فهرست مطالب:

حرکت چشم ناخواسته در سگ ها
حرکت چشم ناخواسته در سگ ها

تصویری: حرکت چشم ناخواسته در سگ ها

تصویری: حرکت چشم ناخواسته در سگ ها
تصویری: مردی متوجه شد که سگ اش هر شب او را در هنگام خواب تماشا میکند سپس به حقیقت دلخراشی پی برد!!! 2024, آوریل
Anonim

نیستاگموس در سگها

نیستاگموس وضعیتی است که با نوسان غیرارادی و ریتمیک کره چشم تعریف می شود. یعنی چشمها ناخواسته حرکت می کنند یا عقب و جلو می شوند. نیستاگموس می تواند هم در سگ ها و هم در گربه ها دیده شود و نشانه مشخصه ای از یک مشکل در سیستم عصبی حیوان است.

علائم و انواع

نیستاگموس دو نوع دارد: نیستاگموس تند و سریع و نیستاگموس آونگ. نیستاگموس حرکت تندی با حرکات آهسته چشم در یک جهت با یک مرحله اصلاح سریع در جهت مخالف مشخص می شود ، در حالی که نیستاگموس آونگی با نوسانات کوچک چشم مشخص می شود و هیچ حرکتی به طور مشخص کندتر یا سریعتر از حرکت دیگر نیست. از این دو نوع نیستاگموس تندرست بیشتر در سگ ها دیده می شود. سایر علائم رایج مرتبط با نیستاگموس شامل کج شدن سر و دور زدن است.

علل

دلایل مختلفی وجود دارد که ممکن است منجر به نیستاگموس شود ، بسیاری از آنها یا از یک دهلیز محیطی یا از دهلیز مرکزی ناشی می شوند. گاهی اوقات "سیستم تعادل" نامیده می شود ، سیستم دهلیزی سیستم حسی است که مسئول حفظ تعادل مناسب سر و بدن است.

بیماری های دهلیزی محیطی که ممکن است منجر به نیستاگموس شود شامل کم کاری تیروئید ، آسیب های تروماتیک (مانند آنهایی که در یک حادثه رانندگی بدست آمده اند) و تومورهای نئوپلاستیک است. اختلالات دهلیزی مرکزی ایجاد کننده نیستاگموس شامل تومورها ، کمبود تیامین ، عفونت های ویروسی (مانند بیماری سگ) و در نتیجه التهاب ، حملات قلبی ، خونریزی در قلب و قرار گرفتن در معرض سموم (مانند سرب) است.

تشخیص

نیستاگموس اغلب از طریق تجزیه و تحلیل مایعات مغزی نخاعی تشخیص داده می شود که می تواند التهاب همراه با این اختلال را نیز نشان دهد. تصویربرداری از مغز (به عنوان مثال ، سی تی اسکن) روش تشخیصی دیگری است که برای شناسایی ناهنجاری های مغز استفاده می شود. در غیر این صورت ، دامپزشک شما ممکن است آزمایش ادرار و کشت باکتری و آزمایش سرولوژی را برای بررسی عوامل عفونی در بدن انجام دهد.

رفتار

درمان و مراقبت متفاوت است و کاملاً به علت اصلی اختلال و شدت علائم بستگی دارد. به طور کلی ، در صورت تشخیص بیماری دهلیزی مرکزی (به جای بیماری دهلیزی محیطی) ، مراقبت های ویژه بیشتری لازم است.

برای سگهایی که دچار بی اشتهایی و استفراغ هستند ، ممکن است مایعات درمانی (از جمله تجویز مایعات از طریق IV) برای جلوگیری از کم آبی بدن لازم باشد. دامپزشک ممکن است بسته به تشخیص انواع خاصی از دارو را نیز تجویز کند.

زندگی و مدیریت

مراقبت های بعد از درمان نیز به علت تشخیص داده شده بستگی دارد. با این حال ، اکثر دامپزشکان برای نظارت بر بهبود یا پیشرفت بیماری ، معاینه عصبی را تقریباً دو هفته پس از درمان اولیه توصیه می کنند. علائم ثانویه مانند کم آبی بدن به دلیل استفراغ بیش از حد نیز باید کنترل و رفع شود.

پیش آگهی متفاوت است ، اما سگهایی که به یک بیماری دهلیزی محیطی مبتلا هستند نه یک بیماری مرکزی ، با بهبود احتمال بهبود ، پیش آگهی بهتری دارند.

جلوگیری

از آنجا که علل بسیار گسترده ای وجود دارد که ممکن است منجر به نیستاگموس شود ، روش متمایزی برای پیشگیری وجود ندارد. با این حال ، ایمن نگه داشتن سگ در خانه و بدون دسترسی به سرب و سایر مواد سمی توصیه می شود.

توصیه شده: