تجمع هوا بین قفسه سینه و ریه ها در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

پنوموتوراکس در سگ ها

پنوموتوراکس اصطلاح پزشکی برای تجمع هوا در فضای پلور ، ناحیه بین دیواره قفسه سینه و ریه ها است. ممکن است به عنوان آسیب زا یا خود به خودی دسته بندی شود و بسته یا باز باشد.

هر دو سگ و گربه حساس به پنوموتوراکس هستند. اعتقاد بر این است که سگهای بزرگ و دارای قفسه سینه ، مانند هاسکی سیبری ، بیشتر در معرض پنوموتوراکس خود به خودی هستند.

اگر می خواهید بدانید که این بیماری چگونه گربه ها را تحت تأثیر قرار می دهد ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

پنوموتوراکس چهار دسته اصلی دارد: آسیب زا ، خود به خودی ، بسته و باز. علائم بسته به نوع پنوموتوراکس متفاوت است ، اگرچه برخی از علائم رایج شامل تنفس سریع (تاکی پنه) ، دشواری در تنفس (تنگی نفس) ، تنفس سریع کم عمق از شکم و ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) است.

پنوموتوراکس ضربه ای ، که هنگام جمع شدن هوا در فضای پلور اتفاق می افتد و به دلیل نوعی ضربه ، مانند تصادف رانندگی است ، ممکن است با علائم شوک مشخص شود.

از طرف دیگر ، سگهایی که دارای پنوموتوراکس خودبخودی هستند ، ممکن است آواز بیماری ریه را نشان دهند. پنوموتوراکس خود به خودی به علت غیر آسیب زا است و ممکن است اولیه باشد (به این معنی که در غیاب برخی از بیماری های ریوی زمینه ای رخ می دهد) یا ثانویه (یعنی با نوعی بیماری زمینه ای ریه در ارتباط است).

پنوموتوراکس باز هنگامی رخ می دهد که نقصی در سیستم تنفسی وجود داشته باشد ، مانند سوراخ شدن در دیواره قفسه سینه ، در نتیجه تماس بین فضای پلور و جو خارج. در همین حال پنوموتوراکس بسته بدون هیچ نقص تنفسی به عنوان پنوموتوراکس شناخته می شود.

پنوموتوراکس آسیب زا به طور کلی باز است ، در حالی که پنوموتوراکس خود به خود همیشه بسته است.

نوع دیگر پنوموتوراکس پنوموتوراکس کششی است که در آن هوا هنگام استنشاق منظم به فضای پلور منتقل می شود ، به دام می افتد و باعث انتقال یک طرفه هوا به فضای پلور می شود.

علل

علل بسته به نوع پنوموتوراکس متفاوت است. پنوموتوراکس آسیب زا ممکن است به دلیل یک حادثه آسیب زا مانند یک تصادف رانندگی منجر به آسیب دیدگی ناحیه گردن یا قفسه سینه باشد. برش جراحی به قفسه سینه یا سوراخ شدن مری در حین جراحی نیز ممکن است منجر به پنوموتوراکس آسیب زا شود.

در همین حال ، پنوموتوراکس خود به خود ممکن است به دلیل وجود جسم خارجی در ریه ، سرطان ریه یا آبسه ، بیماری ریوی ناشی از انگلی یا ایجاد ساختارهای تاول مانند در ریه های سگ ، معروف به بولای ریوی باشد.

تشخیص

توراکوسنتز و برونکوسکوپی در موارد مشکوک به پنوموتوراکس ممکن است دو روش تشخیصی اولیه انجام شود. توراکوسنتز ، که در آن یک کاتتر داخل وریدی (IV) متصل به یک پسوند در حفره پلور قرار می گیرد ، می تواند تشخیص را تأیید کند و همچنین می تواند برای حذف هوا از فضای پلور استفاده شود. برونکوسکوپی شامل استفاده از یک لوله نازک با یک دوربین کوچک متصل به آن است که از طریق دهان به مجاری تنفسی وارد می شود. در صورت وجود شواهدی از تروما در مجاری تنفسی یا تراشه ، این روش بهتر انجام می شود.

تکنیک های تشخیصی اضافی ممکن است شامل تصویربرداری اشعه ایکس از قفسه سینه ، و تجزیه و تحلیل ادرار باشد.

رفتار

سگهای مبتلا به پنوموتوراکس باید تا زمان متوقف شدن یا تثبیت تجمع هوا در حفره پلور در بیمارستان تحت درمان قرار گیرند. تا آنجا که ممکن است هوا باید از فضای پلور خارج شود و تا زمانی که حیوان خانگی شما تثبیت نشود اکسیژن درمانی انجام می شود. از بین بردن هوا می تواند از طریق توراکوسنتز انجام شود که در آن یک کاتتر داخل وریدی (IV) متصل به یک پسوند در حفره پلور قرار می گیرد.

در موارد پنوموتوراکس باز آسیب زا ، باید زخم های باز در سینه سگ تمیز شود و در اسرع وقت با یک باند هوا بسته شود و بعداً با جراحی ترمیم شود. تجویز مایعات داخل وریدی (IV) نیز در موارد تروما اغلب ضروری است.

زندگی و مدیریت

پس از درمان اولیه ، فعالیت سگ باید حداقل به مدت یک هفته به شدت محدود شود تا احتمال عود به حداقل برسد. علائم حیاتی ، از جمله ضربان تنفس و نبض ، باید از نظر علائم عود کنترل شود.

مراقبت بیشتر به نوع پنوموتوراکس تأثیرگذار بر سگ و شدت سلامتی آن بستگی دارد. دامپزشک به شما در مورد نحوه مراقبت های بعدی برای سگ خود تا زمان معاینه بعدی مشاوره می دهد.

جلوگیری

یکی از راه های اصلی جلوگیری از پنوموتوراکس ضربه ای ، نگه داشتن حبس و دور ماندن سگ ها از مناطق خطرناک مانند جاده ها است ، جایی که احتمال آسیب دیدگی آنها وجود دارد.