فهرست مطالب:

مشکلات ضربان قلب (مجتمع های زودرس) در سگ ها
مشکلات ضربان قلب (مجتمع های زودرس) در سگ ها

تصویری: مشکلات ضربان قلب (مجتمع های زودرس) در سگ ها

تصویری: مشکلات ضربان قلب (مجتمع های زودرس) در سگ ها
تصویری: Heart beat | درمان تپش قلب + علت 2024, ممکن است
Anonim

مجتمع های زودرس دهلیزی در سگ ها

چهار قلب در قلب وجود دارد. دو اتاق بالا دهلیزها هستند (منفرد: دهلیز) و دو اتاق پایین بطن ها هستند. در شرایط عادی ، قلب با هماهنگی استثنایی بین ساختارهای مختلف دهلیزی و بطنی کار می کند ، و در نتیجه یک الگوی ریتمیک سازگار است. مجتمع های زودرس دهلیزی منجر به یک اختلال ریتمیک غیرطبیعی می شود ، در جایی که قلب قبل از زمان طبیعی یا گام زدن ، قبل از موعد ضربان قلب می زند.

با احتساب حیواناتی که با بیماری مادرزادی قلب متولد شده اند ، عقده های زودرس دهلیزی اغلب سگ های مسن ، به ویژه سگ های نژاد کوچک را تحت تأثیر قرار می دهند. مجتمع های زودرس دهلیزی (APC) را می توان در الکتروکاردیوگرام (EKG) به صورت یک موج زودرس به نام موج P مشاهده کرد. این موج P ممکن است دو فازی ، منفی ، مثبت باشد یا روی موج T قبلی روی EKG قرار گیرد.

موج P روی EKG بیانگر هدایت الکتریکی گره سینوسی در قلب و از طریق دهلیزهای قلب است. کمپلکس QRS - ضبط یک ضربان قلب واحد در EKG - به دنبال موج P نشان دهنده عبور این تکانه از بطن های قلب پس از عبور از گره دهلیزی-بطنی است. آخرین موج خوانش EKG موج T است که بهبود بطن (از شارژ) قبل از انقباض بعدی قلب را اندازه گیری می کند.

افزایش خودکار بودن فیبرهای عضلانی قلب دهلیزی یا یک مدار بازگردانی مجدد باعث ایجاد موج P زودرس می شود. این ضربان های دهلیزی زودرس در خارج از گره سینوسی (خارج رحمی) - ضربان ساز قلب - شروع می شوند و ریتم ضربان قلب طبیعی "سینوس" را برای یک یا چند ضربان مختل می کنند.

علائم و انواع

اگرچه ممکن است هیچ علامتی در ارتباط با مجتمع های زودرس دهلیزی وجود نداشته باشد ، به خصوص در سگهای مسن یا سگهایی که به طور معمول خیلی فعال نیستند ، برخی از علائم رایج عبارتند از:

  • سرفه و مشکل تنفس
  • عدم تحمل ورزش
  • غش کردن (سنکوپ)
  • سوفل قلبی
  • ریتم قلب نامنظم

علل

  • بیماری مزمن دریچه قلب
  • بیماری مادرزادی قلب (نقص از بدو تولد)
  • بیماری عضله قلب
  • اختلالات الکترولیت
  • نئوپلازی
  • پرکاری تیروئید
  • توکسمیا (عناصر سمی در خون)
  • سمیت دارویی (به عنوان مثال ، مصرف بیش از حد دیجیتال ، داروی قلب)
  • تنوع طبیعی در بسیاری از سگهای مسن

تشخیص

شما باید سابقه کاملی از سلامتی سگ خود را که منجر به بروز علائم می شود ، به دامپزشک خود بدهید. معاینه فیزیکی کامل شامل مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون و صفحه الکترولیت است.

جستجوی یک علت اساسی برای بیماری قلبی که باعث ایجاد APC می شود بسیار مهم است. از ضبط الکتروکاردیوگرام (EKG) می توان برای بررسی جریان های الکتریکی در عضلات قلب استفاده کرد و ممکن است هرگونه ناهنجاری در هدایت الکتریکی قلب (که زمینه ساز انقباض / ضربان قلب است) را نشان دهد. از سایر ابزارهای تشخیصی مانند اکوکاردیوگرافی و سونوگرافی داپلر می توان برای تجسم قلب و عملکرد آن (ریتم ها ، سرعت انقباض) استفاده کرد.

رفتار

درمانی که دامپزشک شما انجام می دهد دقیقاً به نوع بیماری قلبی که حیوان خانگی شما را تحت تأثیر قرار داده و شدت آن بستگی خواهد داشت. بسته به نوع بیماری قلبی موجود ، انواع مختلفی از داروها قابل استفاده هستند. برای نارسایی احتقانی قلب ، ممکن است یک داروی ادرار آور و دارویی برای گشاد کردن رگ های خونی (گشاد کننده عروق) تجویز شود. دیجی توکسین ممکن است برای کاهش ضربان قلب و افزایش انقباض قلب تجویز شود.

زندگی و مدیریت

بیماری های قلبی زمینه ای باید توسط دامپزشک تحت درمان و کنترل قرار گیرند. این بدان معنی است که شما برای قرار ملاقات پیگیری مکرر باید سگ خود را نزد دامپزشک ببرید. گاهی اوقات ، با وجود دارو درمانی ، برخی از حیوانات دارای تعداد بیشتری APC هستند ، یا با پیشرفت بیماری زمینه ای به علائم شدیدتر بیماری قلبی تبدیل می شوند.

بسته به بیماری قلبی زمینه ای ، ممکن است لازم باشد رژیم سگ خود را به رژیم کم سدیم تغییر دهید. همچنین لازم است که کارهای روزمره خود را با سگ خود تغییر دهید ، با اعمال جسمی کمتری که قلب نیازی به کار سخت ندارد. دامپزشک به شما در مورد رژیم غذایی و میزان فعالیتی که سگ شما برای داشتن سلامتی مطلوب نیاز دارد ، توصیه می کند.

توصیه شده: