نژاد گربه های برمه ای ضد حساسیت ، سلامت و طول زندگی است

2024 نویسنده: Daisy Haig | [email protected]. آخرین اصلاح شده: 2023-12-17 03:07

برمه ای گربه های بسیار مردم مدار است. آنها تقریباً تمایلشان به پیروی از صاحبانشان برای دادن و دریافت محبت است. در واقع ، بسیاری از برمه ای ها حتی بازی گرفتن را یاد می گیرند.

مشخصه های فیزیکی

شکل ظاهری این نژاد طی سالهای گذشته دستخوش تغییرات زیادی شده است. استاندارد 1953 این گربه سان را "متوسط ، لطیف و بلند" توصیف می کند ، در حالی که استاندارد 1957 آن را "میان راه میان کوتاه موهای داخلی و سیامی" توصیف می کند.

نژاد را می توان به طور کلی به دو نوع تقسیم کرد: برمه ای اروپایی و برمه ای معاصر. برمه اروپایی دارای پوزه های باریک و باریک تر با شکست بینی کمتر و سر کمی باریک است. برمه ای معاصر دارای سوراخ های کوتاه تر ، پهن تر ، شکستگی بینی واضح ، و اشکال سر گسترده تر و گردتر است.

علاوه بر این ، برمه ای معاصر با افتخار کت قهوه ای را به تن می کند ، در حالی که رنگ براق اروپایی برمه مانند قرمز قرمز است.

شخصیت و خوی

این یک گربه هوشمند است که در فروشگاه ، خانه ، یا دفتر کار به همان راحتی راحت است. پرانرژی ، بازیگوش است و همراهان انسانی خود را با شوخی هایش سرگرم می کند.

تفاوت های خاصی در خلق و خوی بین زن و مرد وجود دارد: ماده ها کنجکاوی بیشتری نشان می دهند و از نظر عاطفی بیشتر به صاحبان خود وابسته هستند. مردان ساکت تر هستند ، گرچه آنها نیز علاقه زیادی به شرکت انسانی دارند. هر دو علاقه فوق العاده ای به غذا نشان می دهند.

برمه ای با صدای ناخوشایند صحبت می کند ، انگار از گپ بیش از حد گلو دارد. ساکتتر از نمونه سیامی خود است ، اما وقتی بی قرار یا اذیت می شود غروب می کند.

تاریخچه و پیشینه

از نژاد برمه ای در کشور مبدا خود گاهی اوقات گربه مس نامیده می شود. تاریخچه آنها به هزاران سال پیش باز می گردد و این افسانه می گوید که نیاکان برجسته برمه ای در معابد به عنوان خدایان در برمه پرستش می شدند.

کارشناسان موافقند که این نژاد گربه اهلی از نژاد Wong Mau ، یک ماده گربه سان ماده ای است که در برمه (میانمار کنونی) پیدا شد و در اوایل دهه 1930 توسط دکتر جوزف تامپسون ، یک افسر پزشکی در نیروی دریایی ایالات متحده به ایالات متحده صادر شد.

تامپسون ، مردی که علاقه های زیادی به او داشت ، به عنوان یک راهب بودایی در تبت خدمت کرده بود و بلافاصله علاقه زیادی به گربه های مو کوتاه و قهوه ای که در آنجا زندگی می کردند ، علاقه مند شد. پس از به دست آوردن وونگ ماو ، او تصمیم گرفت یک برنامه تولید مثل را شروع کند. با این حال ، چون او هیچ همتای مردی نداشت ، وونگ مائو با یک نقطه سیامی مهر و موم شده به نام تای مائو عبور کرد.

بچه گربه های تولید شده بژ ، قهوه ای و نوک تیز بودند. بچه گربه های قهوه ای با یکدیگر یا مادرشان عبور می کردند تا گربه های برمه ای بیشتری تولید کنند.

برمه ای توسط انجمن Cat Fancier's Association (CFA) در سال 1936 رسماً شناخته شد. با این وجود ، چون تولیدکنندگان بیشتری شروع به آوردن گربه از برمه به ایالات متحده کردند ، نژاد رقیق شد. به زودی گربه های ترکیبی برمه ای فریبکارانه به عنوان نژاد اصیل فروخته شدند. اعتراضات به راه افتاد و CFA شناخت خود را پس گرفت. پرورش دهندگان برمه ای که به نژاد ایمان داشتند با وجود سناریوی غم انگیز کار خود را ادامه دادند. سرانجام تلاش آنها هنگامی كه برمه ای بار دیگر در سال 1953 به رسمیت شناخته شد و در سال 1959 به مقام قهرمانی اعطا شد ، پاداش داده شد. برای تمایز این نژاد ، استاندارد جدیدی كه فقط به رنگهای كت جامد بدون مارك اشاره می كرد ، رعایت می شد. امروزه ، برمه ای ها دارای مقام قهرمانی هستند.