چه چیزی برای سگ با لنف آنژیکتازی تغذیه شود

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

احساس می کنم اگر از سگ مبتلا به لنف آنژیکتازی مراقبت نکرده باشید ، احتمالاً هرگز در مورد این بیماری چیزی نشنیده اید. در اینجا چند تعریف وجود دارد که اگر می خواهید در مورد نحوه تغذیه سگ های دارای این شرایط بیاموزید به آنها نیاز خواهید داشت.

چایل n مایعی شیری در روده تشکیل شده است. چایل چربی ها و سایر مواد را از دستگاه گوارش به بقیه بدن منتقل می کند - chylous adj.

لنف n مایعی که حامل لنفوسیت ها ، کایل و سایر مواد است در حین گردش از مجاری خاص و در جریان خون ، بافت ها را احاطه می کند ، توسط غدد لنفاوی فیلتر می شود.

لنفاژینکتازی n بیماری که در آن مجاری نشت پروتئین لنفاوی و سایر مواد را به دستگاه روده منتقل می کنند. افراد مبتلا می توانند دچار اسهال ، تجمع غیر طبیعی مایعات و کاهش وزن شوند.

آنتروپاتی از دست رفته پروتئین n هر نوع بیماری روده ای که منجر به نشت پروتئین در دستگاه روده شود (به عنوان مثال لنفانژکتازی ، پاراتوبرکلوز و بیماری التهابی روده).

لنفانژکتازی می تواند یک بیماری اولیه ، ایدیوپاتیک باشد ، به این معنی که خود به خود ایجاد می شود و ما نمی دانیم چرا. با این حال ، گاهی اوقات ، لنفانژیکتازی یک بیماری ثانویه است ، به این معنی که در اثر بیماری دیگری مانند سرطان یا اختلالات التهابی ایجاد می شود که جریان لنف را در دیواره دستگاه روده مسدود می کند. در هر صورت ، اصلاح رژیم غذایی بخش مهمی از درمان است.

هنگامی که چربی خورده می شود ، به لنفاوی تبدیل می شود که باید از طریق مجاری لنفاوی روده منتقل شود که در هنگام لنف آنژیکتازی سگ به درستی کار نمی کنند. با محدود کردن مصرف چربی سگ ، می توانیم میزان تشکیل لنف روده را کاهش دهیم که باعث کاهش فشار در این مجاری معیوب می شود. فشار کمتر به معنای نشت لنفاوی کمتر و کاهش علائم یا حتی از بین بردن آن است. رژیم های غذایی برای سگ های مبتلا به لنفانژکتازی نباید بیش از 20٪ کالری آنها از چربی باشد.

لنفاوی که با لنف آنژیکتازی به روده سگ نشت می کند ، حاوی پروتئین زیادی است. بنابراین ، پروتئین ماده مغذی دیگری است که نگران کننده این بیماری است. مقدار پروتئین موجود در جیره های لنفاژینکتازی لزوماً نباید بیش از حد معمول برای سگ سالم و مشابه باشد ، اما برای به حداکثر رساندن توانایی سگ در استفاده از آن باید از بالاترین کیفیت برخوردار باشد. درصد پروتئین حدود 25٪ باید کافی باشد.

هنگامی که سگ ها به مدت طولانی دچار لنفاژیکتازی کنترل نشده یا ضعیف هستند ، ممکن است دچار کمبود کوبالامین (ویتامین B-12) شوند و ویتامین های محلول در چربی A ، D ، E و K. ممکن است حداقل به مکمل نیاز باشد تا زمانی که عملکرد روده سگ تا حدی بهبود یابد که بتوان این مواد مغذی را به طور طبیعی از غذا جذب کرد.

معمولاً به سگهایی که نمی توان آنها را با رژیم غذایی کنترل کرد ، پردنیزون داده می شود تا التهاب روده مرتبط با لنف آنژیکتازی را کاهش دهد. بعضی از سگها در نهایت می توانند از پردنیزون جدا شوند ، در حالی که دیگران نمی توانند. درمان های اضافی (به عنوان مثال ، داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی) نیز ممکن است در موارد شدید یا ثانویه لنفاژینکتازی مورد نیاز باشد.

منابع

فرهنگ اصطلاحات دامپزشکی: رمزگشایی از دامپزشکی برای غیر دامپزشک. انتشارات Coates J. Alpine. 2007

مربوط

التهاب غدد لنفاوی ، دستگاه روده (لنفانژیازیا) در سگ ها