التهاب دیسک مهره ای در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

دیسکپوندیلیت در سگ ها

دیسکپوندیلیت التهاب دیسک های مهره ای به دلیل عفونت ناشی از حمله باکتری ها یا قارچ ها است. در سگها ، مانند سایر مهره داران ، ستون مهره ها از یک سری استخوان های مهره ای تشکیل شده است. این استخوان ها ساختار بدن را حفظ می کنند و از نخاع که درون ستون مهره ها قرار دارد محافظت می کنند. بین هر مهره ساختارهایی به نام دیسک وجود دارد. این کمک فنرهای گرد و غضروفی هسته ای از ژل فیبری را در خود نگه می دارند که به شما امکان حرکت طبیعی مهره ها را می دهد بدون اینکه استخوان های مهره ای روی هم خرد شوند.

عفونت ها معمولاً از طریق خون به دیسک های بین مهره ای می رسند. کمتر شایع عفونت ناشی از شکستگی یا آبسه موضعی است. به دلیل مجاورت نخاع بسیاری از علائمی که در حیوانات مبتلا دیده می شود مربوط به سیستم عصبی است.

سگهای نژاد بزرگ و غول پیکر ، از جمله چوپانان آلمانی و دانمارکی های بزرگ ، در معرض خطر بیشتری نسبت به نژادهای دیگر هستند. علاوه بر این ، سگهای نر شانس ابتلا به این بیماری دو برابر بیشتر از سگهای ماده هستند.

علائم و انواع

فلج ممکن است در بعضی از سگها اتفاق بیفتد ، خصوصاً برای سگهایی که درمان نشده اند. سایر علائم شایع در سگهایی که از دیسکپوندیلیت رنج می برند عبارتند از:

• کمردرد
• مشکل در ایستادن و پریدن
• راه رفتن سفت
• پیاده روی ناهماهنگ
• ضعف در اندام ها
• لنگش
• تب

علل

• عفونت های باکتریایی
• عفونت های قارچی
• عمل جراحی
• زخم گزش
• شکست، شکستگی
• آسیب به کمر یا ستون فقرات
• آبسه در نزدیکی محل التهاب

تشخیص

دامپزشک با در نظر گرفتن سابقه سابقه علائم و حوادث احتمالی که ممکن است منجر به این بیماری شود ، یک معاینه بدنی کامل روی سگ شما انجام می دهد. پس از معاینه اولیه ، دامپزشک آزمایشات معمول آزمایشگاهی ، از جمله شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار را تجویز می کند. این آزمایشات می توانند در تعیین وجود عفونتهایی که ممکن است از علل اصلی این بیماری باشند ، دارای اهمیت باشند. دامپزشک همچنین برای شناسایی آزمایش باکتری ها یا قارچ ها ، نمونه های خون و ادرار را برای کشت آزمایشگاهی می گیرد. آزمایش حساسیت به دارو همچنین ممکن است دامپزشک شما را در انتخاب موثرترین دارو (ها) برای سگتان یاری کند تا عفونت زمینه ای به طور مناسب درمان شود.

مطالعات رادیوگرافی به دامپزشک شما در تعیین محل دیسک ملتهب و همچنین میزان مشکل در سگ شما کمک می کند. اشعه ایکس نخاعی معمولاً آسیب به مهره و ساختارهای مجاور را که به دلیل عفونت رخ داده است ، نشان می دهد. جابجایی و سقوط دیسک های بین مهره ای (بین استخوان های مهره ای) نیز در اشعه ایکس ستون فقرات مشهود است. از مطالعات رادیوگرافی خاص تر ، مانند میلوگرافی ، اسکن توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) می توان برای ارزیابی دقیق تر و دقیق تر استفاده کرد.

