گراند کنیون مولی - دامپزشکی روزانه

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

اخیراً ، من این شانس را داشتم که برای تعطیلات به جنوب غربی آمریکا بروم. ما از طریق نوادا ، یوتا و آریزونا سفر کردیم ، در پارک های ملی کاوش کردیم ، در سازندهای عظیم سنگ های قرمز ، کوهپیمایی ، و آبجو ریشه زیادی نوشیدیم تا خنک بمانیم (و البته سطح قند خون را به اندازه کافی بالا نگه داریم).

یکی از ایستگاه های ما Grand Canyon بود ، نمایشگاه طبیعی که باید در این قسمت از کشور تماشا کنید. توانا و نفس گیر و بله ، بزرگ. گرچه بزرگ بود ، من بیشتر با قاطر سواری هایی که به دره می رفتند علاقه مند شدم. اگرچه من نمی توانستم روی یکی از آنها پرش کنم (لعنت به آن شوهر مزاحم و خود غیر اسب سوار او) ، اما گوشهای بلند را در اصطبل آنها در حاشیه جنوبی نگاه کردم و شواهدی از عبور آنها از مسیرها را دیدم ، و تعجب: چگونه یک قاطر این شغل را پیدا می کند؟ این چیزی است که من فهمیدم.

سوار قاطرها یک بار در روز در تابستان از مسیر Bright Angel Trail ، محبوب ترین مسیر منتهی به دره تا رودخانه کلرادو پایین می روند. سواری در خارج از فصل نیز ارائه می شود. در حال حاضر ، این دوچرخه سواری فقط ده سوار را در خود جای می دهد - در سالهای گذشته بیش از 40 نفر در آنجا مسافرت می کردند ، اما به دلیل شکایت از کوهنوردان و فرسایش مسیر ، تعداد قاطرها که هر روز مسیر را دنبال می کنند به شدت کاهش یافته است. به همین دلیل و محبوبیت بسیار زیاد این تجربه یکبار در زندگی ، به بازدیدکنندگان توصیه می شود حداقل 6 تا 8 ماه قبل سواری خود را رزرو کنند و برخی از تاریخ ها تا 18 ماه قبل پر می شوند.

اکثر قاطرها از مزرعه پرورش قاطر در تنسی خریداری می شوند و همه هنگام رسیدن به گرند کنیون کاملاً زین و سوار نمی شوند. مشاجره کنندگان (که به آنها "اسکینرهای قاطر" نیز می گویند) در پارک پس از آن تصفیه آموزش را بر عهده دارند. برخی از قاطرها فقط به عنوان حیوانات بسته در مسیر استفاده می شوند و بسیاری از آموزشها به این ترتیب انجام می شود. این همچنین جایی است که حیواناتی که کاملاً پذیرای توریست نیستند امرار معاش می کنند.

این قایق سواری ها یک شبه است. در پایان روز همه در Phantom Ranch می مانند - تنها محل اقامت در پایین دره. صبح روز بعد هرکسی پشت و پشتش را سوار می شود ، همه 3000 فوت به بالا برمی گردد.

ما فقط بخشی از مسیر Bright Angel Trail را پیاده روی کردیم و بگذارید به شما بگویم - این یک تمرین بود. در همه جا نشانه هایی وجود دارد که به مردم توصیه می کند ، "پایین اختیاری است ، بالا اجباری است." این قاطرها برای طی چندین بار در هفته باید در اوج شرایط خود باشند (قاطرهای کافی وجود دارد تا بسته های مشابه یک روز در بین نرود). یک متخصص عمل جراحی اسب به طور مرتب ویزیت می کند تا از بین بردن گره ها و گره های موجود در این حیوانات سخت کار کمک کند و بازدیدهای منظم از مزرعه تضمین می کند که پاهای آنها کاملاً خوب است.

البته ، س naturalال طبیعی برای پرسیدن این است: افراد هر چند وقت یک بار زمین می خورند؟ اخیراً ، در ماه مه 2009 ، در هنگام لغزش سوار شدن ، سوارکاری در قطار قاطر مجروح شد و باعث سقوط وی شد. اگرچه این امر به تخلیه اضطراری نیاز داشت ، اما منجر به مرگ و میر نشد ، و در حقیقت مشاجره کنندگان با افتخار به میزان بی عیب و نقص مرگ و میر گردشگران خود اشاره می کنند: 0٪. با نگاه به گذشته ، فقط یک مورد مربوط به قاطر رخ داده است: در سال 1951 ، هنگامی که یک رانگر در یک حادثه سواری کشته شد. به نقل از بیش از یک میلیون گردشگر که در قاطر در دره سوار شده اند ، این یک آمار چشمگیر است.

البته قاطرها خودشان شایسته بیشترین اعتبار برای پایین نگه داشتن این آمار ایمنی هستند. من جمله ای را شنیده ام که در امتداد این جمله می گوید: "شما می توانید یک اسب را آموزش دهید تا از روی صخره بپرد …" شنونده را استنتاج می کند که ، نه ، شما هرگز نمی توانید قاطر را متقاعد کنید که ایده خوبی است. بله ، آنها می توانند لجباز باشند و بله ، باور کنید ، آنها با این سمورها سریع مطمئن هستند ، اما من می گویم مقدار مشخصی از قاطرها وجود دارد که اسب ها اغلب ندارند. و شما به تمام عقلانیتی که می توانید در یک مسیر باریک با افت شدید شیب داشته باشید و نیم مایل در یک دره غول پیکر فرو رود ، نیاز دارید.

من در حال برنامه ریزی برای سفر دوم خود به جنوب غربی هستم. دلمان برای پارک ملی Mesa Verde و Saguaro تنگ شده بود و مکان های دیگری که بازدید کردیم سزاوار یک نگاه دقیق و دوم هستند. مانند گرند کنیون ، از بالای یک قاطر.

dr. anna o’brien