فهرست مطالب:

جنین Tritrichomonas در گربه ها
جنین Tritrichomonas در گربه ها

تصویری: جنین Tritrichomonas در گربه ها

تصویری: جنین Tritrichomonas در گربه ها
تصویری: گربه های که یک در یک میلیارد متولد شدند! 2024, نوامبر
Anonim

عفونت انگلی انگلی جنینی Tritrichomonas

گربه ها و بچه گربه های پناهگاه ها و گربه ها بیشتر در معرض خطر ابتلا به انگلی انگلی هستند که باعث اسهال طولانی مدت و بوی بد می شود. انگل ، Tritrichomonas fetus (T. fetus) یک تک یاخته تک سلولی است که در روده بزرگ گربه ها زندگی می کند و در مدفوع ریخته می شود.

علائم و انواع

حیوانات جوانتر به احتمال زیاد در نتیجه عفونت دچار اسهال می شوند. گربه های بالغ ممکن است علائمی از خود نشان دهند یا نشان ندهند ، اما هنوز هم می توانند ناقل انگل باشند و آن را از طریق مدفوع به محیط منتقل کرده و گربه های آلوده را در معرض خطر دستیابی به آن قرار دهند. علائم ممکن است سالها پس از مواجهه در یک حیوان آلوده ظاهر نشود.

علامت اصلی ، طولانی شدن مدفوع شل و بدبو است که گاهی اوقات با خون یا مخاط مخلوط می شود. گربه ها ممکن است در دفع مدفوع شل و صاف شوند تا روده ها خالی شود. مدفوع ممکن است از مقعد خارج شده و باعث قرمزی و درد در اطراف ناحیه شود.

علل

گربه هایی که در یک جعبه بستر مشترک هستند می توانند ارگانیسم را با قدم گذاشتن در جعبه بستر و سپس لیسیدن پاها یا خز آن ، برداشت کنند. سپس ارگانیسم به روده بزرگ منتقل می شود ، در آنجا رشد می کند. به همین دلیل حیواناتی که در نزدیکی زندگی می کنند احتمالاً حامل انگلی هستند. گربه ها می توانند علائمی داشته باشند که سالها ادامه داشته و احتمالاً می توانند تا ابد آلوده بمانند بدون اینکه هرگز تشخیص داده شوند.

تشخیص

نمونه های مواد مدفوع تازه را می توان به روش های مختلفی بررسی کرد تا بررسی کرد که آیا انگلی وجود دارد یا خیر. به طور معمول ، دامپزشک ترجیح می دهد یک نمونه را هنگام معاینه جمع آوری کند ، زیرا مدفوع نباید با بستر گربه مخلوط شود یا خشک شود.

آزمایش ساده ای که می تواند توسط دامپزشک انجام شود شامل بررسی لکه مدفوع در زیر میکروسکوپ است. سایر روش های آزمایش شامل کشت مواد مدفوع است. آزمایش DNA برای حضور ارگانیسم. و یک نمونه بافتی (بیوپسی) از روده بزرگ.

رفتار

در حال حاضر ، موثرترین روش درمانی شناخته شده برای گربه هایی که با T. fetus تشخیص داده می شوند ، دارویی به نام رونیدازول است. این داروی ضد پروتزوئیل در حال حاضر برای استفاده در گربه ها در ایالات متحده تأیید نشده است ، اما دامپزشک ممکن است تجویز آن را انتخاب کند. شما یا دامپزشک خود باید این دارو را از داروخانه مخصوص ترکیب که دارو را به صورت سفارشی مخلوط می کند تهیه کنید. گربه آسیب دیده باید تا پایان درمان از سایر گربه های خانگی جدا شود تا از آلودگی آنها نیز جلوگیری شود.

رونیدازول به صورت خوراکی یک بار در روز و به مدت دو هفته تجویز می شود. در طول درمان ، گربه ها باید از نزدیک در مورد واکنش های جانبی به دارو مراقب باشند. عوارض جانبی احتمالی رونیدازول عصبی است و شامل دشواری در راه رفتن ، از دست دادن اشتها (بی اشتهایی) و تشنج های احتمالی است. اگر گربه شما علائمی از سمیت را نشان داد ، درمان باید قطع شود و از دامپزشک مشاوره شود.

زندگی و مدیریت

در طول و بعد از درمان ، باید به گربه ها رژیم غذایی بسیار قابل هضم داده شود تا به تنظیم حرکات روده کمک کند. محیط جعبه بستر باید به خوبی ضد عفونی ، خشک و مرتب در حین درمان تغییر داده شود تا از عفونت مجدد با T. fetus جلوگیری شود.

جلوگیری

هیچ واکسن یا داروی پیشگیرانه ای برای این ارگانیسم وجود ندارد. گربه های تولیدکنندگان و پناهگاه ها باید از نظر علائم احتمالی عفونت کنترل شوند. علاوه بر این ، گربه های جدید تا زمانی که توسط دامپزشک مورد معاینه و پاکسازی قرار نگیرند ، نباید به سایر گربه های خانگی معرفی شوند.

توصیه شده: