بثورات پوستی به دلیل تماس با مواد تحریک کننده در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

با درماتیت در سگ تماس بگیرید

درماتیت تماسی ممکن است به دلیل آلرژی ایجاد شده باشد ، یا ممکن است به این معنی باشد که حیوان خانگی شما چیزی را که باعث تحریک پوست آن شده است لمس کرده است ، مانند شیره موجود در پیچک سمی یا نمک موجود در جاده. تشخیص یکی از دیگری دشوار است زیرا علائم معمولاً یکسان به نظر می رسند. واکنش های آلرژیک نیاز به یک تجربه قبلی و حساس کننده با تحریک کننده دارند. تماس بعدی با محرک ، زمان بروز علائم است. هر دو سگ و گربه می توانند از درماتیت تماسی آلرژیک و درماتیت تماسی تحریک کننده رنج ببرند. این بیماری در هر سنی ممکن است اتفاق بیفتد و نتیجه مستقیم ذات تحریک کننده ماده مخرب است.

خطر واکنش آلرژیک در چوپانان آلمانی ، پودل فرانسوی ، فاکس تریر موی سیمی ، تریرهای اسکاتلندی ، تریرهای وست هیلند و گلدن ریتریور افزایش یافته است. برخی از سگ ها از طریق داروها درماتیت واکنشی دارند. واکنش کلی ، همانند شامپو ، غیر معمول است. اگر به نظر می رسد در فصول خاصی اتفاق می افتد ، نشان می دهد که منبع جرم یک گیاه یا یک ترکیب در فضای باز است.

وضعیت یا بیماری توصیف شده در این مقاله پزشکی می تواند سگها و گربه ها را تحت تأثیر قرار دهد. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

سگهایی که از درماتیت تماسی رنج می برند به احتمال زیاد از بثورات و یا برجستگی هایی که روی پوستی که با زمین تماس گرفته است (مانند چانه ، گردن ، سینه ، شکم ، کشاله ران ، ناحیه مقعد ، بیضه ، دم و بین انگشتان پا). این بثورات ممکن است به طور ناگهانی در خط مو متوقف شوند. علائم شایع دیگر شامل خارش است که معمولاً شدید است و تورم است.

علل

عوامل و / یا موادی که گزارش شده است تحریک کننده پوست هستند:

• گیاهان
• تراشه های مالچ / سرو
• علفکشها
• کودها
• پارچه ها
• پلاستیک
• لاستیک
• چرم
• فرش
• فرش ها
• بتن
• فلز
• سطوح ناهموار
• صابون
• مواد شوینده
• واکس های کف
• خوشبو کننده های فرش و بستر
• حساسیت به آفتاب / گرما
• عوامل موضعی
• داروها
• آلرژی غذایی
• نیش حشرات
• عفونت باکتریایی
• عفونت قارچی (به عنوان مثال ، کرم حلقوی)
• لوپوس
• شوره سر
• یقه های کک
• حساسیت انگلی یا آلودگی (به عنوان مثال ، کنه ، کک)
• حشره کش ها ، از جمله درمان های موضعی جدیدتر کک

تشخیص

اولین کار دامپزشک شما این است که بفهمد ماده تحریک کننده جرم چیست. برای جلوگیری از وخیم شدن وضعیت ، علائم تا زمان تکمیل آزمایشات قابل درمان نیستند. روش های مختلفی برای دستیابی به ردیابی عوامل محرک وجود دارد. یکی انجام آنچه که تست پچ نامیده می شود: ماده مشکوک بر روی وصله قرار گرفته و به مدت 48 ساعت روی پوست چسب زده می شود. سپس هر واکنشی ارزیابی می شود. دوم این که حیوان خانگی را برای مدتی از محیط متخلف خارج کنید و سپس آن را به محیط برگردانید ، نظارت کنید که چه اتفاقی می افتد و اینکه آیا از یک جهت یا دیگری تاثیری داشته است.

دامپزشک شما همچنین مایل به انجام کشت های باکتریایی است. یک گیره مو ممکن است از تکه ای در ناحیه ای که تحت تأثیر آن قرار نگرفته گرفته شود ، روی نمونه ای از آنتی ژن مشکوک اعمال شود و برای واکنش احتمالی مشاهده شود. نمونه برداری از پوست نیز گاهی اوقات لازم است.

رفتار

• از بین بردن ماده (های) متخلف
• با شامپوهای ضد آلرژی غسل دهید تا آنتی ژن از پوست پاک شود
• در صورت امکان موانع مکانیکی ایجاد کنید تا حیوان خانگی خود را از محیط جرم محدود کند

زندگی و مدیریت

مهمترین و در عین حال دشوارترین کار این است که حیوان خانگی خود را از محیطی که باعث این بیماری شده است خارج کنید. اگر درماتیت منجر به ایجاد محرک و نه آلرژی شود ، پس از شناسایی ماده تحریک کننده ، بهبود سریع صورت خواهد گرفت. اگر درماتیت ناشی از آلرژی باشد ، ممکن است طی ماهها یا سالها ایجاد شود. اگر حیوان خانگی شما مجدداً در معرض دید قرار گیرد ، علائم از سه تا پنج روز پس از مواجهه آشکار می شود. علائم ممکن است هفته ها ادامه داشته باشد. اگر بتوان آنتی ژن را شناسایی و خارج کرد ، حیوان خانگی شما احتمالاً پس از چند هفته به سلامتی طبیعی خود برمی گردد. اگر قادر به شناسایی آلرژن نیستید ، این احتمال وجود دارد که مجبور باشید علائم را با بقیه عمر حیوان خانگی خود درمان کنید.