. برخی علائم دیگر عبارتند از:

• ادرار دردناک و مشکل
• ادرار ابری
• ادرار خونین
• ادرار بدبو
• از دست دادن اشتها
• ضعف
• بی حالی
• درد شکم
• کمبود آب بدن

سازگاری سنگهای ادراری به انواع مواد معدنی یا محلول های سازند بستگی دارد. به عنوان مثال ، سنگهای استروویت از نوع urolithiasis از فسفات آمونیوم منیزیم تشکیل شده و باعث می شوند ادرار موش به شدت قلیایی شود و سنگهای کیستین urolithiasis از اگزالات کلسیم تشکیل شده و باعث اسیدی شدن ادرار می شود. در همین حال ، اورات اسید آمونیوم و سنگ های سیلیکات باعث می شوند که pH ادرار خنثی یا اسیدی شود.

علل

چندین عامل خطر شناخته شده برای بیماری التهاب مثانه وجود دارد از جمله بیماری ها و بیماری هایی مانند سرطان خون ، دیابت ، فلج و دیورتیکول (رشد شبیه بالون روی مثانه). برخی از دلایل دیگر عبارتند از:

• کمبود آب بدن
• مقادیر غیر طبیعی بالای کلسیم در خون
• رژیم غذایی نامناسب
• عفونت های انگلی در مثانه (به عنوان مثال ، کرم نخ)
• عفونت های باکتریایی

وراثت همچنین می تواند باعث ایجاد ورم سنگ در خرگوش شود.

تشخیص

دامپزشک به غیر از مشاهده علائم بالینی موش ، آزمایش اشعه ایکس و ادرار را برای تایید تشخیص انجام می دهد. در صورت وجود عفونت های باکتریایی ثانویه ، ممکن است آزمایش های کشت و حساسیت لازم باشد.

رفتار

هنگامی که نوع urolith تشخیص داده شد و مکان یابی شد ، دامپزشک یک برنامه درمانی را طراحی می کند. دامپزشک ممکن است درمان با آنتی بیوتیک ها را برای حل شدن سنگهای ادراری آغاز کند ، اما اگر تعداد یا اندازه سنگ های ادرار زیاد باشد ، مداخله جراحی مورد نیاز است. نوع جراحی برای موش شما به محل وجود مجاری ادرار بستگی دارد ، مانند سیستوتومی در هنگام برخورد با مثانه ، نفروتومی هنگام برخورد با کلیه (ها) یا مجرای ادرار در هنگام برخورد با مجرای ادرار.

جراحی همیشه یک گزینه نیست. در این موارد ، دامپزشک شما ممکن است به اتانازی توصیه کند تا از درد و رنج موش ها در امان باشد.

زندگی و مدیریت

پس از برداشتن سنگ ها ، دامپزشک رژیم غذایی خاصی و شرایط زندگی معینی را برای موش فراهم می کند.

جلوگیری

ارائه یک رژیم غذایی سالم و متعادل برای موش شما ممکن است از تشکیل ادرار در موش شما جلوگیری کند ، اما از آنجا که دلایل مختلفی برای این بیماری وجود دارد ، هیچ راه مطمئنی برای جلوگیری از آن وجود ندارد.