التهاب Sac Heart (پریکاردیت) در گربه ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

پریکاردیت در گربه ها

اگر پریکاردیوم گربه (کیسه غشایی اطراف قلب و ریشه عروق) ملتهب شود ، این بیماری به عنوان پریکاردیت شناخته می شود. پریکارد از دو لایه تشکیل شده است: یک لایه بیرونی فیبری و یک لایه داخلی غشایی که از نزدیک به قلب می چسبد. درون کیسه لایه ای از مایع پریکارد وجود دارد که از سرم تشکیل شده است ، مایعی آبکی که برای مرطوب نگه داشتن سطوح کیسه غشایی و قلب عمل می کند. غشای بدن نیز در صورت تشخیص التهاب بافت ها و اندام های اطراف ، سرم ترشح می کنند.

وقتی هر یک از لایه های پریکارد ملتهب شود ، واکنش طبیعی این است که غشاesها سرم بیشتری تولید می کنند که منجر به اضافه شدن سرم در پریکارد می شود. تجمع مایعات قلب را فشرده می کند ، فشار زیادی به آن و روی بافت اطراف آن وارد می شود ، به طور معمول منجر به التهاب بیشتر و تورم بیشتر می شود.

پریکاردیت می تواند سگها و گربه ها را درگیر کند. اگر می خواهید در مورد چگونگی تأثیر این بیماری بر سگ ها بیشتر بدانید ، لطفاً به این صفحه در کتابخانه بهداشت PetMD مراجعه کنید.

علائم و انواع

نارسایی احتقانی قلب سمت راست نتیجه معمول پریکاردیت است. علائم دیگر عبارتند از:

• بی اشتهایی
• بی حالی
• تجمع مایعات در شکم
• مشکل تنفس
• نبض ضعیف
• افزایش ضربان قلب
• سقوط - فروپاشی

علل

ممکن است ایدیوپاتیک یا اگنوژنیک تشخیص داده شود (به این معنی که مربوط به هیچ چیز خاصی نیست و علت ناشناخته ای دارد). تنها مشکل آشکار ممکن است تجمع مایعات بیش از حد باشد ، به نظر می رسد چیز دیگری برای توضیح بیماری نیست. سایر علل شایع عبارتند از:

1. ضربه

2. عفونت باکتریایی:

• E. coli: عفونت سیستمیک ، معمولاً دستگاه گوارش
• استرپتوکوک: انواع مختلف ، به سیستم تنفسی حمله می کند
• استافیلوکوکوس اورئوس: عفونت پوست ، بینی و گلو
• اکتینومیس: تهاجمی که باعث ایجاد تومورهای گردو ، سینه ، شکم و اطراف صورت و دهان می شود. "فک کلوچه ای" نیز نامیده می شود

3. عفونت ویروسی:

پریتونیت عفونی گربه (FIP) یا ویروس کرونا ویروس گربه سانان: یک اختلال جدی که اغلب به شکم ، کلیه یا مغز حمله می کند

4. عفونت قارچی:

کریپتوکوک: از طریق خاک آلوده منتقل می شود

5. عفونت انگلی:

توکسوپلاسموز: یک عفونت انگلی است که به سیستم عصبی مرکزی حمله می کند. تب ، تشنج و ناراحتی تنفسی از علائم این عفونت است. به طور عمده در شرایطی رخ می دهد که سیستم ایمنی بدن را تضعیف می کند

6. عفونت پروتوزوئالی

تشخیص

دامپزشک یک معاینه بدنی کامل بر روی گربه شما انجام می دهد ، از جمله مشخصات شیمیایی خون ، شمارش کامل خون ، تجزیه ادرار و صفحه الکترولیت برای یافتن علت اصلی یا بیماری سیستمیک. در صورت مشکوک شدن به پریکاردیت مبتنی بر باکتری ، دامپزشک شما نمونه ای مایع از افشای پریکارد را برای کشت هوازی و بی هوازی می گیرد. یعنی بررسی بافتی که با اکسیژن زندگی می کند و بافتی که بدون اکسیژن زندگی می کند.

تصاویر رادیوگرافی قفسه سینه (اشعه ایکس قفسه سینه) و تصاویر اکوکاردیوگرام برای تشخیص دقیق بینایی ضروری است. سایر آزمایش های کم حساس که هنوز هم می توانند اطلاعات مفیدی در مورد قلب ارائه دهند ، کاتتریزاسیون قلب است ، جایی که لوله ای در شریان یا ورید بازو یا پا قرار داده می شود و سپس در اتاق های قلب قرار می گیرد. و الکتروکاردیوگرام ، که فعالیت عضله الکتریکی قلب را ثبت می کند. هر دو آزمایش عملکرد را اندازه گیری می کنند: فشار خون و جریان ، ریتم و میزان خوبی که عضله قلب پمپ می کند.

رفتار

درمان به علت اصلی پریکاردیت بستگی دارد. همه گربه های مبتلا به این بیماری باید در یک بخش مراقبت ویژه بستری شوند. اگر شرایط نئوپلاستیک سرطانی (رشد غیرطبیعی بافت) وجود داشته باشد ، شیمی درمانی تجویز می شود و عفونت های باکتریایی با آنتی بیوتیک های مناسب درمان می شوند. جراحی پریکاردکتومی برای برداشتن بخشی از پریکارد نیز ممکن است لازم باشد.

زندگی و مدیریت

این شرایط گاهی اوقات دوباره بروز می کند. اگر علائم بیماری در هر زمان و پس از بردن گربه به خانه بازگشت ، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید تا راهنمایی شود.