آب روی مغز در سگ ها

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:08

هیدروسفالی در سگ ها

هیدروسفالی به دلیل افزایش حجم مایع نخاع ، انبساط یا اتساع غیرطبیعی سیستم بطنی است. در این حالت ، بطن هایی که تحت تأثیر قرار می گیرند ، آنهایی هستند که به نخاع متصل هستند. گشادی غیرطبیعی ممکن است فقط در یک طرف مغز یا هر دو طرف آن تأثیر بگذارد. این ممکن است شامل کل سیستم بطنی (مجموعه ای از ساختارهای توخالی در مغز به طور مداوم با کانال مرکزی نخاع) باشد ، یا فقط عناصری در کنار یک محل انسداد سیستم بطنی باشد.

هیدروسفالی دو نوع دارد - انسدادی و جبرانی. هیدروسفالی جبرانی و انسدادی می توانند مادرزادی (در بدو تولد وجود داشته باشند) و یا اکتسابی باشند.

در مورد هیدروسفالی انسدادی ، مایع نخاعی به دلیل انسداد در امتداد الگوی گردش خون طبیعی (هیدروسفالی غیر ارتباطی) تجمع می یابد ، یا مایع در محل جذب مایعات در نزدیکی پرزهای حفره مینیه (هیدروسفالی ارتباطی) تجمع می یابد. مننژ از سه پاکت غشایی تشکیل شده است - ماده pia ، که در برابر مغز قرار دارد. عنکبوتیه ، لایه میانی ؛ و ماده دورا ، لایه بیرونی و ضخیم تر ، نزدیکترین جمجمه - که مغز و نخاع را احاطه کرده است. فشار داخل جمجمه (درون جمجمه) ممکن است زیاد یا طبیعی باشد. با این حال ، در صورت طبیعی بودن فشار داخل جمجمه ممکن است علائم بالینی مشاهده شود.

انسداد مادرزادی باعث هیدروسفالی انسدادی اولیه می شود. شایعترین محل انسداد در سطح قنات مزانسفالیک (مغز میانی) است. عفونت های قبل از تولد (قبل از تولد) ممکن است باعث تنگی قنات (باریک شدن) همراه با هیدروسفالی بعدی شود. این ممکن است منجر به اختلال قابل توجهی در ساختار مغز شود.

انسداد اکتسابی منجر به هیدروسفالی انسدادی ثانویه می شود. علت آن تومورها ، آبسه ها و بیماری های التهابی است (از جمله التهاب ناشی از خونریزی که در اثر صدمات ضربه ای یا سایر دلایل خونریزی ایجاد شده است). محل های انسداد شامل سوراخ بین بطنی (کانال هایی است که بطن های جانبی جفت شده را با بطن سوم در خط میانی مغز متصل می کند) ، قنات مزانسفالی یا دیافراگم های جانبی بطن چهارم.

با استفاده از هیدروسفالی جبرانی ، مایع نخاعی فضایی را که قسمتهای عملکردی سیستم عصبی از بین رفته و یا رشد نمی کند پر می کند. فشار داخل جمجمه (درون مغز) یک نتیجه طبیعی است. این اتساع بطنی است که اتفاقاً برای بیماری اولیه اتفاق می افتد.

تولید بیش از حد مایع نخاع نیز می تواند باعث هیدروسفالی شود. با این حال ، این نادر است. تومور در چشم نیز ممکن است باعث ایجاد آب بر روی مغز شود.

شکل مادرزادی هیدروسفالی به احتمال زیاد در سگهای کوچک و براکیسفالیک مشاهده می شود: بولداگ ، چیوا ، مالت ، پومرنیایی ، اسباب بازی پودل ، تریر یورکشایر ، لهاسا آپسوس ، ترورهای کرن ، تروریست های بوستون ، پاگها و پکنژ. این یک بیماری ارثی در تریرهای یورکشایر است. علاوه بر این ، یک مورد زیاد بیگل های بزرگسال طبیعی دیده می شود که دارای سیستم بطن بزرگ هستند و از نظر بالینی بدون علائم هستند. هیدروسفالی اکتسابی می تواند در همه نژادها رخ دهد.

