فهرست مطالب:

تومور بافت چرب (خوش خیم) در سگ ها
تومور بافت چرب (خوش خیم) در سگ ها

تصویری: تومور بافت چرب (خوش خیم) در سگ ها

تصویری: تومور بافت چرب (خوش خیم) در سگ ها
تصویری: مردی متوجه شد که سگ اش هر شب او را در هنگام خواب تماشا میکند سپس به حقیقت دلخراشی پی برد!!! 2024, نوامبر
Anonim

لیپومای نفوذی در سگ ها

لیپوم نفوذی یک تومور متفاوت است که متاستاز نمی کند (گسترش نمی یابد) ، اما شناخته شده است که به بافت های نرم ، به ویژه عضلات نفوذ می کند. این یک تومور تهاجمی و خوش خیم است که از بافت چربی تشکیل شده است و گرچه عمدتاً به دلیل نفوذ در بافت عضلانی شناخته می شود ، اما معمولاً در ناحیه فاشیا (جز tissue بافت نرم سیستم بافت پیوندی) ، تاندون ها ، اعصاب ، خون نیز یافت می شود. عروق ، غدد بزاقی ، غدد لنفاوی ، کپسول مفصل ، و گاهی اوقات استخوان ها. تزریق عضله اغلب آنقدر گسترده است که نمی توان بدون عواقب شدید جراحی را انجام داد.

لیپوم نفوذی بسیار کمتر از لیپوم رخ می دهد. وقتی اتفاق می افتد ، معمولاً در سگهای میانسال وجود دارد و تمایل دارد که زنان را بیشتر از مردان تحت تأثیر قرار دهد. گمان می رود که رتریورهای لابرادور بیشتر در معرض خطر باشند.

علائم و انواع

  • توده بزرگ و نرم بافتی
  • تورم عضله
  • نفوذ در عضلات لگن ، ران ، شانه ، قفسه سینه و دهانه رحم جانبی (کنار گردن)

علل

ناشناس

تشخیص

شما باید شرح حال کاملی از سلامتی و شروع علائم سگ خود ارائه دهید. دامپزشک شما با استفاده از اشعه ایکس بافت متراکم چربی بین ساختارهای متراکم بافت نرم را آشکار می کند و اسکن توموگرافی (CT) به تشخیص ماهیت تومور کمک می کند تا پزشک بتواند نوع پرتودرمانی را تعیین کند. بهترین بودن با این حال ، تمایز چربی طبیعی از لیپومای نفوذی می تواند بسیار پیچیده و مشکل ساز باشد.

نمونه ای از سلولهای تومور ممکن است توسط آسپیرات سوزنی برای تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی گرفته شود ، و این ممکن است به پزشک شما کمک کند تا بین بافت چربی طبیعی (چربی) و تومور لیپوما تشخیص دهد. تومورهای لیپوما از لحاظ نفوذ در عضلات از ویژگی های متمایز هستند ، بنابراین پزشک شما ممکن است بتواند بر اساس رفتار آنها در ساختار عضلانی ، یک فرم تشخیص دهد.

رفتار

ویژگی تهاجمی عمیق این تومور ، همراه با مشکل در تمایز بین تومور و بافت چربی طبیعی ، حذف را بسیار دشوار می کند. حاشیه های تومور ، حاشیه های ضعیف تعریف شده ، ممکن است پس از عمل برداشتن جراحی ، به میزان عود بالا نیز کمک کنند. درصد بالایی از بیماران بعد از عمل در طی 3-16 ماه دچار عود می شوند ، این میزان در 36-50 درصد تخمین زده می شود.

یک استثنا وجود دارد و آن زمانی است که تومور در یکی از اندام ها قرار گرفته و کل اندام برداشته شده باشد. با این حال ، قطع اندام آسیب دیده تنها درصورتی که کیفیت زندگی تحت تأثیر قرار گیرد ، توصیه می شود ، زیرا این تومورها دردسر اندکی ایجاد می کنند ، مگر اینکه در حرکت تداخل ایجاد کنند ، باعث درد مرتبط با فشار شوند یا در یک مکان مهم مانند رگ اصلی ایجاد شوند. قطع قبل از اینکه رشد تومور بتواند از مرز جراحی قابل دستیابی عبور کند نیز توصیه می شود.

پرتودرمانی می تواند برای کنترل طولانی مدت تومور مفید باشد. میزان بقای متوسط 40 ماهه در یک مطالعه گذشته نگر بر روی 13 سگ برآورد شد ، فقط یک سگ به اتانزیزاسیون پرداخت. سگهایی که بیماری قابل اندازه گیری دارند فقط ممکن است تومور را تثبیت کنند (به این معنی که دیگر اختلالی در سلامت ایجاد نشود. دامپزشک فقط آن دسته از داروها را تجویز می کند که ارتباط مستقیمی با روش درمان دارند ، مانند داروهایی که رشد بافت را متوقف یا کند می کنند).

توصیه شده: