اطلاعات بیشتر در مورد SARDS در سگها کسب کنید

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

سندرم انحطاط شبکیه ناگهانی اکتسابی (SARDS) یک بیماری گیج کننده است. چشمگیرترین علامت آن شروع ناگهانی نابینایی است که به نظر می رسد گاهی اوقات فقط در طی یک روز یا همین حدود ایجاد می شود. با این حال ، هنگامی که یک دامپزشک معاینه چشم پزشکی را انجام می دهد ، چشم سگ کاملا طبیعی به نظر می رسد. SARDS در سنین میانسالی سگها را تحت تأثیر قرار می دهد. زنان ، داشوندها ، شناوزرهای کوچک و گوسفندها در معرض خطر بالاتر از حد متوسط هستند.

آنچه SARDS را بسیار گیج کننده می کند این واقعیت است که به نظر نمی رسد این بیماری فقط در چشم تأثیر بگذارد. همچنین حدود 40 درصد سگ ها دارای علائم سیستمیک نیز هستند ، که بسیاری از آنها اغلب با بیماری کوشینگ مشاهده می شوند (به عنوان مثال افزایش تشنگی ، ادرار و اشتها). در این موارد ، نتایج یک صفحه استاندارد آزمایشگاهی نیز شبیه سگهایی با Cushing’s است.

مقادیر بالای کبد ، سطح آلکالین فسفاتاز بالا ، مقدار غیرطبیعی کلسترول در خون ، الگویی از ناهنجاری های گلبول های سفید خون به نام "لکوگرام استرس" ، ادرار رقیق و حاوی پروتئین بالاتر از حد طبیعی و فشار خون بالا ممکن است مشاهده شود با وجود همه اینها ، بیماری کوشینگ فقط در اقلیت سگهایی که SARDS دارند ، به طور قطعی تشخیص داده می شود.

واقعیت این است که ما به سادگی نمی دانیم که چه عواملی باعث سارد سگ می شوند. برخی مطالعات از این مفهوم که این یک بیماری با واسطه ایمنی است پشتیبانی کرده اند ، برخی دیگر این را تأیید نکرده اند. در بسیاری از موارد ، به نظر می رسد گیرنده های نوری (هم میله ای و هم مخروطی) در چشم سگ های مبتلا دچار آپوپتوز (مرگ سلولی) با شواهد کمی از التهاب شده باشند ، اما یک مطالعه نشان داد که مشکلات فیبرهای عصبی چشم و نه گیرنده های نوری ، به نظر می رسد مقصر کوری سگ ها باشند.

این نوع یافته های گیج کننده و متناقض باعث می شود من فکر کنم که ما چندین بیماری متمایز را تحت عنوان SARDS ریخته ایم. در واقع ، این با تعریف سندرم متناسب است ، که "مجموعه ای از علائم بالینی است که با هم اتفاق می افتد و قابل تشخیص با یک بیماری خاص است." من تعجب نمی کنم اگر در آینده تشخیص SARDS منسوخ شود و با یکی از چندین تشخیص خاص دیگر جایگزین شود.

اما در این میان ، آنچه پس از تشخیص SARDS ثابت است این واقعیت است که نابینایی دائمی است و مهم نیست که چه درمانی انجام شود (اگر چنین نباشد ، باید در تشخیص اولیه تجدید نظر شود). طبق تحقیقات اخیر ، هنگامی که علائم بالینی سیستمیک وجود دارد ، تنها علائمی که با گذشت زمان بدتر می شود ، افزایش اشتها است.

همان مطالعه نشان داد که 37 درصد از صاحبان نظرسنجی "بهبود رابطه با سگ خود را پس از تشخیص ، و 95 درصد نشان داد که آنها باعث دلسردی در مورد اوتانازی سگ با SARDS می شوند" ، احتمالاً به این دلیل که سگها بدون توجه به علت ، بسیار خوب با نابینایی سازگار می شوند.

دکتر جنیفر کوتس

منابع

فرهنگ اصطلاحات دامپزشکی: رمزگشایی از دامپزشکی برای غیر دامپزشک. انتشارات Coates J. Alpine. 2007

نتیجه طولانی مدت سندرم انحطاط شبکیه ناگهانی اکتسابی در سگ ها. Stuckey JA ، Pearce JW ، Giuliano EA ، Co LA ، بنتلی E ، Rankin AJ ، Gilmour MA ، Lim CC ، Allbaugh RA ، Moore CP ، Madsen RW. J Am Vet Med Assoc. 2013 نوامبر 15 ؛ 243 (10): 1425-31.