هیدروسفالی مادرزادی معمولاً در چند هفتهگی تا یک سالگی آشکار می شود. بروز حاد علائم می تواند در سگهایی که قبلاً هیدروسفالی مادرزادی تشخیص داده نشده بودند ، رخ دهد. علت دقیق این امر نامشخص است. هیدروسفالی اکتسابی می تواند در هر سنی رخ دهد.

علائم و انواع

• ممکن است بدون علائم باشد
• خیس شدن یا آلودگی در خانه
• خواب آلودگی
• صدایی بیش از حد
• تحریک پذیری بیش از حد
• نابینایی
• تشنج
• یک سر بزرگ گنبدی شکل (به دلیل تورم داخل جمجمه)
• چشمان ضربدری
• ناهنجاری های راه رفتن
• کما
• تنفس غیرطبیعی
• حیوان ممکن است سر خود را به عقب برگرداند و هر چهار پا را گسترش دهد

علل

• مادرزادی
• ژنتیک
• عفونت قبل از تولد
• ویروس پاراآنفلوانزا (سگ)
• قرار گرفتن در معرض تراتوژن (داروهایی که با رشد جنین تداخل دارند) در رحم
• خونریزی مغزی در نوزاد تازه متولد شده پس از زایمان سخت
• کمبود ویتامین A
• به دست آورد
• بیماری های التهابی داخل جمجمه
• توده ها در جمجمه

تشخیص

شما باید یک سابقه کامل و دقیق از سلامتی سگ خود را در دامپزشک خود ارائه دهید ، از جمله هر اطلاعاتی در مورد تولد و پدر و مادر او ، شروع علائم و هر گونه حوادث احتمالی ، از جمله سقوط جزئی ، که ممکن است قبل از این شرایط باشد ، داشته باشید. دامپزشک یک معاینه فیزیکی کامل از سگ شما ، با مشخصات خون کامل ، مشخصات خون شیمیایی ، شمارش کامل خون ، صفحه الکترولیت و آنالیز ادرار انجام می دهد تا به طور موثر شواهد مربوط به تروما ، عفونت یا سرطان را رد یا تأیید کند..

تصویربرداری تشخیصی ضروری است. رادیوگرافی جمجمه ممکن است به تشخیص هیدروسفالی مادرزادی کمک کند ، اما توموگرافی کامپیوتری (CT) و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) برای تجسم بهترین است ، دامپزشک شما را قادر می سازد تا به طور قطعی تشخیص دهد.

سایر آزمایش های تشخیصی که می توانند در تشخیص هیدروسفالی کمک کنند ، ضربه به نخاع ، با تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی مایعات و الکتروانسفالوگرام (EEG) برای اندازه گیری فعالیت الکتریکی مغز است.

رفتار

سگ شما در صورت داشتن علائم شدید یا نیاز به جراحی ، به بیمارستان بستری خواهد شد. کسانی که علائم کمتری دارند ممکن است به صورت سرپایی تحت درمان پزشکی قرار بگیرند. بیماران بستری باید مرتباً برگردانده شوند تا از بروز زخمهای ناشی از فشار جلوگیری کنند ، همراه با روان کننده چشم برای محافظت از خشک شدن چشم و قرارگیری صحیح آنها جهت جلوگیری از پنومونی آسپیراسیون.

زندگی و مدیریت

دامپزشک بسته به شدت وضعیت سگ پس از بستری در بیمارستان ، قرار ملاقات های بعدی را برای شما تعیین می کند. بهبودی سگ شما به علت و شدت بیماری بستگی دارد. اگر سگ شما از نوع مادرزادی خفیف هیدروسفالی داشته باشد ، پیش آگهی خوبی وجود دارد و برای کنترل آن فقط ممکن است نیاز به درمان دارویی گاه به گاه باشد.