سیستم ایمنی ماهی چگونه کار می کند

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

همه ماهی ها برای مقابله با بیماری ها دارای سیستم ایمنی هستند ، اگرچه این سیستم به هیچ وجه مانند آنچه در پستانداران یافت می شود پیشرفته نیست. این سیستم به دو قسمت اصلی تقسیم می شود: محافظت در برابر تهاجم فیزیکی و مدیریت پاتوژن داخلی.

محافظت از بدن به صورت فلس و لایه های درم و اپیدرم است. اینها در برابر آسیب های جسمی و ارگانیسم های بیماری در محیط دفاعی ایجاد می کنند ، که با پوشش مخاطی که حاوی باکتری کش و قارچ کش است ، بیشتر بهبود می یابد. این غشای مخاط به طور مداوم تجدید می شود. به زدودن آوار کمک می کند و انگل ها را از اتصال خود به ماهی منصرف می کند.

عوامل بیماری زا هنوز هم می توانند از طریق آسیب جسمی یا دستگاه گوارش وارد بدن ماهی شوند. اگرچه سیستم گوارشی دارای آنزیم های فعال و سطح PH بسیار دوستدار بیماری زا است ، اما گاهی اوقات بیماری ها می توانند زنده بمانند. استرس همچنین می تواند در صورت روده به مشکل بخورد - تخمیر بی هوازی و آنزیم های فعال می توانند به دیواره روده حمله کرده و آن را به اندازه کافی ضعیف کرده و به بیماری ها وارد شوند.

کارایی سیستم ایمنی ماهی تحت تأثیر محیط آن است. آب سرد سیستم را کند می کند ، بنابراین ماهیان آلوده "علائم تب" را نشان می دهند و به مناطق گرمتر می روند. آب سرد ممکن است بر عفونت تأثیر بگذارد یا نگذارد: اگر سرعت پاتوژن ها و همچنین سیستم ایمنی را کاهش ندهد ، مرگ اجتناب ناپذیر است.

ماهی ها دارای برخی مصونیت های عمومی هستند که توسط فرآورده های موجود در خون آنها فراهم می شود: ماده شیمیایی ضد ویروس اینترفرون و پروتئین واکنش پذیر C بلافاصله به باکتری ها و ویروس ها حمله می کنند.

به محض شناسایی پاتوژن ، بدن ماهی تلاش ها را برای مقاومت در برابر هماهنگی انجام می دهد: اولاً ، نقطه ورود برای رفع هرگونه مشكلات تنظیم كننده تنظیم شده و مانع پیشرفت بدن خارجی می شود. هیستامین ها و سایر محصولات توسط سلول های آسیب دیده در نقطه ورود تولید می شوند تا باعث التهاب و نزدیک شدن سلول های خون شوند. فیبرینوژن (یک پروتئین خون) و عوامل لخته شدن سدی از فیبرین ایجاد می کنند تا همزمان یک سد فیزیکی ایجاد کنند. گلبول های سفید به همان ناحیه جذب می شوند و اجسام خارجی را می گیرند و آنها را برای جراحی به طحال و کلیه می برند.

متأسفانه ، بسیاری از باکتریها راههایی برای غلبه بر این قدرت دفاعی دارند ، یا با تولید یک ماده حل کننده که فیبرین را از بین می برد و راه را برای عفونت باز می کند و یا با ترشح سمومی که به گلبول های سفید خون حمله کرده و آنها را از بین می برد.

کلیه و طحال آنتی بادی هایی ایجاد می کنند که به طور خاص برای مبارزه با هر آنتی ژن خاص (بیماری مهاجم) ساخته شده اند. این روند ممکن است دو هفته طول بکشد. آنتی بادی ها خود را به آنتی ژن خود متصل می کنند و به یکی از سه روش با آن مبارزه می کنند:

1. آن را سم زدایی کنید - به این ترتیب سلول های سفید خون می توانند آن را بلعیده و از بین ببرند
2. یک "تعارف" جذب کنید - یکی دیگر از اجزای خون که به از بین بردن آنتی ژن کمک می کند
3. تولید مثل را غیرفعال کنید - برای جلوگیری از تکثیر آنتی ژن

مانند همه سیستم های ایمنی ، با یک آنتی ژن آشنا سریعتر از یک آنتی ژن جدید برخورد می شود. این سیستم سریعتر واکنش نشان می دهد ، آنتی بادی در حال حاضر وجود دارد و با تماس با آنتی ژن بسیار سریع تکثیر می شوند. این همان اصلی است که در واکسیناسیون استفاده می شود ، جایی که یک آنتی ژن سم زدایی شده برای ماهی ایجاد می شود تا بتواند آنتی بادی های مناسب و بدون خطر ایجاد کند. اگر بعداً بیماری كامل مشاهده شود ، سیستم ایمنی بدن می تواند خیلی سریع تر دنده شود و احتمال زنده ماندن افزایش می یابد.

توجه به این نکته مهم است که آلودگی محیط زیست همچنین سیستم ایمنی بدن را با مشکل روبرو می کند و پاسخ ماهی به عوامل بیماری زا را کاهش می دهد.