استپور و کما در سگها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

هوشیاری حاشیه ای و بی هوشی کامل در سگ ها

وقتی حیوانی بیهوش است اما می تواند با محرک بیرونی بسیار قوی تحریک شود ، از اصطلاح احمق برای توصیف شرایط استفاده می شود. در حالی که بیماری که در کما است حتی اگر از همان محرک خارجی استفاده شود بیهوش خواهد ماند. سگها از هر سن ، نژاد یا جنسیتی مستعد ابتلا به لپ لک هستند.

علائم و انواع

علائم می توانند بسیار متغیر باشند ، بسته به بیماری اصلی که منجر به از دست دادن هوشیاری شده است.

علامت اصلی ، سطح مختلف بیهوشی است که میزان هوشیاری آن به ماهیت و شدت بیماری زمینه ای بستگی دارد.

علل

• سطح غیر طبیعی گلوکز خون (هیپوگلیسمی)
• بالا بودن سطح غیر طبیعی گلوکز خون (افزایش قند خون)
• سطح غیرطبیعی بالای سدیم در خون (هیپرناترمی)
• سطح غیرطبیعی کم سدیم در خون (هیپوناترمی)
• فشار خون پایین
• نارسایی کلیه
• بیماری اولیه مغز
• ضربه به خصوص در ناحیه سر و مغز
• عفونت (ویروسی ، باکتریایی ، انگلی ، قارچی)
• داروهایی که منجر به از دست دادن هوشیاری می شوند
• علت ناشناخته (ایدیوپاتیک)
• با واسطه ایمنی (سیستم ایمنی بدن بیش از حد واکنش نشان می دهد یا به بدن حمله می کند)
• سمیت شیمیایی یا دارویی

تشخیص

هر دوی این شرایط اضطراری برای سلامتی هستند و شما را ملزم می کند که بلافاصله سگ خود را برای درمان نزد دامپزشک ببرید. شما باید شرح حال کاملی از سلامتی سگ خود از جمله سابقه سابقه علائم و زمان بروز آن ارائه دهید. دامپزشک پس از گرفتن شرح حال دقیق ، سگ شما را معاینه کامل می کند. آزمایشات آزمایشگاهی شامل شمارش کامل خون (CBC) ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار خواهد بود. تعدادی بیماری / بیماری وجود دارد که می تواند منجر به این علائم شود و آزمایشات آزمایشگاهی هرگونه ناهنجاری را نشان می دهد که می تواند به یک بیماری زمینه ای مربوط باشد.

به عنوان مثال ، در صورت مسمومیت با سرب ، گلبول های قرمز غیرطبیعی معمولاً در آزمایشات کامل شمارش خون ظاهر می شوند. در موارد مبتلا به عفونت و التهاب ، تعداد بیشتری از گلبول های سفید خون ، سلول هایی که در پاسخ به عفونت و ضربه ضرب می شوند ، دیده می شود.

مشخصات بیوشیمی ممکن است مقادیر کم یا بالاتر از گلوکز در خون ، بالاتر از سطح طبیعی سدیم در خون و تجمع در مواد زائد نیتروژن دار (اوره) را نشان دهد ، که معمولاً از طریق ادرار از بدن دفع می شود.

تجزیه و تحلیل ادرار ممکن است سطح بالایی از گلوکز در ادرار را نشان دهد ، که یک علامت رایج در دیابت شیرین است. سطح غیر طبیعی بالایی از پروتئین ها که به طور معمول در ادرار وجود ندارد ، مانند بیماری های واسطه ایمنی. و بلورهای غیر عادی در ادرار ، مانند آنچه در حضور بیماری کبدی یا سمیت اتیلن گلیکول دیده می شود.

اگر علت این امر به راحتی آشکار نباشد ، ممکن است برای تشخیص بیماری زمینه ای آزمایش خاص تری لازم باشد. عفونت ها یکی از مهمترین عوامل خطرساز برای ایجاد لک یا کما به خصوص در موارد عفونت های درمان نشده هستند. دامپزشک از نظر عفونت های مختلفی که معمولاً سگ ها را مبتلا می کند و علائم جدی مانند بی حالی یا کما را ایجاد می کند آزمایش خواهد کرد.

خونریزی در داخل مغز نیز یکی از دلایل احتمالی لخته یا کما است و دامپزشک می تواند آزمایشاتی را برای اندازه گیری مکانیسم های نرمال لخته شدن خون در سیستم سگ شما انجام دهد. علاوه بر آنالیزها و آزمایشات آزمایشگاهی ، از تشخیص بینایی نیز می توان به مزیت بالایی بهره برد. با استفاده از اشعه ایکس شکم و قفسه سینه می توان در صورت وجود بیماری در این نواحی یا وجود تغییراتی در اندام ها ، تأیید کرد. به همین ترتیب ، از اشعه ایکس سر می توان برای ارزیابی اینکه آیا آسیب ناشناخته ای رخ داده است ، شکستگی ، التهاب یا آسیب دیگری که ممکن است بر عملکرد طبیعی مغز تأثیر بگذارد ، استفاده کند.

پزشک شما باید مشخص کند کدام دستگاه شفاف ترین تصویر سر را ارائه می دهد. در بعضی موارد ، اشعه ایکس ممکن است کافی نباشد و برای تشخیص وجود خونریزی ، شکستگی ، جرم ، تجمع مایعات یا جسم خارجی نفوذی به اسکن توموگرافی (CT) یا تصویربرداری تشدید مغناطیسی (MRI) نیاز است. در جمجمه و / یا مغز از نوار قلب (ECG) همچنین ممکن است برای ارزیابی عملکردهای قلبی استفاده شود زیرا بیماری های قلبی و ناهنجاری ها نیز می توانند منجر به لخته شدن یا کما شوند.

رفتار

این یک اورژانس بهداشتی است و شما باید بلافاصله سگ خود را به یک بیمارستان دامپزشکی منتقل کنید. هدف اصلی درمان اضطراری نجات جان بیمار است و در اسرع وقت شروع می شود. همراه با درمان اورژانسی ، تلاش می شود تا علت اصلی برای درمان آن تشخیص داده شود. مصرف مکمل اکسیژن به محض دریافت سگ در بیمارستان در شرایط لک یا کما شروع می شود.

در صورت کاهش بیش از حد مایعات ، مقادیر کمی مایعات داخل وریدی برای مقابله با کمبود مایعات داده می شود. از مصرف مایعات زیاد معمولاً اجتناب می شود زیرا این عمل می تواند باعث تورم بیشتر مغز در بیمارانی شود که از ادم مغز (تورم) رنج می برند.

در صورت صدمات به سر ، سر سگ در یک سطح بالاتر از بقیه بدن نگه داشته می شود تا از تورم بیشتر مغز جلوگیری کند. اگر تشنج نیز مشکلی ایجاد کند ، داروهایی برای کنترل تشنج تجویز می شود زیرا این موارد همچنین می توانند منجر به تورم بیشتر مغز شوند. برای کمک به غلبه بر تورم مغز ، می توان داروهایی را برای ارتقاination ادرار به منظور از بین بردن مایعات جمع شده در مغز تجویز کرد. در جراحات جدی سر یا در مواردی که تورم جدی مغز وجود دارد ، معمولاً برای کاهش مایعات از مغز برای کاهش تورم به منظور نجات جان بیمار ، به جراحی نیاز است. در موارد عفونت ، می توان برای کنترل علائم مربوط به عفونت و از بین بردن آن از بدن ، آنتی بیوتیک تجویز کرد.

زندگی و مدیریت

استوپور و کما موارد اضطراری هستند که نیاز به مراقبت و درمان فوری در بیمارستان دارند. پیش آگهی کلی تا حد زیادی به درمان بیماری یا بیماری زمینه ای بستگی دارد. از آنجا که این بیماران قادر به غذا خوردن نیستند ، به ویژه در زمانی که نیمه یا کاملاً بیهوش هستند ، باید توجه ویژه ای به تغذیه داده شود. حتی پس از به هوش آمدن ، سگ شما باید از نزدیک در مورد قسمت های بعدی علائم مشابه تحت نظارت قرار گیرد.

در خانه ، استراحت و انزوای مناسب باید تا زمان بهبودی کامل سگ شما فراهم شود. شما باید مکانی را در خانه تاسیس کنید که سگ شما بتواند در آن آرام و راحت و به دور از حیوانات خانگی دیگر ، کودکان فعال و ورودی های شلوغ استراحت کند. برای اینکه دوره بهبودی برای سگ شما راحت تر باشد ، ظرف های تغذیه را نزدیک محل استراحت سگ قرار دهید تا نیازی به تلاش زیاد نداشته باشد. سفرهای خارج از منزل برای مثانه و روده باید انجام شود و سگ شما در طول دوره نقاهت به راحتی قابل انجام نیست. در حالی که شما می خواهید هرچه بیشتر به سگ خود آرامش دهید ، اما باید مرتباً با بررسی و میزان الگوی تنفس و بررسی آن ، بررسی کنید.

طبق برنامه ، داروها و تغذیه باید به موقع تجویز شوند. اگر سگ شما خیلی ضعیف است و نمی تواند مقدار کافی غذا را به تنهایی بخورد ، باید در غذا خوردن به او کمک کنید ، یا با سرنگ یا لوله تغذیه. دامپزشک در مورد روش و چگونگی انجام آن به شما مشاوره می دهد.

در صورت مشاهده علائم ناخوشایند ، بلافاصله با دامپزشک مشورت کنید.