فهرست مطالب:

سمیت با ایبوپروفن در سگ ها
سمیت با ایبوپروفن در سگ ها

تصویری: سمیت با ایبوپروفن در سگ ها

تصویری: سمیت با ایبوپروفن در سگ ها
تصویری: به جای استامینوفن و ایبوپروفن این میوه خوشمزه را بخورید! 2024, دسامبر
Anonim

تصویر از طریق iStock.com/FluxFactory

اگر نگران این هستید که سگ شما ایبوپروفن خورده است ، باید سریعاً او را نزد دامپزشک ببرید. مسمومیت با ایبوپروفن در سگ ها می تواند به کلیه ها آسیب جدی برساند ، بنابراین اگر فکر می کنید سگ شما از مصرف دارو خودداری کرده است ، مهمترین زمان است

ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است که معمولاً در انسان برای تسکین درد و کاهش تب استفاده می شود. این دارو در بسیاری از فرمولهای بدون نسخه (Advil ، Motrin ، Midol و غیره) و همچنین در داروهای تجویز شده وجود دارد. ایبوپروفن اگرچه برای افراد نسبتاً ایمن است ، اما می تواند برای سگ ها سمی باشد.

علائم مسمومیت با ایبوپروفن در سگ ها

علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • استفراغ
  • اسهال
  • مدفوع خونین (قرمز یا سیاه)
  • خون در استفراغ
  • حالت تهوع
  • بی اشتهایی
  • کاهش وزن
  • زخم معده و سوراخ شدن آن
  • تشنگی بیشتر
  • افزایش ادرار
  • کاهش یا کمبود ادرار
  • تشنج
  • عدم هماهنگی (عدم هماهنگی)
  • کما
  • مرگ

علل

در نهایت ، علت مسمومیت این است که سگ Advil یا داروی دیگری حاوی ایبوپروفن را خورده است. اگرچه بیشتر موارد مصرف ایبوپروفن در سگ ها تصادفی است ، مواردی وجود دارد که صاحبان حیوانات خانگی داروهای حاوی ایبوپروفن را به سگ خود تزریق می کنند و ایمن بودن آنها را باور دارند.

دادن سگ ایبوپروفن یا سایر داروهای OTC به انسان می تواند برای سلامتی حیوان خانگی بسیار خطرناک باشد. قبل از استفاده از داروهای غیر تجویز شده همیشه باید با دامپزشک مشورت کنید

ایبوپروفن آنزیم های COX را مهار می کند ، که به طور معمول اثر محافظتی بر روی سد مخاط دستگاه گوارش دارند ، جریان خون را به طور طبیعی به کلیه ها حفظ می کنند و به تنظیم عملکرد پلاکت کمک می کنند.

وقتی آنزیم های COX مهار می شوند ، پوشش مخاط دستگاه گوارش آسیب می بیند. این باعث ایجاد علائمی مانند استفراغ ، حالت تهوع ، اسهال و ناراحتی روده می شود و باعث ایجاد زخم معده می شود. کاهش جریان خون در کلیه ها منجر به آسیب کلیه می شود. تجمع پلاکت کاهش یافته منجر به افزایش تمایل به خونریزی غیرطبیعی می شود.

تشخیص

دامپزشک پس از پرسیدن س youالاتی در مورد سابقه پزشکی سگ ، آزمایش خون و ادرار را برای ارزیابی احتمال سازش کلیه انجام می دهد. این آزمایش همچنین از نظر علائم گوارشی ، کلیوی و عصبی مرتبط با مسمومیت با ایبوپروفن در سگ ها بررسی می شود.

اگر فکر می کنید یا می دانید سگ شما ایبوپروفن (یا هر داروی دیگری) خورده است ، به دامپزشک خود بگویید. او قرار نیست شما را قضاوت کند. او در تلاش است تا حیوان خانگی شما را سریع و م treatثر درمان کند. همه ما می دانیم که تصادفات اتفاق می افتد.

رفتار

اگر بلع تازه رخ داده باشد و علائم آن وجود نداشته باشد ، ممکن است در خانه با پراکسید هیدروژن استفراغ ایجاد شود. یا می توانید سگ خود را به دامپزشک ببرید ، جایی که آنها از آپومورفین برای ایجاد استفراغ استفاده می کنند. قبل از ایجاد استفراغ در خانه برای راهنمایی با دامپزشک خود مشورت کنید.

از زغال فعال می تواند برای جذب هرگونه سم ایبوپروفن اضافی در معده که استفراغ نشده است استفاده شود. در بعضی موارد ، شستشوی معده ("پمپاژ معده") نیز ممکن است لازم باشد.

در شرایطی که کلیه ها به دلیل مسمومیت با ایبوپروفن آسیب دیده اند ، نیاز به مایع درمانی و تزریق خون یا پلاسما است. کنترل استفراغ در سگها با داروهای تجویز شده ضد احتراق حیوانات خانگی و همچنین استفاده از محافظ های دستگاه گوارش ممکن است توصیه شود. سوراخ شدن معده نیاز به اصلاح جراحی دارد. در صورت بروز تشنج ، داروهای ضد تشنج (داروهای تشنج برای سگ ها) ممکن است لازم باشد.

جلوگیری

ایبوپروفن و سگها با هم مخلوط نمی شوند. حیوانات اهلی خانگی خود را از مصرف بلادرنگ Advil یا سایر داروهای حاوی ایبوپروفن با ایمن سازی همه داروها در مکانی که برای سگ شما غیرقابل دسترسی است ، دور نگه دارید.

توصیه شده: