عفونت و التهاب گوش سگ

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

اوتیت مدیا و اوتیت اینترنا در سگ ها

اوتیت میانی به التهاب گوش میانی سگ اشاره دارد ، در حالی که اوتیت اینترنا به التهاب گوش داخلی گفته می شود که هر دو معمولاً ناشی از عفونت باکتریایی هستند. اعتقاد بر این است که نژادهای سگ گوش بلند با موهای زائد و گوش های بیرونی غیر قائم ، مانند Cocker Spaniel ، Labrador Retriever و Springer Spaniel ، بیشتر در معرض عفونت گوش سگ هستند.

گربه ها نیز مستعد این دو شرط هستند. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر گربه ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع عفونت گوش در سگ ها

علائم آشکار در موارد اوتیت میانی یا اینترنا بستگی زیادی به شدت و گسترده بودن عفونت دارد. علائم ممکن است از هیچ علائم قابل مشاهده ای تا درگیری سیستم عصبی آشکار باشد. اگر علائم ظاهر شود ، ممکن است شامل درد هنگام باز کردن دهان ، عدم تمایل به جویدن ، تکان دادن سر ، پا زدن در گوش آسیب دیده ، کج شدن سر ، خم شدن به کنار گوش آسیب دیده و تغییر حس تعادل (معروف به دهلیز) باشد. کسری) اگر هر دو گوش تحت تأثیر التهاب قرار بگیرند ، علائم دیگر ممکن است شامل حرکات گسترده چرخشی سر ، حرکت بدن و هماهنگ بدن و ناشنوایی باشد.

علائم اضافی ممکن است شامل استفراغ و حالت تهوع ، مردمک به اندازه نابرابر ، قرمزی گوش ، ترشح گوش ، لاله گوش برآمده خاکستری (معروف به غشای تمپان) و در موارد شدید ، علائم مرتبط با آسیب سیستم عصبی مانند آسیب عصب صورت (به عنوان مثال عدم توانایی چشمک زدن یا فلج کردن).

علل عفونت گوش در سگ ها

باکتریها عامل اصلی بیماری زایی هستند که منجر به عفونت و در نتیجه التهاب گوش میانی یا داخلی می شوند. از جمله عوامل احتمالی ایجاد کننده بیماری می توان به مخمرهایی مانند مالاسزیا ، قارچ هایی مانند آسپرژیلوس و کنه های گوش اشاره کرد که احتمال عفونت باکتریایی را افزایش می دهند. علل متناوب شامل ضربه به بدن ، مانند تصادف رانندگی ، وجود تومور یا پولیپ در گوش و وجود اشیا foreign خارجی در گوش است.

تشخیص عفونت گوش سگ

یک روش تشخیصی اولیه در موارد التهاب گوش داخلی و میانی ، میرینگوتومی است ، روشی که در آن یک سوزن نخاعی به هوا و غشا dr طبل گوش وارد می شود تا مایع گوش میانی را برای بررسی میکروسکوپ استخراج کند. این می تواند به تعیین حضورهای عفونی مانند باکتری ها یا قارچ ها کمک کند. آزمایشات دیگر ممکن است شامل تجزیه و تحلیل مایعات مغزی نخاعی در جمجمه باشد ، که در آن مغز اساساً شناور است ، تجزیه و تحلیل ادرار ، آزمایش خون و توموگرافی کامپیوتری (CT) یا اسکن تصویربرداری با تشدید مغناطیسی (MRI).

درمان عفونت گوش در سگ ها

اگر عفونت گوش شدید و ناتوان کننده باشد ، ممکن است سگ شما برای درمان در بیمارستان نگهداری شود و همچنین باید از نظر علائم عصبی احتمالی ارزیابی شود. بیماران پایدار را می توان در خانه ، اغلب از طریق دارو (به عنوان مثال ، ضد میکروبی برای مبارزه با عفونت باکتریایی) درمان کرد.

بیشتر عفونت های باکتریایی با درمان آنتی بیوتیکی زودرس برطرف می شوند و عود نمی کنند. با این حال ، اگر عفونت های مکرر گوش وجود داشته باشد ، ممکن است تخلیه جراحی لازم باشد.

زندگی و مدیریت

حیوان خانگی شما باید برای رفع علائم تقریباً دو هفته پس از درمان ارزیابی شود.

جلوگیری

تمیز کردن معمول گوش ممکن است احتمال عفونت را کاهش دهد. هشدار داده شود که شستشوی بیش از حد مکرر و بیش از حد شدید گوش داخلی ممکن است به مجرای گوش آسیب برساند. دامپزشک در مورد روش مراقبت مناسب از سگ شما را تعیین و به شما مشاوره می دهد.