سخت شدن فیبروتیک ریه ها (ذات الریه) در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

فیبروز ریوی در سگ ها

فیبروز ریوی یکی از انواع ذات الریه است که می تواند سگ ها را درگیر کند. توسعه این بیماری منجر به التهاب و ایجاد زخم در کیسه های هوای کوچک ریه ها و بافت ریه می شود. اسکار واکنشی ریه ها منجر به تجمع بافت فیبروتیک می شود ، جایی که بافت بیش از حد ضخیم می شود و توانایی کیسه های آسیب دیده در انتقال اکسیژن به جریان خون را کاهش می دهد. بنابراین ، با پیشرفت بیماری ، هنگام تنفس سگ اکسیژن کمتری از حد نرمال به بافت های بدن منتقل می شود.

عواملی که فیبروز ریوی را شروع می کنند هنوز ناشناخته هستند. با این حال ، عوامل ارثی و انواع آسیب های میکرو کیسه های هوا مشکوک است. شواهد اخیر همچنین حاکی از ترمیم غیر طبیعی زخم در ریه به عنوان مکانیزمی برای فیبروز است. ممکن است همزمان با برونشیت در سگ ها وجود داشته باشد. سگ های مبتلا معمولاً میانسال یا مسن هستند.

علائم و انواع

علائم و نشانه های نشان داده شده توسط سگ معمولاً به آرامی پیشرفت می کند این شامل:

• سیانوز
• بی حالی
• از دست دادن اشتها (بی اشتهایی)
• سرفه (غیرمولد)
• تنگی نفس
• افزایش میزان تنفس و تلاش
• تنفس دهان باز / نفس نفس زدن
• عدم تحمل ورزش

علل

تریرهای West Highland White و سایر تریرها مانند Staffordshire ، Cairn ، Border و Norfolk از نظر ژنتیکی مستعد فیبروز ریوی هستند. با این حال ، علت اصلی این نوع ذات الریه معمولاً ایدیوپاتیک است. دلایل دیگر عبارتند از:

• عفونت های ویروسی)
• پانکراتیت حاد
• سموم یا داروها
• سم زدایی اکسیژن (یک بیماری پاتولوژیک ناشی از اکسیژن)
• آسیب محیطی (به عنوان مثال قرار گرفتن در معرض هوای آلوده یا دود سیگار)

تشخیص

بزرگترین مشکل در تشخیص و درمان فیبروز ریوی این است که بیماری ممکن است قبل از شروع علائم بسیار طولانی باشد.

دامپزشک شما یک معاینه فیزیکی کامل ، از جمله مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و اشعه ایکس قفسه سینه را انجام می دهد. سایر ابزارهای تشخیصی شامل اکوکاردیوگرافی برای تعیین بزرگ شدن قلب ، اسکن توموگرافی رایانه ای (CT) برای مشاهده سه بعدی ریه های سگ و نمونه برداری از بافت های آسیب دیده برای بررسی میکروسکوپی است.

رفتار

سگ شما ممکن است به اکسیژن مکمل نیاز داشته باشد. در این صورت ، در بیمارستان بستری خواهد شد. این یک بیماری تهدید کننده زندگی است و در صورت عدم درمان سریع و مناسب ، ممکن است پایان دهنده باشد. به همین دلیل ، درمان بر حمایت و کنترل علائم برای افزایش کیفیت زندگی متمرکز خواهد شد.

اگر سگ چاق باشد ، ممکن است عوارض درمانی بیشتری داشته باشد زیرا می تواند مانع تهویه (تنفس) شود. کاهش وزن علائم اختلال تنفسی را کاهش می دهد.

دامپزشک شما ممکن است در ابتدا دوزهای ضد التهابی پردنیزون را تجویز کند ، در صورت عدم وجود عفونت زمینه ای ، دوز دارو را در طول یک ماه کاهش دهد. برخی از داروهای ضد فیبروتیک نیز وجود دارد که ممکن است مفید باشد و همچنین گشادکننده های برونش (داروهایی که برای گسترش مجاری هوا و آرام سازی بافت های برونش ساخته می شوند) برای کمک به تنفس سگ شما.

زندگی و مدیریت

شما باید سگ را در معرض گرد و غبار یا بخار از بین ببرید. این یک بیماری پیشرونده با پیش آگهی محافظت شده است. سگهایی که دچار فیبروز ریوی هستند معمولاً فقط بین 8 تا 15 ماه برای سگها زنده می مانند.

فشار خون ریوی و نارسایی قلب راست اغلب با هر بیماری شدید و مزمن ریوی ایجاد می شود. دامپزشک شما ممکن است بخواهد نمونه برداری از ریه را تکرار کند تا پیشرفت سگ و اثربخشی درمان آن را پیگیری کند. پاسخ مثبت به درمان باعث افزایش تحرک می شود.