عفونت استخوان در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

استئومیلیت در سگ ها

التهاب استخوان یا مغز استخوان معمولاً به دلیل عفونت های باکتریایی رخ می دهد ، اما به ندرت به عنوان عفونت قارچی نیز ظاهر می شود. از این نوع عفونت به نام استئومیلیت یاد می شود. ممکن است التهاب به دلیل عفونت حاد (ناگهانی) یا عفونت مزمن باشد. عفونت های دیگر مناطق بدن ممکن است از طریق جریان خون به استخوان ها یا مغز استخوان برسند ، یا ممکن است عفونت از عفونت دیگری باشد که نزدیک به استخوان باشد. یکی دیگر از دلایل عمده این عفونت ها ، حوادث جاده ای یا جراحات ناشی از استخوان و بافت های نرم است. بیمارانی که تحت عمل جراحی یا سایر جراحی های استخوان قرار گرفته اند نیز ممکن است عفونت بعدی داشته باشند.

علائم و انواع

• لنگش اپیزودیک
• زخم های مداوم
• تب
• بی حالی
• ضعف
• درد اندام
• هدر رفتن عضلات
• تورم اندام

علل

• ضربه
• شکستگی
• بعد از جراحی
• کاشت پروتز مفصل
• زخم گلوله
• زخم های گزش و پنجه
• عفونت های سیستمیک که به استخوان می رسند

تشخیص

شما باید شرح حال کاملی از سلامتی سگ خود ، شروع علائم و حوادث احتمالی را که ممکن است منجر به این بیماری شده باشد ، ارائه دهید. سابقه ای که ارائه می دهید ممکن است به دامپزشک شما ایده حاد یا مزمن بودن این بیماری را بدهد. اگر عفونت به مدت طولانی تشخیص داده نشود ، وجود رشد استخوان جدید بر روی محل استخوان آلوده نشانگر مدت زمان آن است.

دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل از طریق مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون (CBC) و تجزیه و تحلیل ادرار از طریق سگ انجام می دهد. نتایج این کار آزمایشگاهی معمولاً یک عفونت زمینه ای و میزان پاسخ سیستم ایمنی بدن به عفونت موجود را نشان می دهد. در صورت مشکوک بودن به عفونت قارچی ، ممکن است آزمایش ویژه ای برای جداسازی و شناسایی ارگانیسم قارچ ایجاد کننده مورد نیاز باشد. اشعه ایکس استخوان های آسیب دیده با تغییر در ساختار استخوان ، ممکن است شواهدی از عفونت های مزمن را نشان دهد. این تغییرات ممکن است به صورت تحلیل استخوان ، بزرگتر شدن شکاف شکستگی و سایر موارد غیرطبیعی باشد.

تصویربرداری با سونوگرافی به دامپزشک شما دید بهتری از استخوان ها می دهد که ممکن است تجمع چرک در استخوان را نشان دهد. سپس پزشک می تواند با استفاده از سونوگرافی نمونه ای از مایعات و چرک را از محل عفونت برای تجزیه و تحلیل و کشت آزمایشگاهی بیشتر بگیرد. وقتی فرهنگ ارگانیسم خاصی را که عامل ایجاد عفونت است جدا کرد ، پزشک از روند ریشه کن کردن باکتری آگاهی خواهد یافت.

در برخی موارد ممکن است نمونه برداری از استخوان برای تأیید بیشتر انجام شود. در صورت بروز عفونت های سیستمیک ، دامپزشک یک نمونه خون را جمع آوری کرده و ارگانیسم عامل ایجاد کننده را در داخل نمونه رشد می دهد تا مناسب ترین داروهای آنتی بیوتیکی را برای درمان پیدا کند.

رفتار

اگر سگ شما زخم دارد ، اولین کاری که دامپزشک شما انجام می دهد آبیاری زخم است. برای ایجاد فضای تخلیه چرک ، باید زخم از بافت مرده پاک شود. آنتی بیوتیک درمانی شروع می شود ، که ممکن است برای مدت زمان طولانی تا رفع کامل عفونت ادامه یابد.

اگر شکستگی در استخوان وجود داشته باشد ، دامپزشک آن را تثبیت می کند تا از آسیب بیشتر به بافت و استخوان اطراف جلوگیری کند. برای تثبیت شکستگی می توان از جراحی استفاده کرد و بسته به محل و شدت شکستگی ممکن است از ایمپلنت یا مواد ثابت کننده دیگر استفاده شود. اگر شکستگی شدید باشد ، احتمال گسترش عفونت به سایر قسمت های بدن وجود دارد. این امر باید مورد توجه قرار گیرد ، به خصوص اگر آسیب زیادی به استخوان یا بافت آسیب دیده باشد. در بعضی موارد قطع رقم ، دم یا اندام ممکن است یک راه حل عملی تر ، و یک استراتژی م moreثرتر برای نجات جان سگ شما باشد.

در صورت قرار دادن ایمپلنت ، دامپزشک پس از بهبود شکستگی و زخم ، آن را برمی دارد. مراقبت های پیگیری به طور کلی شامل معاینات اشعه ایکس در فواصل منظم به منظور نظارت بر پیشرفت درمان است.

زندگی و مدیریت

فعالیت سگ شما باید در مرحله درمان و بهبودی محدود شود. استخوان برای مدتی ناپایدار خواهد ماند و در صورت قطع عضو ، سگ شما باید بیاموزد که از دست دادن اندام را جبران کند. بسته به شدت عفونت ، درمان می تواند یک روند پرهزینه و طولانی مدت باشد.

موارد حاد و برخلاف موارد مزمن ، که به درمان طولانی مدت همراه با مداخله جراحی نیاز دارند ، پاسخ می دهند. اگر عفونت به خوبی به درمان آنتی بیوتیکی پاسخ ندهد ، دامپزشک نمونه های اضافی را برای تعیین یک آنتی بیوتیک مناسب تر می گیرد. به همین ترتیب ، اگر شکستگی برای ایجاد ثبات طولانی مدت طول بکشد ، ممکن است لازم باشد دور دیگری از جراحی انجام شود.

شما باید در فواصل منظم به دامپزشک مراجعه کنید تا پزشک از طریق آزمایش آزمایشگاهی و معاینات اشعه ایکس پیشرفت سگ شما را پیگیری کند. دستورالعمل های دامپزشک خود را دقیقاً دنبال کنید و دارو را فقط در زمان مقرر و فقط در دوز دقیق تجویز شده بدهید. عدم مصرف دوز یا تغییر دوز آنتی بیوتیک ها ممکن است منجر به عدم موفقیت در درمان و عوارض بعدی شود.

از آنجا که حرکت باید تا زمانی که شکستگی به طور کامل تثبیت شود و عفونت کنترل شود ، باید محدود شود ، شما باید مکانی را برای سگ خود در یک محیط بدون استرس ، به دور از کودکان فعال ، سایر حیوانات خانگی و هرگونه حواس پرتی سگ خود ایجاد کنید. riled تا. به عنوان مثال ، اگر سگ خود را بیش از حد در نزدیکی ورودی ، پنجره یا منطقه مسافرت شده مانند اتاق خانوادگی قرار دهید ، سگ شما ممکن است بخواهد از بالا بپرد تا تحقیق کند یا در همان زمان پارس کند. به همین ترتیب ، در هنگام بیرون بردن سگ خود باید خیال خود را راحت کنید. در صورت امکان ، ممکن است لازم باشد سگ را به بیرون برده و داخل آن قرار دهید تا استخوان به اندازه کافی تثبیت شود تا سگ روی آن بایستد.

استراحت در قفس ممکن است یک گزینه باشد ، احتمالاً مکانی در نزدیکی قفس برای ادرار و مدفوع سگ شما ساخته شده است. این باید آخرین چاره باشد ، زیرا ممکن است شما نخواهید پس از بهبودی سگ خود را دوباره آموزش دهید تا بیرون برود. در صورت تردید از مشاور دامپزشک خود س Askال کنید ، زیرا نکاتی را از بیماران قبلی می آموزد.

علاوه بر این ، تغذیه مناسب در این مدت بهبود سریع را تضمین می کند. از دامپزشک خود در مورد غذاها و مکمل ها برای تقویت ترمیم استخوان پیشنهاداتی بخواهید.

پیش آگهی نهایی به محل عفونت ، میزان مشکل ، نوع شکستگی ، نوع عفونت ، مداخله جراحی انجام شده و پاسخ فردی سگ شما به درمان بستگی دارد.