فهرست مطالب:

عوارض جانبی داروهای اضطرابی در سگ ها
عوارض جانبی داروهای اضطرابی در سگ ها

تصویری: عوارض جانبی داروهای اضطرابی در سگ ها

تصویری: عوارض جانبی داروهای اضطرابی در سگ ها
تصویری: قرص آلپرازولام کاربرد و عوارض جانبی این دارو 2024, ممکن است
Anonim

سگهایی که از رفتارهای اجباری ، اضطراب جدایی ، درد مزمن و سایر شرایط رنج می برند ممکن است از داروهایی که بر سطح سروتونین در بدن تأثیر می گذارند بهره مند شوند. سروتونین یک انتقال دهنده عصبی است ، ماده شیمیایی که در مغز کار می کند و در سیستم عصبی یافت می شود. این عمل ، آگاهی از درد ، اشتها ، حرکت ، دمای بدن و عملکرد قلب و ریه ها را تنظیم می کند.

اگر سگی بیش از یک نوع داروی تجویز شده حیوان خانگی را تجویز کند که باعث افزایش سطح سروتونین در بدن می شود ، ممکن است یک بیماری شناخته شده به نام سندرم سروتونین (SS) ایجاد شود و اگر به موقع گرفتار نشود ، می تواند منجر به مرگ شود.

علائم و انواع

همانطور که در انسان دیده می شود ، سندرم سروتونین در سگ ها ممکن است باعث شود:

  • حالت ذهنی تغییر یافته (گیجی ، افسردگی یا بیش فعالی)
  • مشکل در راه رفتن
  • لرزیدن و تشنج
  • استفراغ
  • اسهال
  • تنفس سریع (تاکی پنه)
  • ضربان قلب سریع (تاکی کاردی)
  • افزایش دمای بدن (هایفوتراپی)

علل

داروهایی که به عنوان داروهای ضد افسردگی در انسان تجویز می شوند ، برای استفاده در حیوانات شیوع بیشتری دارند. این داروها سطح سروتونین بدن را تغییر می دهند و بنابراین خلق و خو و رفتار را تغییر می دهند. برخی از داروهای ضد افسردگی که معمولاً برای سگ استفاده می شود شامل بوسپیرون ، فلوکستین و کلومیپرامین است.

سندرم سروتونین می تواند در موارد زیر تحریک شود:

  • داروهای ضد افسردگی سگ بیش از حد تجویز می شود
  • سایر داروهایی که بر سطح سروتونین تأثیر می گذارند نیز بلعیده می شوند (به عنوان مثال ، آمفتامین ها ، کلرفنیرامین ، فنتانیل ، لیتیوم ، LSD)
  • افراد با سیستمی که حساسیت بیشتری نسبت به مواد شیمیایی مصرف این داروها دارند
  • غذاهای خاصی همراه با داروها مصرف می شوند (به عنوان مثال ، پنیر ، هر چیزی که حاوی L- تریپتوفان باشد)

علائم سندرم سروتونین معمولاً به سرعت در سگ ظاهر می شود. از 10 دقیقه تا چهار ساعت بعد از مصرف.

تشخیص

دامپزشک آزمایش خون برای تشخیص اینکه آیا سگ شما می تواند به عفونت مبتلا شود یا خیر ، همچنین برای تعیین اینکه موادی که خورده است را انجام می دهد. آزمایش عصبی (اندازه گیری رفلکس ها و هماهنگی) نیز برای مشخص کردن ناحیه خاصی از سیستم عصبی که ممکن است تحت تأثیر قرار گیرد ، مانند مغز یا نخاع انجام می شود. هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که بتواند به دامپزشک شما بگوید مقصر سندرم سروتونین است. سابقه مصرف مواد مخدر و علائمی که سگ شما نشان می دهد باید به تشخیص مناسب منجر شود.

رفتار

درمان سندرم سروتونین در سگ ها مبتنی بر ثابت ماندن و آرام ماندن سگ است. اگر به اندازه کافی زود (در عرض 30 دقیقه) گرفتار شود ، ممکن است موادی مانند زغال فعال به صورت خوراکی داده شود تا میزان داروی سگ را در سیستم خود کاهش دهد. اگر سگ شما به اندازه کافی پایدار باشد و زود گیر بیفتد ، وقتی دارو هنوز در حفره معده است ، ممکن است سگ استفراغ کند یا پمپاژ معده برای از بین بردن دارو از بدن انجام شود.

علائم این بیماری طی 24 ساعت به آرامی کاهش می یابد. در این مدت سگ شما باید تحت نظارت دقیق قرار بگیرد. ممکن است داروهایی برای مقابله با سروتونین در بدن و در صورت شدید بودن حملات ، کاهش یابد. تمام داروهایی که باعث افزایش سطح سروتونین در سگ می شوند متوقف می شوند و مراقبت های حمایتی (به عنوان مثال مایعات داخل وریدی) انجام می شود. در صورت درمان سریع ، این شرایط کمتر منجر به مرگ می شود.

زندگی و مدیریت

هنگام تجویز داروی حیوانات که بر میزان سروتونین در بدن تأثیر می گذارد ، باید دقت شود این داروها را به همراه غذاهایی که حاوی L- تریپتوفان هستند (به عنوان مثال محصولات لبنی ، بوقلمون ، گوشت قرمز ، موز ، کره بادام زمینی) مصرف نکنید.

جلوگیری

داروهایی که منجر به افزایش سطح سروتونین در بدن می شود نباید به حیواناتی که از قبل داروی ضد افسردگی مصرف می کنند داده شود. دامپزشک شما باید از همه داروهایی که به سگ شما داده می شود آگاه باشد و ترکیبات دارویی را با دقت انتخاب کند.

توصیه شده: