نفخ یا گشاد شدن معده در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

اتساع معده و سندرم وولوس در سگ ها

اتساع معده و سندرم وولوس (GDV) ، که بیشتر به عنوان پیچ خوردگی یا نفخ معده نامیده می شود ، بیماری در سگ ها است که در آن معده حیوان گشاد می شود و سپس به دور محور کوتاه خود می چرخد ، یا می پیچد. تعدادی از شرایط اضطراری ممکن است در نتیجه این چرخش معده ایجاد شود ، از جمله اتساع تدریجی معده ، افزایش فشار داخل شکم ، آسیب به سیستم قلبی عروقی و کاهش پرفیوژن. پرفیوژن فرآیند انتقال مواد مغذی از طریق خون در عروق به بافتهای بدن است. پرفیوژن ناکافی ممکن است منجر به آسیب سلولی و حتی مرگ عضو شود.

علائم و انواع

علائم GDV شامل رفتار اضطراب آور ، افسردگی ، درد و گرفتگی شکم ، فروپاشی ، ریزش بیش از حد و استفراغ تا مرحله خشکی خشک غیرمولد است. معاینه فیزیکی بیشتر همچنین ممکن است ضربان قلب بسیار سریع (معروف به تاکی کاردی) ، تنفس سخت (معروف به تنگی نفس) ، نبض ضعیف و غشای مخاط رنگ پریده (بافت های مرطوب موجود در روزنه های بدن ، مانند بینی و دهان) را نشان دهد.

علل

دلایل دقیق GDV ناشناخته است. عوامل مختلفی از جمله ژنتیک ، آناتومی و محیط به احتمال زیاد مقصر هستند. به عنوان مثال ، نشان داده شده است که سگهایی که اولین خویشاوند با سابقه GDV دارند ، در معرض خطر بیشتری هستند. علاوه بر این ، سگهای نژاد بزرگ و غول پیکر ممکن است در معرض خطر بیشتری قرار گیرند ، به ویژه نژادهای کم عمق مانند دانمارکی های بزرگ ، چوپانان آلمانی و پودل های استاندارد. اگرچه GDV در توله سگ گزارش شده است ، اما با افزایش سن خطر افزایش می یابد.

برخی از عواملی که تصور می شود در ایجاد GDV نقش دارند شامل مصرف مقدار زیاد غذا یا آب ، تخلیه تأخیر سیستم گوارشی و فعالیت بیش از حد بعد از خوردن غذا است. در برخی موارد ، سگ های مبتلا به GDV سابقه مشکلات دستگاه گوارش را دارند. البته باید توجه داشت که این خصوصیات لزوماً در همه موارد وجود ندارد.

تشخیص

یک روش اصلی در تشخیص GDV روش های تصویربرداری ، مانند اشعه ایکس شکم است. سایر آزمایشات ممکن است شامل تجزیه و تحلیل ادرار و آزمایش غلظت ماده لاکتات در پلاسما باشد.

در صورت مقصر نبودن GDV ، سایر علل احتمالی علائم بیمار می تواند شامل عفونت باکتریایی ، ورم معده و روده (که التهاب دستگاه گوارش است و معده و روده کوچک را درگیر می کند) یا «نفخ غذا» به دلیل پرخوری باشد.

رفتار

GDV یک وضعیت اضطراری است که بیماران را مجبور به بستری و تحت درمان تهاجمی قرار می دهد. اگر مشکلات قلبی عروقی ثانویه آشکار باشد ، باید سریعاً درمان شوند. پس از تثبیت قلب ، می توان فشار فشاری معده را ترجیحاً با لوله گذاری معده ، انجام داد که یک لوله از طریق دهان بیمار به معده وارد می شود. پس از اتمام این فرایندها و تثبیت بیمار ، ممکن است اقدامات جراحی برای بازگشت اندام های داخلی (مانند معده و طحال) به موقعیت طبیعی خود انجام شود. برای رفع هرگونه آسیب عضو ممکن است نیاز به درمان اضافی باشد. یک گاستروپکسی دائمی ، که در آن معده بیمار از طریق جراحی ایمن شده است تا از چرخش نامناسب در آینده جلوگیری کند ، ممکن است برای جلوگیری از عود GDV انجام شود.

زندگی و مدیریت

مراقبت های عمومی پس از درمان اولیه شامل تجویز مسکن همراه با سایر داروهای ضروری است. فعالیت باید به مدت تقریباً دو هفته محدود شود ، خصوصاً پس از جراحی.

جلوگیری

در حالی که دلایل دقیق GDV ناشناخته است ، تعدادی از عوامل خطر وجود دارد که می تواند برطرف شود ، یعنی جلوگیری از ورزش شدید بعد از خوردن و نوشیدن. کاهش سرعت مصرف غذا نیز ممکن است کمک کند ، همچنین به جای تغذیه قسمتهای بزرگتر نادر ، به بخشهای مکرر کوچک نیز کمک کنید.