میلوگرافی نوعی تکنیک رادیوگرافی است که از ماده تزریقی استفاده می کند که به طور مناسب با دستگاه اشعه X کنتراست می کند ، در واقع "داخلی" منطقه مورد بررسی را "روشن می کند". این روش کم تهاجمی ممکن است به پزشک شما اجازه دهد تا ناهنجاری های نخاع را تشخیص دهد و در نتیجه فشرده سازی در نخاع ، به ویژه در مواردی که ممکن است به جراحی نیاز باشد ، قابل مشاهده است. دامپزشک شما همچنین ممکن است از اسکن CT یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده کند اگر عکسبرداری با اشعه ایکس طبیعی و میلوگرافی جزئیات لازم را ارائه ندهد.

رفتار

اگر سگ شما درد شدیدی را تحمل می کند یا این بیماری باعث نقص عصبی آشکاری شده است ، دامپزشک شما ممکن است برای مراقبت های ویژه و درمان در بیمارستان بستری را توصیه کند. اگر این وضعیت هنوز نسبتاً جدید باشد ، ممکن است سگ شما از نظر پزشکی به صورت سرپایی مدیریت شود. در موارد دیگر ، که دیسک و / یا نخاع به شدت تحت تأثیر قرار گرفته است ، ممکن است برای کاهش فشار بر نخاع به جراحی نیاز باشد. در حین جراحی ، دامپزشک شما هرگونه بافت و مایعات آلوده را از بین خواهد برد و در صورت درخواست بخشی از استخوان مهره آسیب دیده را نیز برمی دارد. از آنتی بیوتیک ها می توان برای کنترل عفونت های ساکن و از داروهای ضد درد برای کنترل دردی که با این بیماری در ارتباط است استفاده کرد.

زندگی و مدیریت

در حالی که سگ شما در حال بهبود است ، می توانید با تهیه یک سطح نرم ، خشک و کاملاً پر شده در مکانی آرام در خانه ، به راحتی او کمک کنید. استراحت در قفس ممکن است در این شرایط مناسب باشد ، هم برای جلوگیری از حرکت سگ و تشدید مشکل ، و هم برای محافظت از آن در برابر دیگران (سایر حیوانات خانگی ، کودکان و غیره). هرجا سگ خود را برپا کردید ، با قرار دادن غذای خود در نزدیکی ، او را تشویق کنید تا حرکت خود را به حداقل برساند. حتماً سگ خود را در طول روز بررسی کنید.

از آنجا که سگ شما به دلیل بهبودی از آسیب یا عفونت نیاز به استراحت زیادی دارد ، باید اطمینان حاصل کنید که مدت زیادی در همان وضعیت قرار نگیرد و در طول روز موقعیت خود را تغییر دهد تا از ایجاد زخم به دلیل استراحت طولانی مدت در همان وضعیت بدن. پاسخ سگ خود را به درمان مشاهده کرده و در صورت مشاهده موارد غیرعادی دامپزشک را در جریان بگذارید. اگر سگ شما در حرکت بسیار مشکل دارد ، ممکن است لازم باشد برای تسکین مثانه و روده آن را در فضای باز حمل کنید. در غیر این صورت ، با پیاده روی آهسته و نزدیک به خانه ، سفرهای بیرون را به حداقل برسانید.

دامپزشک برای اطمینان از بهبودی صحیح سایت باید برای ارزیابی بعدی به سگ خود مراجعه کند. پاسخ به درمان پزشکی و جراحی در بیماران مختلف حیوانی بسته به سن ، نژاد ، اندازه و سایر موارد متفاوت است.

درمان کامل آنتی بیوتیک برای درمان موفقیت آمیز و ریشه کن کردن عفونت اجباری است. اغلب اوقات ، علائم به زودی پس از شروع دارو عقب نشینی می کنند ، اما این بدان معنا نیست که عفونت کاملاً ریشه کن شده است. اگر چنین درمانی زودرس متوقف شود ، علائم عود می کنند ، حتی ممکن است حتی بدتر از قبل باشد. اگر برای سگ شما داروی مسکن تجویز شده است ، دستورات دامپزشک را دقیق دنبال کنید. یکی از قابل پیشگیری ترین موارد مرگ حیوانات خانگی به دلیل مصرف بیش از حد دارو است.