لوزالمعده در سگها - پس مانده های شکرگذاری برای سگ ها بد است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

روز بعد از شکرگذاری است. امیدوارم که اوقات خوبی داشته باشید و اگر کمی زیاد غذا خورده اید ، دستگاه GI شما فرصت بهبودی داشته است. فکر کردم می توانم از این تعطیلات که به طور سنتی با زیاده خواهی همراه است ، صحبت کنم و در مورد پانکراتیت در سگ ها صحبت کنم. امیدوارم که موضوع برای شما خیلی به موقع نباشد ، زیرا همانطور که مشاهده خواهید کرد ، سگهایی که به غذاهایی که قبلاً عادت نکرده اند وارد می شوند ، در معرض خطر ابتلا به پانکراتیت هستند. آن باقی مانده ها را با خیال راحت جمع کنید!

اول ، لوزالمعده عضوی است که تا وقتی مشکلی پیش نیاید زیاد به آن فکر نمی کنیم. این ریز است و بین معده و قسمت اول روده کوچک قرار دارد. پانکراس دو عملکرد اصلی دارد. هورمون انسولین تولید می کند و همچنین آنزیم های گوارشی تولید می کند.

پانکراتیت با ملتهب شدن اندام ایجاد می شود ، که به دلایلی ممکن است رخ دهد (چاقی ، عفونت ، ضربه ، اختلالات متابولیکی و غیره) یا ظاهراً ناکجاآباد باشد. شناخته شده ترین علت پانکراتیت در سگ ها ، مصرف یک وعده غذایی غیرمعمول است ، به خصوص اگر محتوای چربی آن زیاد باشد.

علت آن هرچه باشد ، به محض التهاب پانکراس شروع به نشت آنزیم های گوارشی می کند. این آنزیم ها بسیار تحریک کننده هستند و شروع به تجزیه بافتی می کنند که با آن تماس داشته باشند (سطح داخلی دستگاه روده ، جایی که قرار است ترشح شود ، با مخاط پوشانده شده و توسط مکانیسم های دیگر محافظت می شود). این غالباً آغاز یک چرخه معیوب است: التهاب نشت آنزیم را ایجاد می کند ، التهاب بیشتری ایجاد می کند و غیره.

علائم پانکراتیت در سگ ها می تواند مبهم باشد. اکثر سگها ترکیبی از اشتهای ضعیف ، بی حالی ، استفراغ ، اسهال ، تب و درد شکم دارند ، اما به نظر می رسد دیگران مطالعه کتاب های درسی را فراموش نکرده اند. یک صفحه شیمی خون ممکن است افزایش دو آنزیم پانکراس ، آمیلاز و لیپاز را نشان دهد ، اما در صورت طبیعی بودن این آزمایشات هنوز پانکراتیت امکان پذیر است. آزمایش خون خاص برای پانکراتیت (fPLI یا SPEC-FPL) مفید است ، اما به تنهایی قطعی نیست. برای تشخیص قطعی سگ مبتلا به پانکراتیت ، ترکیبی از سابقه سگ ، معاینه فیزیکی ، کار آزمایشگاهی ، اشعه ایکس شکم و / یا سونوگرافی و گاهی جراحی اکتشافی لازم است.

درمان پانکراتیت اساساً علامتی و حمایتی است. هدف این است که بیمار ضمن داشتن چرخه التهاب-آسیب بافتی-التهاب بیشتر ، بیمار را راحت و در غیر این صورت سالم نگه دارد. اکثر سگها در بیمارستان بستری می شوند بنابراین می توانند مایع درمانی ، تسکین دهنده درد ، داروهای ضد تهوع ، آنتی بیوتیک و گاهی اوقات تزریق پلاسما دریافت کنند. هنگامی که وضعیت یک سگ ثابت شد و او می تواند از طریق دهان بنوشد ، غذا بخورد و داروهای خود را مصرف کند ، می تواند به خانه برود تا بهبودی خود را به پایان برساند.

سگهایی که تحت پانکراتیت تحت درمان قرار می گیرند یا در معرض خطر ابتلا به این بیماری هستند ، باید غذاهای نرم ، کم چربی و قابل هضم بخورند. هدف این است که تغذیه سگ را همزمان با استراحت همزمان به پانکراس تا حد ممکن فراهم کنید. سگهایی که استفراغ می کنند معمولاً غذا و آب را در خود نگه می دارند تا 12 تا 24 ساعت این کار را انجام ندهند. تحقیقات نشان می دهد هرچه زودتر سگها بتوانند دوباره غذا بخورند ، بهتر عمل می کنند ، بنابراین درمان ضد تهوع تهاجمی بسیار مهم است. سگهایی که نمی توانند در مدت زمان معینی غذا را نگه دارند (به طور کلی چند روز) ممکن است به یک لوله تغذیه نیاز داشته باشند.

بسیاری از سگهایی که یک قسمت از پانکراتیت دارند (مثلاً از ورود به بوقلمون شکرگذاری) به طور ناخواسته بهبود می یابند و هرگز به عقب نگاه نمی کنند. در موارد شدیدتر ، پانکراتیت ممکن است به شدت کشنده باشد یا به یک مشکل مزمن و / یا مکرر تبدیل شود. پانکراتیت مزمن می تواند منجر به تخریب بافت لوزالمعده به اندازه کافی شود که انسولین و / یا تولید آنزیم گوارشی کافی نیست و به ترتیب منجر به دیابت شیرین و / یا آنزیم آنزیم لوزالمعده می شود.

برای محافظت از سگ خود در برابر پانکراتیت آنچه می توانید انجام دهید. خوراکی ها ، میان وعده ها و سایر "لوازم اضافی" را فقط به 10-15٪ از کل کالری دریافتی روزانه او محدود کنید و اطمینان حاصل کنید که پیشنهادات شما چربی کمی دارد.

دکتر جنیفر کوتس