تحقیقات نشان می دهد که حیوانات استرس را در کودکان اوتیسم کاهش می دهند - پیوند انسان و حیوان

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

هر کسی که با Golden ، Brody من ملاقات کرده باشد ، بلافاصله متوجه یک چیز می شود: منظور من این است که ، حتی در میان گلدنز ، که به صمیمی بودن و محبت معروف هستند ، او به عنوان یک پسر جدی مردم دوست برجسته است. وقتی به پارک سگ ها می رویم ، او یک دور دور این مکان را می گذارد تا ببیند چه کسی آنجاست و سپس بقیه وقت خود را صرف معاشرت با صاحبان سگ می کند.

وقتی شوهرم با پرورش دهنده ملاقات کرد ، آنها توضیح دادند که این خط خاص به همان اندازه برای خلق و خوی آنها و همچنین به عنوان روش بازگرداندن آنها به جامعه انتخاب شده است ، از هر بستر یک سگ به یک سازمان اهدا می شود تا به عنوان یک سگ اوتیسم درمانی آموزش دیده است.

در حالی که سگهای خدماتی برای کودکان اوتیسم اکنون کاملاً رایج هستند ، در آن زمان چیزی نبود که قبلاً از آن نشنیده بودم. آنها توضیح دادند که چگونه سگها نه تنها در کاهش رفتارهای مخرب و استرس مفید نیستند ، بلکه آنها اغلب باعث می شوند کودکان سرگردان نشوند ، به آنها کمک می کند مهارتهای عاطفی را رشد دهند و به عنوان پلی بین فرد و جامعه غالباً گیج کننده اطراف آنها عمل می کنند.

افرادی که برای اهداف مختلف سگهای خدماتی دارند - از هشدارهای صرع تا راهنماهای دیدن چشم - اغلب گزارش می دهند که یکی از بزرگترین عوارض جانبی ناخواسته یک حیوان خدماتی این واقعیت است که آنها همچنین یک شروع کننده مکالمه عالی هستند ، به افراد کمک می کند تا بر تردید خود در غلبه بر نزدیک شدن به شخصی متفاوت از آنچه هستند. اضطراب اجتماعی ، که بر همه افراد تأثیر می گذارد ، باری است که افراد جامعه اوتیسم آن را به شدت تجربه می کنند و یک حیوان اغلب به روش های دیگر به کاهش این اثرات کمک می کند.

مطالعه اخیر در ژورنال Psychobiology رشد این مزیت اضافی را تأیید کرد. در حالی که از ابزاری برای اندازه گیری اضطراب استفاده می کردند ، به 38 کودک مبتلا به اوتیسم و 76 کودک بدون وظایف مختلف ، مانند خواندن با صدای بلند و بازی با کودکان دیگر ، داده شده است. سپس به آنها یک جلسه بازی تحت نظارت با یک خوکچه هندی داده شد.

در مقایسه با گروه کنترل ، کودکان اوتیسم در حین انجام وظایف خود سطح اضطراب بالاتری را تجربه کردند ، اما در طول جلسه بازی خود افت قابل توجهی در اضطراب را نیز تجربه کردند. در حالی که مطالعات انجام شده در گذشته این موضوع را پیشنهاد می کردند ، تا آنجا که من می دانم این یکی از اولین مواردی است که در واقع با استفاده از داده های فیزیولوژیکی سود را کمی می کند.

من متعجب شدم که حتی یک حیوان نسبتاً کم کلید مانند یک خوکچه هندی می تواند چنین نتایج قابل توجهی ایجاد کند. وقتی شما یک حیوان خانگی معتبر و یک رابطه خانوادگی دیرینه دارید ، این تأثیر کاهش دهنده اضطراب چقدر عمیق تر است؟ باید عظیم باشد.

لحظات کمی باعث خوشبختی من در زندگی می شود تا اینکه ببینم حیوان خانگی و صاحبش در حضور دیگران روشن می شوند. این ممکن است اولین بار باشد که یک مطالعه نشان می دهد که حیوانات چقدر می توانند به مردم کمک کنند تا احساس خوشبختی کنند ، اما مطمئناً چیزی نیست که ما قبلاً به آن شک نکردیم ، درست است؟

دکتر جسیکا وگلسانگ