فهرست مطالب:

نژاد سگ روتوایلر ضد حساسیت ، سلامت و طول زندگی
نژاد سگ روتوایلر ضد حساسیت ، سلامت و طول زندگی

تصویری: نژاد سگ روتوایلر ضد حساسیت ، سلامت و طول زندگی

تصویری: نژاد سگ روتوایلر ضد حساسیت ، سلامت و طول زندگی
تصویری: my best dog سگ روتوایلر و ژرمنشپرد کینگ 2024, دسامبر
Anonim

روتوایلر یک سگ نسبتاً بزرگ و قدرتمند است ، از نژاد سگهای رومی است و در آلمان رشد می کند. اصالت آن فقط با مقاومتش مطابقت دارد. و اگرچه به عنوان یک سگ شرور سو mis تفاهم نمی شود ، اما با پرورش دقیق و آموزش مناسب ، می تواند عملکردهای مختلفی از جمله به عنوان حیوان خانگی خانوادگی را داشته باشد.

مشخصه های فیزیکی

روتوایلر بیان نجیب و خودباوری دارد. ساختار و هوشیاری طولانی و مستحکم آن باعث می شود که به عنوان یک سگ نگهبان ، گله گاو و کارهای مختلف دیگر که به چابکی ، استقامت و قدرت نیاز دارند عمل کند. روتوایلر همیشه سیاه و سفید است و دارای علامت های زنگ زده به چوب ماهون در بالای هر چشم ، روی گونه ها ، در کنار پوزه و روی پاها است. کت سگ نیز متراکم ، صاف و درشت است.

شخصیت و خوی

Rottweiler که عمدتا به دلیل توانایی محافظت از آن انتخاب شده است ، جسورانه ، با اعتماد به نفس و تحمیل است که گاهی به ضرر آن است. با این حال ، می تواند خجالتی باشد ، به خصوص در مورد غریبه ها. توانایی آن در احساس خطر بسیار شدید است و اگر درک کند که خانواده انسانی آن در معرض تهدید است ، محافظت می کند و ممکن است حمله کند.

مراقبت

آهسته دویدن ، پیاده روی طولانی یا یک بازی پرانرژی در یک منطقه بسته نوعی ورزش ذهنی و جسمی است که باید روزانه ارائه شود. برای جلوگیری از پرخاشگری و لجبازی سگ ، درس های معاشرت و اطاعت نیز توصیه می شود. روتوایلر سرما را دوست دارد ، اما برای هوای گرم مناسب نیست. به همین ترتیب ، باید فقط در مناطق سرد و گرم و در خارج از خانه نگهداری شود و به شرطی که پناهگاه مناسبی وجود داشته باشد. حداقل مراقبت از کت به صورت مسواک زدن گاه به گاه ، تمام آنچه سگ برای از بین بردن موهای مرده لازم دارد ، است.

سلامتی

طول عمر روتویلر حدود 8 تا 11 سال است و مستعد ابتلا به مشکلات عمده سلامتی مانند دیسپلازی مفصل ران (CHD) ، استئوسارکوما ، دیسپلازی آرنج ، تنگی زیر آئورت (SAS) و پیچ خوردگی معده ، و همچنین نگرانی های جزئی مانند آلرژی و کم کاری تیروئید. همچنین ، آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) ، اکتروپیون ، آب مروارید ، تشنج ، بیماری فون ویلبراند (vWD) ، آنتروپیون و پانوستئیت گاهی در روتویلرها مشاهده می شود. برای شناسایی برخی از این موارد ، دامپزشک ممکن است معاینه ران ، چشم ، آرنج و قلب را انجام دهد.

تاریخچه و پیشینه

منشا روتوایلر مشخص نیست ، گرچه بسیاری از کارشناسان نظریه پردازی می کنند که نژاد از سگهای گرسنه بومی به روم باستان منتقل شده است. این سگ که یک حیوان قابل اعتماد ، باهوش و ناهموار بود ، از نوع Mastiff توصیف شد و از حیوان گله داری شروع به کار کرد و سپس در ارتشهای امپراتوری روم ادغام شد. سگ راننده با توانایی خود در گله داری ، اطمینان داد که گوشت سرباز در کنار هم نگهداری می شود و در طول راهپیمایی های طولانی به راحتی در دسترس است.

لشکرکشی های ارتش روم بسیار گسترده بود ، اما به ویژه یک مورد ، که تقریباً در سال 74 میلادی اتفاق افتاد ، نسل روتوایلر را از آن طرف آلپ و به آلمان فعلی وارد کرد. صدها سال ، سگها یک هدف اساسی در منطقه داشتند - رانندگی گاو. بخشی از تشکر از سگها ، شهر dote Rote Wil (ترجمه شده به "کاشی قرمز") ، و مشتق شده از Rottweil فعلی ، به یک قطب مرفه تجارت گاو تبدیل شد.

این قرن ها ادامه داشت تا اواسط قرن نوزدهم ، زمانی که رانندگی گاو غیرقانونی اعلام شد و گاری های الاغی جایگزین گاری های سگ شدند. از آنجا که به سختی نیازی به Rottweiler Metzgerhund (یا سگ قصاب) بود ، زیرا این نژاد شناخته شد ، نژاد تقریباً تا حد نابودی کاهش یافت.

در سال 1901 ، تلاش مشترکی برای توسعه روتوایلر صورت گرفت و اولین باشگاه نژاد تشکیل شد. این باشگاه کوتاه مدت بود ، اما اولین استاندارد نژاد را ایجاد کرد - یک ایده آل زیبایی شناختی انتزاعی. دو باشگاه دیگر دنبال کردند و در سال 1907 ، یکی روتویلر را به عنوان یک سگ پلیس توانا تبلیغ کرد. در سال 1921 ، دو باشگاه با هم ادغام شدند و Allegmeiner Deutscher Rottweiler Klub را تشکیل دادند. در آن زمان ، تقریباً 4000 روتوایلر در باشگاه های مختلف در سراسر آلمان ثبت شده بودند.

این نژاد به تدریج محبوبیت بیشتری پیدا کرد و در سال 1931 ، Rottweiler به ایالات متحده معرفی شد و بعداً توسط Kennel Club American شناخته شد. هوش و توانایی آن برای محافظت هرگز در بین علاقه مندان به سگ از بین نرفته است و از طریق پرورش هدفمند ، نه تنها به عنوان یک سگ نگهبان ، سگ پلیس و سگ نظامی ، بلکه به عنوان حیوان خانگی خانواده به یک پایه اصلی در آمریکا تبدیل شده است.

توصیه شده: