ذات الریه (باکتریایی) در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

در حالی که ذات الریه به التهاب ریه های گربه اشاره دارد ، ذات الریه باکتریایی به طور خاص به التهاب ریه ها در پاسخ به باکتری های ایجاد کننده بیماری اشاره دارد. این التهاب با تجمع سلول ها و مایع در ریه ها ، مجاری هوایی و آلوئول ها (بخشی از مجاری هوایی که در آن اکسیژن و دی اکسید کربن رد و بدل می شود) مشخص می شود.

پیش بینی برای پنومونی باکتریایی در صورت درمان صحیح معمولاً خوب است. با این حال ، دو اثر ثانویه (هیپوکسمی و سپسیس) وجود دارد که ممکن است از ذات الریه باکتریایی ناشی شود و با افزایش مرگ و میر همراه است. هیپوکسمی به میزان بسیار کم اکسیژن در خون اشاره دارد ، در حالی که سپسیس به وجود باکتری های چرک ساز و سموم آنها در جریان خون گربه اشاره دارد.

پنومونی باکتریایی ممکن است هم در سگ ها و هم در گربه ها رخ دهد ، اگرچه این وضعیت بیشتر در سگ ها دیده می شود. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر سگ ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

علائم پنومونی باکتریایی شامل سرفه ، تب ، مشکل تنفس ، کمبود اشتها و در نتیجه کاهش وزن ، کندی ، ترشحات بینی ، کمبود آب و تنفس سریع است. عدم تحمل ورزش به دلیل مشکلات تنفسی نیز ممکن است مشهود باشد. گوش دادن به ریه ها با استتوسکوپ ممکن است صداهای غیرطبیعی تنفسی را نشان دهد ، یک فرآیند تشخیصی معروف به سمعک. علائم ممکن است شامل اصوات خشن کوتاه و خشن شناخته شده به نام کرکل و صداهای سوت معروف به خس خس باشد.

علل

علل عفونت باکتریایی در ریه های گربه ممکن است متفاوت باشد - هیچ باکتری منفردی مسئول این بیماری نیست. در گربه ها ارگانیسم های Bordetella bronchiseptica ، Pasteurella و Moraxella بیشتر در موارد ذات الریه باکتریایی گزارش می شوند. اگرچه ، به نظر می رسد گربه ها کمتر از سگ ها به ذات الریه باکتریایی مبتلا می شوند.

برخی از عوامل خطرساز که ممکن است خطر پنومونی باکتریایی را افزایش دهند شامل عفونت ویروسی از قبل موجود ، مشکل در بلع ، اختلالات متابولیکی و نارسایی داخلی است.

تشخیص

ذات الریه باکتریایی تنها یکی از دلایل اختلال عملکرد ریوی است. دلایل اضافی ممکن است شامل پنومونی آسپیراسیون باشد ، که در آن ریه ها به دلیل استنشاق مواد ، مانند جسم خارجی یا استفراغ ، ملتهب می شوند. علائم پنومونی باکتریایی و آسپیراسیون ممکن است مشابه باشد و تشخیص باید به درستی بین آنها در موارد اختلال عملکرد ریوی تعیین شود.

اگر مشکوک به ذات الریه باکتریایی باشید ، تعدادی روش تشخیصی وجود دارد که ممکن است روی گربه انجام شود. ممکن است شستشوی نای برای جمع آوری مواد (مایعات و سلول ها) پوشاننده نای برای تجزیه و تحلیل انجام شود. از آنجا که باکتریها همیشه از طریق میکروسکوپ دیده نمی شوند ، بنابراین باید نمونه های گرفته شده برای بررسی بیشتر کشت شود. سایر آزمایشات ممکن است شامل تصویربرداری بصری ، به ویژه اشعه ایکس از سینه و ریه های گربه باشد. تجزیه و تحلیل خون و آزمایشات تجزیه و تحلیل ادرار نیز انجام خواهد شد.

رفتار

دارو در موارد ذات الریه باکتریایی لازم است. به عنوان مثال می توان ضد میکروبی مناسب را بر اساس نتایج کشت های باکتریایی گرفته شده از شستشوی نای انتخاب کرد. درمان اضافی به شدت علائم بستگی دارد. در صورت بروز علائم متعدد مانند بی اشتهایی ، تب شدید و کاهش وزن ، گربه شما به طور فعال در بیمارستان تحت درمان قرار می گیرد.

اگر ناراحتی تنفسی آشکار باشد ، ممکن است اکسیژن درمانی لازم باشد. برای جلوگیری از کم آبی بدن ، دامپزشک توصیه می کند الکترولیت ها را از طریق مایع درمانی وریدی (IV) استفاده کنید.

فعالیت های گربه خود را در طول درمان محدود کنید ، مگر اینکه بخشی از فیزیوتراپی باشد ، یا به بهبود پاکسازی ریه ها و مجاری هوایی کمک کند. همراه با استراحت ، مراقب نیازهای گربه خود باشید و از خوابیدن طولانی مدت او در یک وضعیت جلوگیری کنید.

زندگی و مدیریت

پس از درمان اولیه ، گربه شما باید از رژیم غذایی با پروتئین و چگالی انرژی تغذیه کند. دامپزشک با آزمایش خون ، و در صورت نیاز ، عکس برداری با اشعه ایکس از سینه و حفره ریه ، پیشرفت گربه شما را کنترل می کند. هر داروی ضد میکروبی تجویز شده باید طبق دستور دامپزشک به طور منظم تجویز شود.

جلوگیری

یکی از راه های جلوگیری از ذات الریه باکتریایی این است که اطمینان حاصل کنید که گربه شما واکسن های منظم خود را دریافت می کند.