چگونه با Parvo در سگ ها رفتار کنیم

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

• داروها: بیشتر سگهایی که دارای پارو هستند با مایع درمانی ، داروهای ضد تهوع و آنتی بیوتیک درمان می شوند. در موارد شدید ، سایر داروها ممکن است لازم باشد (به زیر مراجعه کنید).
• رژیم غذایی: سگها در حین بهبودی از پارو به بهترین وجه قادر به حفظ رژیم غذایی ملایم و بسیار قابل هضم هستند.

چه انتظاراتی در دفتر دامپزشکی دارید

اگر حیوان خانگی شما از طریق آزمایش ELISA مدفوع (آزمایش سطح بالای نمونه مدفوع) تشخیص داده شده است ، این همان چیزی است که انتظار دارید در دفتر دامپزشک شما اتفاق بیفتد.

• معاینه مدفوع برای جستجوی انگلی همزمان روده یا عفونت های باکتریایی که باید رفع شوند.
• شمارش کامل سلول های خونی و آزمایشات شیمی خون برای ارزیابی وضعیت کلی سگ ، جستجوی اختلالات الکترولیت و غیره
• آزمایش های دیگر نیز ممکن است لازم باشد. به عنوان مثال ، دامپزشکان در صورتی که احتمال دارد سگ در اثر عفونت پاروویروس دچار پنومونی ثانویه شده باشد ، اشعه ایکس قفسه سینه را توصیه می کنند.

پروتکل های درمانی پارو به صورت موردی تعیین می شود. اکثر سگها برای اصلاح کم آبی و حفظ فشار خون به مایع درمانی نیاز دارند. مایعات خوراکی یا زیر جلدی ممکن است در موارد خفیف کافی باشد ، اما سگهایی که بیشتر مبتلا شده اند باید در بیمارستان بستری شوند و روی مایعات داخل وریدی قرار گیرند. با تجویز مایعات مناسب و یا با استفاده از مکمل ها ، می توان ناهنجاری های موجود در شیمی خون (به عنوان مثال ، سطح پایین قند خون یا پتاسیم) را برطرف کرد.

داروهای ضد تهوع (به عنوان مثال ، ماروپیتانت) به جلوگیری از استفراغ کمک می کنند و سگها را به خوردن غذا ترغیب می کنند. برخی از دامپزشکان نیز داروهای ضد اسید یا انواع دیگر داروهای محافظت کننده گوارش را تجویز می کنند. سگهایی که دارای پارو هستند ، در معرض خطر زیادی برای عفونت های باکتریایی ثانویه هستند و باید آنتی بیوتیک های طیف گسترده ای دریافت کنند.

سگهایی که به درمان سنتی پاسخ نمی دهند ، ممکن است با انتقال خون یا پلاسما ، داروهای ضد ویروس و سایر روش های درمانی پیشرفته درمان شوند.

چه چیزی در خانه انتظار می رود

هنگامی که سگ ها قادر به نگه داشتن غذا ، آب و داروها بدون استفراغ باشند ، معمولاً می توانند از کلینیک دامپزشکی خارج شده و به خانه خود بروند تا بهبودی خود را ادامه دهند. بیشتر آنها نیاز به خوردن وعده های غذایی مکرر و ناچیز از رژیم غذایی ناخوشایند و ادامه مصرف داروهای ضد تهوع دارند تا جایی که بتوانند غذای طبیعی خود را نگه دارند (معمولاً یک یا دو هفته). سگ خود را با تمام آنتی بیوتیک هایی که برای شما تجویز شده است ، کامل کنید ، حتی اگر به نظر می رسد که به حالت عادی برگشته است.

س toالاتی برای پرسیدن

همانند هر نوع آزمایش آزمایشگاهی ، نتایج مثبت کاذب و منفی کاذب در تست های پارو نیز ممکن است. به طور خاص ، سگهایی که به تازگی علیه پاروویروس واکسینه شده اند ممکن است آزمایش مثبت داشته باشند اما در حقیقت بیماری ندارند. همچنین ، برخی از سگ ها در اوایل دوره بیماری آزمایش پارو را منفی می کنند. اگر در تشخیص سگ خود شک دارید ، می توانید س dogال خود را دوباره آزمایش کنید.

سگهایی که پارو دارند ویروس را در محیط ریخته و می توانند به همان کار ادامه دهند حتی در دوران نقاهت در خانه. اگر سگهای دیگری دارید ، قصد تهیه سگ جدید را دارید یا بازدیدکنندگانی دارید که سگهایی را به خانه شما می آورند ، از دامپزشک خود بپرسید چه اقدامات احتیاطی برای محافظت از ابتلا به آنها باید انجام دهید.

سگهایی که از پارو بهبود یافته اند دارای ایمنی طولانی مدت نسبت به این بیماری هستند و ممکن است به واکسیناسیون بعدی علیه پارو احتیاج نداشته باشند. با این حال ، واکسیناسیون های دیگر هنوز لازم هستند و اغلب با واکسن های ترکیبی با پارو مخلوط می شوند. با دامپزشک خود درمورد اینکه پروتکل واکسیناسیون برای سگ شما بهترین است صحبت کنید.

عوارض احتمالی برای تماشا

در صورت داشتن هر گونه سوال یا نگرانی در مورد وضعیت سگ خود ، با دامپزشک خود صحبت کنید.

• برخی از سگهایی که آنتی بیوتیک مصرف می کنند ممکن است دچار بی اشتهایی ، استفراغ و اسهال شوند.
• ممکن است به نظر برسد که یک سگ در مسیر بهبودی است و پس از آن دچار عقب گرد می شود. اگر استفراغ ، اسهال یا وضعیت کلی سگ شما در هر نقطه ای بدتر شد ، با دامپزشک تماس بگیرید.

نویسنده: جنیفر Coates ، DVM

همچنین مراجعه کنید

مربوط

Parvo در سگهای بزرگسال

اکنون آزمایش بهتری برای ویروس سگ موجود است

Parvo در انسانها