توکسوپلاسموز در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

عفونت توکسوپلاسما گوندی در سگ ها

عفونت توکسوپلاسموز توسط انگلی به نام توکسوپلاسما گوندی (T. gondii) ایجاد می شود. این یکی از شایع ترین بیماری های انگلی است و تقریباً همه حیوانات خونگرم و انسان را تحت تأثیر قرار می دهد.

گربه ها به عنوان میزبان اصلی شناخته می شوند ، زیرا انگل چرخه حیات خود را در دستگاه روده گربه کامل می کند و از طریق مدفوع به محیط باز می گردد. با این حال ، گربه ها تنها منبع عفونت نیستند.

در ایالات متحده ، منبع اصلی انتقال T. gondii گوشت خام و میوه ها و سبزیجات شسته نشده است. توکسوپلاسموز هر دو نوع حاد و مزمن وجود دارد ، جایی که شکل مزمن معمولاً یک بیماری درجه پایین است و هیچ گونه علائم بالینی ندارد و نوع حاد آن بیشتر علامت دار است.

علائم و انواع

گربه ها بیشتر از سگها با علائم بالینی دیده می شوند. هنوز هم ، سگ ها می توانند از این انگل بیمار شوند و ممکن است از سایر عفونت ها مانند بیماری سگ خواری یا هاری تقلید کنند. سگهای جوان با سیستم ایمنی در حال رشد و سگهایی که دارای نقص ایمنی هستند ، در معرض خطر بیشتری قرار دارند. علائم زیر شناخته شده است که در گربه های آلوده رخ می دهد ، و همچنین ممکن است در سگ ها دیده شود:

• علائم عصبی
• تشنج
• لرزش
• افسردگی
• بی حالی
• راه رفتن ناهماهنگ
• ضعف عضلانی
• فلج جزئی یا کامل
• مشکلات تنفسی مانند تنگی نفس
• تب
• کاهش وزن
• از دست دادن اشتها
• استفراغ
• اسهال
• درد شکم
• زردی
• التهاب لوزه ها (التهاب لوزه)
• التهاب شبکیه (رتینیت)
• التهاب قسمت میانی چشم از جمله عنبیه (یووئیت)
• التهاب قرنیه (کراتیت)

علل

سگ ها از طریق تماس با انگل T. gondii ، که ممکن است از ریشه در خاک آلوده یا از مدفوع مدفوع گربه بدست آید ، آلوده می شوند.

تشخیص

شما باید شرح مفصلی از سلامتی سگ خود ، شروع و ماهیت علائم و حوادث احتمالی را که ممکن است باعث ایجاد این وضعیت شده باشد ، مانند تماس با مدفوع گربه ، یا شیوع گربه های وحشی در فضای حیاط. دامپزشک برای ارزیابی سیستم های بدن سگ و ارزیابی سلامت کلی سگ شما یک معاینه بدنی کامل انجام می دهد. برای تأیید عفونت از آزمایشات معمول آزمایشگاهی - مانند شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و آنالیز ادرار - نیز استفاده می شود.

به عنوان مثال ، سگهای مبتلا به توکسوپلاسموز ممکن است در شمارش کامل خون ، تعداد غیر طبیعی گلبولهای سفید خون (لکوپنی) ، نوتروفیل کم (نوتروپنی) و لنفوسیتهای کم (لنفوپنی) را نشان دهند.

برعکس ، در طی بهبودی ، شمارش کامل خون ممکن است تعداد بیشتری از گلبول های سفید خون را نشان دهد ، که نشانگر افزایش فعالیت عفونت در مبارزه با سلول های سفید خون است.

مشخصات بیوشیمی معمولاً سطح آنزیمهای کبدی ALT (آلانین آمینوترانسفراز) و AST (آسپارتات آمینوترانسفراز) را به طور غیر طبیعی نشان می دهد. علاوه بر این ، مشخص شده است که سطح آلبومین (پروتئین موجود در خون) در برخی از سگهای مبتلا به توکسوپلاسموز در سطح کاهش یافته است. یک بیماری پزشکی معروف به هیپوآلبومینمی. در برخی موارد نادر ، زردی با آنزیم های کبدی آشفته ALT و AST دیده می شود. تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است سطح غیرطبیعی بالای پروتئین و بیلی روبین در نمونه ادرار را نشان دهد.

آزمایشات سرولوژی مطمئن ترین آزمایش برای تشخیص قطعی است. با اندازه گیری سطح آنتی ژن های توکسوپلاسما در بدن ، دامپزشک می تواند نوع عفونت ، فعال یا غیرفعال بودن ، اخیر (حاد) یا طولانی مدت (مزمن) را تشخیص دهد.

آزمایشات سرولوژی نیز در تعیین سطح آنتی بادی IgM و IgG کمک خواهد کرد. آنتی بادی ها پروتئین هایی هستند که به منظور خنثی سازی آنتی ژن ، به طور معمول در بدن وجود دارند یا در پاسخ به آنتی ژنی (در این مورد توکسوپلاسما) تولید می شوند. تعیین سطح آنتی ژن و آنتی بادی به دامپزشک کمک می کند تا تشخیص قطعی را تشخیص دهد. آزمون واکنش زنجیره ای پلیمراز یک آزمایش قابل اعتماد برای تأیید وجود توکسوپلاسما گوندی در نمونه ها است.

آزمایش تشخیصی پیشرفته تر شامل گرفتن مجموعه ای از مایع مغزی نخاعی (CSF) است. آزمایش آزمایشگاهی CSF ممکن است تعداد غیر طبیعی سلولهای سفید خون (WBC) و غلظت پروتئین را در بیماران مبتلا به عفونت رسیده به سیستم عصبی مرکزی نشان دهد.

رفتار

در صورت بیماری شدید ، ممکن است سگ شما برای درمان فوری به بیمارستان بستری شود. این مورد به ندرت در مورد سگ ها اتفاق می افتد و فقط در مورد سگهایی که سیستم ایمنی سرکوب شده دارند بیشتر وجود دارد. مایعات را می توان به صورت وریدی به سگهایی که دارای آب رسانی کم هستند ، داد. همچنین ممکن است برای کنترل عفونت و جلوگیری از پیشرفت بیشتر علائم بیماری ، آنتی بیوتیک تجویز شود.

جلوگیری

گرچه گربه ها بهترین فرستنده های شناخته شده برای انگل T. gondii هستند ، اما باید به خاطر داشت که این انگل بیشتر از طریق دست زدن به گوشت خام و خوردن میوه ها و سبزیجات شسته نشده بیشتر به دست می آید. بهترین محافظت در برابر این انگلی ، برای شما و حیوان خانگی شما از طریق پیشگیری و بهداشت است. گوشت خام را به سگ خود ندهید و اجازه ندهید سگ شما به مدفوع گربه دسترسی داشته باشد. یعنی اگر گربه ای نیز در خانه دارید ، جعبه بستر را در محلی که سگ نمی تواند به آن دسترسی پیدا کند ، نگه دارید ، زیرا معروف است که سگ ها مدفوع گربه می خورند.

سایر اقدامات محافظتی شامل پوشاندن جعبه های ماسه در فضای باز هنگام استفاده برای جلوگیری از استفاده گربه ها از آنها به عنوان جعبه بستر ، استفاده از دستکش هنگام باغبانی ، شستن دستها پس از بازی در بیرون (به خصوص با کودکان) ، پوشیدن دستکش یکبار مصرف هنگام تعویض جعبه های بستر (و احتمالاً ماسک صورت) و همچنین ، در صورت بارداری یا ایمنی به خطر افتاده) ، و تمیز نگه داشتن جعبه بستر به صورت روزانه. هر چه مدفوع آلوده در جعبه بستر باقی بماند ، احتمال زنده ماندن و عفونی شدن تخمهای انگلی بیشتر است. در صورت امکان ، زنان باردار باید از تمیز کردن جعبه های زباله خودداری کنند ، زیرا شناخته شده است که این انگلی باعث ایجاد عوارض شدید در دوران بارداری می شود. اگر اجتناب ناپذیر است ، اطمینان حاصل کنید که تمام اقدامات احتیاطی برای جلوگیری از تماس از طریق دستگاه تنفسی (ماسک صورت ، دستکش یکبار مصرف) انجام شده است.

اگر در خانه خود گربه نیز دارید ، ممکن است ترجیح دهید گربه خود را از نظر انگل T. gondii آزمایش کنید ، اما طنز این است که گربه هایی که آزمایش مثبت دارند نسبت به گربه هایی که آزمایش منفی دارند ، خطر تهدید انتقال عفونت کمتری دارند. ، از آنجا که گربه هایی که آزمایش مثبت دارند ، فقط آزمایش آنتی بادی های انگلی را نشان می دهند ، به این معنی که قبلاً قبلاً آلوده شده اند و اکنون تقریباً در برابر عفونت ایمن هستند. بنابراین ، خطر ابتلا به عفونت بسیار کمتر است. در حقیقت ، گربه هایی که به T. gondii آلوده شده اند ، به طور کلی تا شش سال از تکرار عفونت در امان هستند.

برعکس ، اگر گربه شما آزمایش آنتی بادی T. gondii منفی بدهد ، شما باید در محافظت از گربه خود در برابر عفونت بسیار پیشگیرانه باشید ، زیرا آنها هیچ مصونیتی برای محافظت از آنها در برابر عفونت ندارند.

همچنین می توانید سگ خود را از نظر آنتی بادی T. gondii آزمایش کنید ، اما به طور کلی همین قانون اعمال می شود. اگر سگ شما آنتی بادی در جریان خون خود دارد ، پس قبلاً نیز آلوده شده است. سگ ها تهدیدی برای انتقال این انگلی محسوب نمی شوند.