نژاد سگ پودل ضد حساسیت ، سلامت و دامنه زندگی

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

نژاد پودل که در انواع مینیاتوری و استاندارد موجود است ، به طبقه بندی غیر ورزشی تعلق دارد. گرچه منشا direct مستقیم آن زیر سوال است ، این فرانسوی ها بودند که ابتدا انواع مختلف آن را پرورش دادند. در اصل به عنوان کمک برای شکارچیان اردک استفاده می شد ، پودل به یک سیرک ، یک برنده مکرر نمایش سگ ، یک سگ راهنما و یک حیوان خانگی دوست داشتنی تبدیل شده است.

مشخصه های فیزیکی

نوع بدن Poodle که از نژاد Retriever کار می کند ، بازتابی از ریشه ورزشی آن است. پودل متناسب با مربع ظاهری برازنده و کالسکه ای مغرور دارد. راه رفتن آن فنری ، بدون زحمت و سبک است. کت متراکم ، فرفری و خشن است. اگر سیم دار باشد ، محکم آویزان می شود. به طور سنتی از کلیپس ها (یا مدل های مو) برای اهداف تزئینی و کاربردی استفاده می شد. توله سگ ، قاره ، زین انگلیسی و ورزشی انواع کلیپ های قابل قبول برای نمایش پودل است.

شخصیت و خوی

استاندارد: پودل استاندارد یکی از مطیع ترین و باهوش ترین سگ ها است که شور و نشاط بازی و روحیه ماجراجویانه ای را با هم ترکیب می کند. با حفظ عشق به شکار ، عاشق شنا ، دویدن و بازیابی است. اگرچه با غریبه ها خجالتی است ، اما با افراد آشنا کنار می آید و از نظر کودکان بسیار خوب است.

مینیاتور: این سگ حساس به یک فرد اختصاص داده می شود و در ابتدا با افراد غریبه خجالتی است. بعضی زیاد پارس می کنند. به طور کلی ، آنها با سگ ها ، حیوانات خانگی دیگر و کودکان خوب هستند. مینیاتور پودل سرزنده ، بازیگوش و دوست داشتنی باهوش ، پاسخگو ، مشتاق رضایت خاطر و مطیع است - و به همین دلیل امروزه یکی از محبوب ترین سگ ها است.

مراقبت

پودل ها به یک معاشرت و تعامل زیاد با انسان و همچنین ورزش جسمی و روحی نیاز دارند. یک جلسه بازی کوتاه مدت و چالش برانگیز یا اطاعت ، علاوه بر پیاده روی ، هر روز مورد نیاز است ، اگرچه پودل ها مجاز به زندگی در فضای باز نیستند. پودل های استاندارد به فعالیت های بدنی بیشتری احتیاج دارند (به عنوان مثال ، آنها شنا را دوست دارند).

Show Poodles نیاز به مسواک زدن روزانه مو دارد ، با این حال کسانی که کت کوتاه تری دارند فقط به یک مسواک هفتگی نیاز دارند. در حین ریزش ، موی پودل نمی افتد ، بلکه در موهای مجاور گیر می کند و باعث ایجاد حفره می شود. بنابراین ، باید به هر قیمتی حذف شود. این کار را می توان با مصرف پودل برای کلیپ حیوان خانگی (یا مدل مو) انجام داد ، که این کار می تواند هر چهار تا شش هفته یک بار انجام شود.

سلامتی

مینیاتور: نژاد پودل مینیاتور 13 تا 15 سال عمر دارد و ممکن است مستعد مشکلات جزئی مانند تریشیازیس ، آنتروپیون ، دیستیکیازیس ، آب مروارید ، گلوکوم ، آترزی مجرای اشکی و نگرانی های عمده مانند آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA) ، صرع ، لگ باشد Perthes بیماری ، و کشش کشکک. سنگهای ادراری گاهی در این نژاد دیده می شوند. آزمایش های چشم ، زانو و مفصل ران برای مینیاتور پودل توصیه می شود ، همچنین آزمایشات DNA ، که می تواند PRA و بیماری فون ویلبراند (vWD) را شناسایی کند.

استاندارد: نژاد سگ استاندارد پودل به مدت 10 تا 13 سال زندگی می کند و ممکن است از بیماری های جدی مانند پیچش معده ، بیماری آدیسون و آدنیت سباسه و همچنین نگرانی های جزئی مانند دیستیکیازیس ، آنتروپیون ، صرع ، آب مروارید و دیسپلازی مفصل ران (سگ) رنج ببرد. CHD) آزمایشات چشم ، ران ، بیوپسی پوست و DNA برخی از آزمایشاتی است که می تواند برای شناسایی این شرایط استفاده شود.

تاریخچه و پیشینه

گفته می شود که اولین اجداد پودل سگهای فرفری آسیای میانه هستند ، اما با فرانسه نیز شناخته می شود. بسیاری از سگهای آب دار روکش دار نیز با اصل و نسب سگ در ارتباط هستند. اولین نژاد سگ در این گروه Barbet بود ، نوعی سگ با پوشش موج دار ، که در مجارستان ، فرانسه و روسیه مشاهده شد. با این حال ، نژاد آلمانی سگ حداکثر تأثیر را بر پودل که امروز می شناسیم اعمال کرد. کلمه آلمانی pudel ، به معنی چلپ چلوپ کردن یا گودال ، منبع نام Poodle است و توانایی های آب آن را نشان می دهد.

در فرانسه ، سگ نیز chien canard یا caniche نامگذاری شد که این ویژگی های شکار اردک را نشان می دهد. بنابراین ، از ریشه های آب و گله ، به یک همراه عالی برای شکار آب تبدیل شد. همچنین به عنوان سگ راهنما ، سگ نگهبان ، سگ نظامی ، مجری سیرک و کشنده واگن برای سرگرمی ها مورد استفاده قرار گرفت. کت آن برای کمک به شنا کوتاه شد ، اما به اندازه کافی روی سینه ماند تا بتواند در آب سرد گرم شود. برخی معتقدند که موهای اطراف نوک دم و مفاصل پا برای محافظت در هنگام شکار بوده است ، اما شواهد قوی تر نشان می دهد که آنها به عنوان یک زینت در روزهای اجرای سگ شروع شده است.

زنان شیک پوش فرانسه ، پودل ها را به عنوان همراهانی زیبا و اشراف فرانسه حمل می کردند و آن را سگ رسمی ملی می کردند. کلیپ معمولی پودل در فرانسه برجسته شد ، و تلاش مشترکی برای تمیز کردن انواع کوچکتر توسط پودل پودل وجود داشت. در اواخر قرن نوزدهم ، پودل ها به حلقه نمایش دسترسی پیدا کردند. برخی از سگهای نمایشی اولیه ، به جای کتهای کاملاً براق ، کتهای طنابی داشتند که دارای پارچه های بلند مات یا نازک بودند. این باعث شد پودل ها بسیار چشمگیر به نظر برسند. اما به عنوان یک سبک ، حفظ آن دشوار بود و روند در اوایل دهه 1900 پایان یافت. به زودی ، سبک های بوفان جایگزین آن شد و مد شد. با این حال ، محبوبیت پودل در ایالات متحده کاهش یافت و در دهه 1920 ، آمریکای شمالی به سختی سگ از این نژاد داشت. نژاد سگ پودل پس از حدود یک دهه بازگشت موفقیت آمیزی را تجربه کرد و اکنون به یکی از محبوب ترین سگ ها در ایالات متحده تبدیل شده است.