سموم کبد در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

سموم کبدی در سگ ها

کبد بزرگترین غده بدن و یکی از مهمترین اندامها برای سلامت کلی بدن است. این عمل به بسیاری از عملکردهای حیاتی مانند تولید صفرا (ماده مایع که به هضم چربی کمک می کند) ، تولید آلبومین (پروتئینی موجود در پلاسمای خون) و مهمتر از آن سم زدایی از مواد شیمیایی و داروهایی که از بدن عبور می کنند ، انجام می شود.

هپاتوتوکسین ها ماده ای سمی هستند که می توانند به کبد آسیب برسانند. برخی از سموم به دلیل داشتن خواصی شناخته شده اند که می توانند آسیب کبدی ایجاد کنند و تقریباً همیشه منجر به سمیت کبدی می شوند. با این حال ، یک سگ منفرد ممکن است علائم مسمومیت کبدی را که مربوط به یک داروی خاص است ، نسبت به سگ دیگری در شرایط ظاهرا مشابه ، بیشتر نشان دهد. به این نوع واکنش "واکنش خاص" گفته می شود و گاهی اوقات می تواند منجر به آسیب غیرقابل پیش بینی شود.

در مقایسه با سایر اندام ها ، کبد به دلیل موقعیت خود و نقش اصلی آن در متابولیسم مواد شیمیایی و دارویی سمی ، در معرض واکنش های مسمومیت سوverse است. مسمومیت کبدی معمولاً با واکنشهای جانبی دارو همراه است.

شدت سمیت کبدی نیز با توجه به سن ، وضعیت تغذیه ، بیماری های همزمان ، عوامل ارثی ، سایر داروهای مورد استفاده و قرار گرفتن در معرض قبلی با داروهای مشابه یا مشابه تعیین می شود. میزان آسیب کبدی نیز به غلظت دارو ، مدت زمان و دفعات مواجهه با دارو و وضعیت فعلی کبد بستگی دارد.

نژادهای سگ از جمله Dalmatians ، Dobermans ، Samoyeds ، Retrievers لابرادور ، سگهای چوپان آلمانی و نژادهای گله ، آسیب پذیری برخی داروها را نشان می دهد. اگرچه سمیت کبدی می تواند در سگهای هر سنی رخ دهد ، اما سگهای جوان به دلیل عملکرد نابالغ متابولیسم کبد و عملکردهای دفع ، در معرض واکنشهای جانبی دارو و آسیب کبدی هستند.

علائم و انواع

علائم ممکن است بسته به مدت زمان قرار گرفتن در معرض دارو و نوع سم متفاوت باشد. علائم زیر ممکن است در سگ های مسمومیت کبدی مشاهده شود:

• از دست دادن اشتها
• استفراغ
• اسهال
• زردی (اغلب پیشرونده)
• ضعف
• مایعات در حفره شکم (آسیت) - این علامت اغلب نشان دهنده بیماری پیشرفته است
• کما
• خونریزی
• پتشیا (لکه های قرمز یا بنفش در سطح پوست در نتیجه خونریزی های رگ های خونی در پوست)
• اکیموز (فرار خون از رگهای خونی پاره شده به بافت اطراف ، تشکیل لکه بنفش یا سیاه و آبی روی پوست)

علل

• مواد مخدر
• مواد شیمیایی سمی

تشخیص

شما باید یک شرح مفصل از سلامتی سگ خود ، شروع و ماهیت علائم و شرایط احتمالی که ممکن است منجر به این بیماری شده باشد ، مانند وضعیت سلامتی قبلی ، هر دارویی که سگ شما استفاده کرده است و … دامپزشک انجام دهد. یک معاینه کامل بدنی برای ارزیابی تمام سیستم های بدن سگ و ارزیابی سلامت کلی سگ شما.

تست های آزمایشگاهی معمول شامل شمارش کامل خون ، مشخصات بیوشیمی و تجزیه و تحلیل ادرار است. این نتایج آزمایش باید به دامپزشک شما اجازه دهد که تشخیص اولیه را بدهد. در صورت وجود سمیت ، مشخصات بیوشیمی سطح غیرطبیعی آنزیم های کبدی را به دلیل آسیب کبدی غیر طبیعی نشان می دهد.

کراتین کیناز ، آنزیمی در بافت ها ، در مواردی که آسیب شدید عضلانی دیده می شود ، افزایش سطح خون را نشان می دهد و از آنجا که برخی مواد شیمیایی برای عضلات سمی هستند ، میزان آن در حیواناتی که سمیت کبدی دارند نیز تعیین می شود. در بیماران مبتلا به سمیت کبدی ، پروتئین خون آلبومین نیز ممکن است افزایش یافته باشد. اگر آسیب کلیه نیز وجود داشته باشد ، ممکن است تجزیه ادرار نشان دهنده سطح بالای گلوکز (قند) در ادرار باشد.

از آنجا که کبد همچنین نقش مهمی در لخته شدن خون دارد ، در موارد آسیب کبدی ، عملکردهای نرمال لخته شدن خون مختل می شود. به همین دلیل دامپزشک شما احتمالاً آزمایش کامل پروفایل لخته شدن خون را برای سگ شما درخواست می کند.

برای ارزیابی اندازه کبد همراه با میزان آسیب ممکن است از اشعه ایکس شکم و سونوگرافی استفاده شود. برای تأیید تشخیص و تخمین میزان آسیب دیدگی ، دامپزشک شما ممکن است نیاز به نمونه برداری از بافت کبد برای نمونه برداری از کبد داشته باشد. دامپزشک شما برای ارزیابی پیش آگهی واقعی آسیب کبدی در سگ شما به سه تا پنج روز زمان نیاز دارد ، بنابراین شما می توانید در مورد چگونگی پیشرفت با درمان های موجود ایده بگیرید.

درمان و مراقبت

در صورت آسیب پیشرفته کبدی ، سگ شما باید برای درمان فشرده در بیمارستان بستری شود. برای بیماران دارای کمبود مایعات در بدن ، مایعات درمانی داخل وریدی لازم است تا وضعیت آبرسانی را حفظ کنند. در صورت عملکرد غیرعادی لخته شدن خون ، به سگ شما خون کامل یا پلاسمای منجمد تازه (یک جز component مایعات طبیعی خون) داده می شود.

برای بهبود اکسیژن رسانی به بافت کبد اکسیژن داده می شود و میزان خروجی ادرار برای دستیابی به عملکردهای طبیعی کلیه ها کنترل می شود. در صورت افت قند خون ، مایعات داخل وریدی حاوی قند تجویز می شود. برای محافظت از سگ در برابر عفونت ها می توان آنتی بیوتیک تجویز کرد و همچنین ویتامین ها برای حفظ عملکردهای متابولیسم کبد تجویز می شوند. برای تثبیت اولیه معمولاً حداقل به مدت 10-10 روز به مراقبت های ویژه نیاز است.

زندگی و مدیریت

آسیب کبدی یک مشکل جدی در سلامتی است و شما باید یک محیط آرام و راحت را برای سگ خود فراهم کنید تا سگ شما بتواند بهبود یابد و به درستی استراحت کند. بیماران مبتلا به آسیب کبدی معمولاً دمای بدن پایینی دارند ، بنابراین شما باید سگ خود را در یک محیط گرم نگه دارید تا از تشدید عملکرد طبیعی بدن جلوگیری کند.

به طور كلی حمایت ویژه از رژیم غذایی برای این بیماران تجویز می شود ، زیرا یك رژیم غذایی حمایتی و متعادل برای سطح انرژی و ترمیم موفقیت آمیز ضروری است. اگر سگ شما قادر به خوردن غذا نیست ، دامپزشک شما از لوله معده برای تغذیه سگ استفاده می کند تا زمانی که بتواند غذا را به تنهایی شروع کند. دامپزشک شما استفاده مناسب و تمیز کردن لوله تغذیه را برای مراقبت در منزل نشان می دهد.

ارزیابی های بعدی سگ شما شامل آزمایش های آزمایشگاهی برای ارزیابی عملکردهای فعلی کبد و اثربخشی درمان مداوم است. به جز داروهایی که دامپزشک برای شما تجویز کرده است ، به سگ خود در طول دوره نقاهت یا بعد از آن هیچ دارویی ندهید ، مگر اینکه توسط دامپزشک به شما توصیه شده باشد. کبد آسیب دیده تا مدتی پس از درمان بسیار آسیب پذیر خواهد بود و باید با احتیاط کامل تحت درمان قرار گیرد. از کار افتادن این اندام منجر به مرگ حتمی می شود.

پیش آگهی بسیار متغیر است و به میزان آسیب اولیه کبد بستگی دارد. در بعضی از بیماران آسیب کبدی دائمی است و ممکن است منجر به نارسایی کامل کبد شود.